ตั้งซะหน่อย เห็นพักหลัง ตั้งใจตอบกันดี ขอแนะนำสมาชิกที่ชอบช่วยตอบ

เตือน น้องๆ สมาชิก ที่ช่วยตอบกันหน่อยนะครับ

เข้าใจว่าอยากช่วย แต่เราต้องดูด้วย การโพสที่ทำให้เกิดความเสี่ยงใดๆ

ก็พึงระวังไว้ ให้เขาโทร Hot line ไป ถ้าไม่โทรหรือไม่เข้าใจ

เราไม่ต้องมัวกลับมาอธิบายอะไรมากมาย ถ้าได้เคยอธิบายไปแล้ว

คน บางครั้ง เวลาอันน้อยนิด ประกอบกับความร้อนใจ ไม่สามารถทำให้เขา

คิด หรือ เห็น ได้ทั้งหมดหรอก กว่าเราจะเข้าใจมาได้ขนาดนี้ก็ต้องใช้เวลา และ ความพยายาม

จะให้เขาคิด หรือ เห็น ทั้นที่ที่ได้อ่าน Link แล้ว โต้ตอบกลับมา ทันทีคงไม่ได้หรอก

ยิ่ง บางคนมีความเชื่อของตนเองสูง ยิ่งไม่ต้องพยายามไปโน้มน้าวเลย เสียเวลา

ให้เวลาเขาสักพัก เราชี้ไปแล้ว ก็ ทิ้งช่วง ดูพัฒนาการ ของเขาก่อน

ว่าเป็นอย่างไร ไม่ต้องห่วงว่าเขาจะตาย เพราะ กว่าจะเป็นหนี้ขนาดนี้ มันใช้เวลา

การจะแก้หนี้ มันก็ต้องใช้เวลาเหมือนกัน ถ้าอ่านปักหมุดแล้วไม่เข้าใจ

ก็ไล่ไปอ่านใหม่หลายๆรอบ ไอ้ประเภทไม่รู้อะไรแลย แล้วมาถามแบบ HardCore

ก็ต้องค่อยๆ ดู ไม่ต้องรีบร้อนอธิบายอะไรให้มากความ ชี้ link ไป

ให้ไปอ่านเองดูก่อน แล้วเข้าใจไม่เข้าใจอย่างไร ค่อยดู

ค่อยดูในที่นี้ คือ เราต้องพิจารณาตัวผู้ถามด้วยสิ่งที่เราเห็น

ว่าพอมีความรู้หรือไม่ หรือ ไม่รู้อะไรเลย หรือ รู้มาผิดๆ หรือ อวดรู้

แล้วค่อยหาวิธีชี้ link ให้เขา เข้าใจ อย่าพยามยามฝืนอธิบาย(ในเรื่องที่เสี่ยง)

ถ้าเขาอ่านแล้วไม่เข้าใจ ก็ให้ไปอ่านซ้ำหลายๆรอบ(ไม่ต้องไปบอกให้เขาอ่านซ้ำนะ แค่เรารอเฉยๆ)

อาจารย์นกกระจอกเทศตอบไว้ ชัดเจนเกือบทุกเรื่องอยู่แล้ว ชี้ link ไปก็พอ

เพิ่มหน่อย ( เรื่องที่โพสไว้ไม่ได้ ก็ให้เขาโทรไปถามเอง เรื่องของเขาเขาต้องขวนขวายเอง )

ส่วนใครจะได้ไปเท่าไหร่ อยู่แต่บุญแต่กรรมที่เขาทำมา

จำไว้ พระพุทธเจ้ายังละไว้ซึ่งบัวเหล่าที่สี่

แล้ว พวกเจ้าเป็นใคร ใยจะไปไล่ขุดบัวเหล่าที่ หก เจ็ด แปด

ให้เวลาอีกสัก วัน หรือ หลายๆ วันก็ได้ หากได้แนะนำไปแล้ว

ให้เขามีเวลาทบทวนตัวเอง ตั้งสติก่อนสักพัก

รอให้เขามีความพร้อมก่อน แล้วค่อยแนะนำกัน อีกครั้ง ก็ยังไม่สาย

กว่าจะเป็นหนี้เป็นมาได้ตั้งหลายปี แก้หนี้จะใช้เวลาเข้าใจได้ ใน วันสองวันหรือ





แต่จริงๆ แล้ว ทุกคนก็ทำดีมากแล้วล่ะครับ แต่ไม่อยากให้เหนื่อย และเสียกำลังใจ

เพราะในบางครั้งต้องให้เวลาคนใหม่สักนิด หรือ นานหน่อยด้วย อย่ากดดันเขา กดดันตัวเอง

ยังไงเจอเวปนี้แล้ว ก็ต้องมีทางออกแน่ๆ อยู่แล้ว (ดีกว่าไม่เจอ)

แต่ทางออกอาจไม่เหมือนกันทุกคน เท่านั้นเอง


ช่วงนึงตอบเยอะก็รั่วบ่อยเหมือนกัน ก็เลยกลับมาอ่านเยอะหน่อย

เห็นด้วยเป็นอย่างมาก คนเป็นหนี้ที่มองไม่เห็นทางออก ไล่ไปอ่าน ก็....สมองมันเคลียด...(คนเราพูดจาง่ายๆ เราฟังเข้าใจ แต่ตอนเราเคลียดซิ...) ตอนผมอยากตาย ช่วยกันตอบ ผมขอบคุณมากๆ แต่ผมนึกถึงคนอื่นที่มีปัยหาเดียวกันเหมือนกัน นะครับ

โอ..!!!คุณ พีจัง...

ล้ำลึก..สุดยอดจริงๆ...ขอคารวะ...


ก็ต้องขอสารภาพเลยว่า..ผมเองก็เป็นคนหนึ่งที่รู้สึก..ว่า่เราโดน"ลองของ"หรืออย่างไร..?

กับคำถามอะไรแบบนั้น..เหมือนจะเก่ง...แล้วถามทำไม?..แนะนำก็สวนคำ..อะไรอย่างนี้..

มันยากที่จะคิดเป็นอย่างอื่น..(โดยสามัญสำนึกน่ะ...)..ขอบคุณ..ที่ให้สติ..ทั้งสองฝ่าย

มันมีความขัดแย้งกันในตัวมันเอง(เรื่องราว)มากๆ คิดว่าเป็นเรื่องของอารมณ์ที่เป็นเหตุปัจจัยทำให้

เรื่องมันลุกลาม..เรื่องแบบนี้ก็ไม่ค่อยเกิดขึ้น..หลังๆมานี้..ก็เลยหลุดๆกันไปมั่ง...ทั้งสองฝ่าย

ถ้าเจ้าของเรื่องไม่ได้ตั้งใจ..ก็ดีไปนะ..ไม่อยากให้ใครเดือดร้อนเลย..ทุกๆฝ่าย..

เอ้า..ว่่ากันไป...

เขาก็เรียกว่าเป็นช่วง "รั่ว" ของเขาเหมือนกัน
แต่บ่อยครั้ง แมร่ง...โคตรกาก เกรียน โชว์พาว
ฉันนะพักนี้ไม่ค่อยมีเวลา งานมันเร่งหลายตัว ไม่งั้นฉันก็แปลงร่างมากระทืบซ้ำเหมือนกัน
ดีไม่ดี ไม่มีหรอกภาคอวตาร มาแบบ "กอบัว" นางฟ้าภาคเจ้าแม่กาลี เลยอ๊ะ...
ฉันไม่สนหรอก ถ้ามันไม่อ่าน ไม่แหกตาดูกระทู้ปักหมุด เอาแต่ถามไปตอบมา ยี่สิบคำถาม
แล้วยังเสือกมาลองภูมิกรรมการ สมาชิก
ตูรู้ทั้งหมดที่คุณเมิงถามนั่นแหละ แต่ไม่ตอบ เพราะมันจะทำให้เว็บโดนปิด
ยังเฉือกไม่สำนึก...ก็ต้องเอาเสียบ้าง

จำสมัยหมูสมิงอยู่หรือเปล่า หมูอยู่ไม่ปล่อยให้ลอยนวลแบบนี้หรอก
คนรักแรง เกลียดแรง แต่จริงใจ
พวกฉันเป็นกรรมการ ก็ไม่ได้หมายความว่า ฉันเก่งกว่าสมาชิก
แต่พวกฉันมีความ "เสียสละ" มากกว่า ขีดเส้นใต้ตรงนี้สองเส้น
หลายๆคนเข้ามาในบอร์ดแล้วบอกว่า ชมรมหนี้เป็นที่พึ่ง เป็นแสงสว่าง เป็นหนทางรอด จะอยู่ช่วยชมรมจนกว่าชีวิตจะหาไม่
แล้วไง...พอหมดหนี้แล้วก็หาย หรือยังไม่หมดหนี้ แต่สูบความรู้ไป ก็หาย..
อ้าว..ก็กูรอดแล้ว จะมาอะไรกะกู เงินเดือนชมรมก็ไม่มีให้ เรื่องอะไรต้องมาช่วยพวกเมิง
เออ...เข้าใจ ก็บอกแล้ว กรรมการง่ะ คือ "หนังหน้าไฟ" จิตอาสา เสียสละ แล้วแต่จะพูดให้ดูดี
แล้วทำไมต้องมาบันยะบันยังกับพวกที่มันจะมากาก มาเกรียน มาถามลองภูมิ
ถ้าอัดอั้นเอาไว้ ไม่ตอบมันซ่ะบ้าง ก็เปลี่ยนชื่อเป็น "โรงทานคนเป็นหนี้" ไปเลยแล้วกัน
ฉันไม่ได้มีเวลา 24 ชั่วโมงมานั่งแถกเหงือกคอยถามตอบ ถามตอบ
นี่ขนาดเว็บฟรี ไม่เสียตังค์ มันยังไม่ขวยขวาย กระทู้ปักหมุดไม่แหกตาอ่าน ก็ไม่รู้จะทำยังไงแล้วแก...
ลองมาตอบวันละ 10 คำตอบทุกวันดูบ้างสิ...แล้วจะซึ้ง
ขอบใจ...ที่มาให้ระบาย นอกเหนือจากไอ้กระทู้บ้านเรา กับไอ้กระทู้เก่าๆโคลนตมน้ำเน่านั่น
นี่ไง...ทางออกของคนไม่มีเงินเดือน ไม่มีค่าแรงแบบฉัน
ฉันเข้าใจที่คนอย่างแก ไม่มาเป็นกรรมการ
แกง่ะ...เห็นแก่ตัวโพดดดดด ---

ปล. แกคงไม่ว่าฉัน ที่ฉันตอบแกแบบนี้ เพราะฉันก็เงี้ย...เข้าใจกันใช่ไหม?
ตามใจมาก เสียนิสัย เช๊อะ...

พวกฉันเป็นกรรมการ ก็ไม่ได้หมายความว่า

ฉันเก่งกว่าสมาชิก


แต่พวกฉันมีความ "เสียสละ" มากกว่า

ขีดเส้นใต้ตรงนี้สองเส้น

ลืม...เอาอีก...
น้องคนไหน ป้าคนไหน หรือพี่คนไหนที่ช่วยตอบ คำตอบสามแง่สองง่าม
ตอบทะลุทะลวงไปถึงไหนๆ ก็บันยะบันยังแบบอีคุณชายช่างจิก p_chan บอกบ้างก็ดี
หรือบางทีบางคน ตะบี้ตะบันตอบเหมือนเพิ่มเรตติ้ง เพิ่มยอดกระทู้ ไม่รู้จะทำทำไม
รู้ไหมการคัดเลือกกรรมการ ไม่ได้ดูที่ยอดตอบ เขาดูจาก "กึ๊น" ดูว่าคุณ Advance กับความรู้ต่างๆในชมรมแค่ไหน ไม่ใช่อยู่มาสองปี สามปี คำตอบเหมียนเดิม ตอบกี่ทีกี่ที ก็ ก๊อปอันเดิมๆมาตอบ
เป็นกรรมการมันไม่ใช่ โชว์หน้าหวานๆ แล้วยิ้ม ยิ้ม ถ่ายรูป ออกทีวี
เฮ้ย...พวกตูทำมากกว่านั้น สารพัด แล้วไม่ได้ทำเพื่อใคร ทำเพื่อชมรมฯเนี้ยแหละ
วันธรรมดาก็ไปอบรมตามโรงงาน ได้ค่าแรงเท่าหางอึ่ง ลางานไปอีกต่างหาก
ทำงานของตัวเอง ได้งานละเป็นหมื่นสองหมื่น เนี้ยไปพูดจนคอแห้ง ได้มาสองพัน รวยตายห่า
วันเสาร์อาทิตย์ ก็ประชุมบ้าง ทำบันทึก ทำ file present เขียนโครงการสากกระเบือ ขอทุนจากภาครัฐ จัดอบรม ทำบัญชีรายรับรายจ่าย จะได้ไม่ถูกกล่าวหาว่า โกงกิน เอาชมรมบังหน้าหาเงินเข้ากระเป๋า
คุณอาไพโรจน์ เขียนคำให้การจนล้มป่วย เราก็ไม่เคยมาบอกเล่าในเว็บ
แม่ใครตาย ก็ไม่เคยขอซองช่วยงานศพ
ไม่รู้จะอยากมาเป็นทำไม กรรมการ คิดว่ามันโก้หรือไงไม่ทราบ

แล้วคำตอบอันไหนถ้ามันล่อแหลม เราก็เตือนกันข้างหลัง
หรือบอกนัยๆข้างหน้า ไม่ได้ปล่อยผ่านหรอก
แต่เรื่องที่รั่ว ไม่ใช่เรื่องนี้หรอก แต่มันรั่วเพราะ มันไม่อ่าน มันถามเดิมๆซ้ำๆซากๆ
คนถามมีเป็นร้อย คนตอบมีจิ๊ดเดียว มันเหนื่อยว้อยยยยย
ควายมันยังเหนื่อยเป็น นี่เป็นคนนะ...

โธ่ท่านป้า...


อัดอั้นมาจากกระทู้นั้น อยากมาระบายกระทู้นี้ก็ไม่บอก

แต่นี่ไม่ใช่กระทู้เรื่องเล่าของ พีจัง นะคร๊าบ....

เพราะเรื่องราวของพีจัง ก็ยังคงอยู่ในความมืดต่อไป

(ขืนเล่าเดี๋ยวพวกตามมาทวงกิน AKA ก็แย่สิ )

.......


ไอ้พวกเกรียนนั่นน่ะ ผมก็ตบไม่เลี้ยงครับ

แต่มันมีไอ้ประเภท อยู่หน้าศาลา(ใกล้จะขึ้นศาล) อยู่หน้าเมรุ(กำลังจะถูกอายัด)

แล้วมาถึงก็ รีบด่วน กรูจะตายแล้ว เรื่องนี้ใหญ่สุดในชีวิต ให้ความสำคัญกันหน่อย

เราไม่รู้ว่า เขาพึ่งรู้จักเวปนี้ หรือ รู้มานานแล้ว รู้วิธีหยุดจากเราด้วย แต่เอาไปใช้ไม่เป็น

ไม่จบหลักสูตร แค่หยุดจ่ายก็สบายแล้ว รอจนขึ้นศาล ถึงศาลตัดสิน ถึงอายัดทรัพย์สิน

แล้วมาร้องถาม จะทำยังไงดี มันน่าตีไหมล่ะ

ถึงแม้จะพึ่งรู้จัก ก็เถอะ เรื่องของกระบวนการติดหนี้ จนไม่มีจ่าย จนถูกฟ้อง จนถึงอายัดทรัพย์สินนั้น

กินเวลานานมาก เราก็ไม่รู้ว่าเขาขวนขวายช่วยเหลือตัวเองมาแค่ไหน จนมาถึงเวปนี้

ทีตอนหนีหนี้ ตอนถูกฟ้อง ไม่เคยสนใจไม่เคยรู้ ศาลตัดสินแล้วก็ไม่รู้ ก็มีอยู่(ไม่ได้หมายถึงทุกคนนะ)

บางคนอาจไม่สนใจอะไรเลยก็ได้ตลอดเวลาที่ผ่านมาจนจะถึงกระบวนการอายัด แล้วค่อยมาร้อง

ซึ่ง นั่นล่ะ ที่ผมจะกล่าวถึง เพราะสงสารคนตอบ

เราเห็นคำถามปุ๊บ เรามองทางออกแล้ว

เราตอบแบบบ้านๆ ไม่เป็นไร มันอย่างนี้ได้อย่างนั้นได้ อ้าวเขาไม่ฟัง

เรายกกฎหมายมาแบบ อาจารย์นก แบบ แอนนี่ แบบอ้างมาตราละเอียดยิบ

เขาไม่อ่าน หรือ เขาอ่านไม่รู้เรื่อง มันก็ร้องโวยวายต่อ จะทำอย่างไรดี จะทำย่างไรดี

ไม่ได้ดูที่เราพิมพ์ส่งให้

เราก็พยายามอธิบายลงลึกไปอีกว่า มันมีวิธี เพื่อให้เขาสบายใจ กลับมาสนใจ

ซึ่ง ผิด เพราะเราไม่ควรเอาเวป และ ตัวเราไปเสี่ยง เพียงเพื่อให้คนที่ไม่พร้อมหันมาฟัง

(ผมไม่ได้หมายถึงเรื่องตำหนิเขานะ เพราะผมก็ทำ ไม่ฟัง ก็ว่ามันเลย เรียกสติหน่อย)

แต่ผมมองว่าเขาไม่พร้อม ต้องให้เวลาเขา สำหรับเรื่อง เทคนิคชั้นสูง ซึ่งระดับกรรมการรู้

เราไม่ต้องเอามาแนะนำเลยเวลาโต้ตอบจะดีกว่า แม้จะแนะนำแบบสองแง่สามง่าม บนกระทู้ ก็ไม่น่าทำ

ให้เขาพยายาม หาเบอร์แล้วโทรไปเอง หรือหาอ่านเอง ก็ยังดีกว่า ที่จะแนะนำกันในบอร์ด

เขาเป็นหนี้ปล่อยมาจนถึงป่านนี้แล้ว ไม่ต้องให้เขารู้ทันทีตอบพิมพ์โต้ตอบกันวันแรกหรอก

ให้เวลาอีกหน่อยก็ได้ แต่ถ้าคนคนนั้นมีสติ และ ความขวนขวายพอ เขาก็จะรู้ได้เองโดยไม่ต้องโทร

และ เราไม่ต้องบอกในกระทู้ด้วย

และ อย่างที่ผมเคยบอกไว้ รู้การแก้หนี้ต้องรู้ทั้งระบบ ไม่ใช่มาถามเรื่องนั้น เรื่องนี้

ทีละเรื่อง แล้ว ก็หายไป ถ้าแบบนั้นเดี๋ยวก็ไปไม่รอด

.....


ต่ออีก

อย่างบางคน พึ่งโผล่มาตอนจะขึ้นศาล เราก็ไม่รู้หรอกว่า ก่อนหน้านี้ เขารู้จักเวปนี้หรือยัง

แต่เดือดร้อนมาก กลุ้มใจมาก เรื่องใหญ่มาก ช่วยกันหน่อยจะทำอย่างไรดี

พอแนะนำให้มาปรึกษาที่สวนลุม เพราะเรื่องขึ้นศาลต้องละเอียด ต้องดูเอกสารมากมาย

กลับมาปรึกษาไม่ได้ แต่จะให้ช่วยบนกระทู้ แล้วตกลง เรื่องที่เจ้าตัวจะต้องขึ้นศาลนั้น

ที่กลัวจนทำให้ต้องมาเจอเวปนี้ มันสำคัญจริงหรือ ถึงให้เวลากับมันไม่ได้


.......


เอ้า เกริ่นมาเยอะแล้ว เดี๋ยวคนอ่านจะเข้าใจว่ามาเบรคกรรมการ และเพื่อนๆ ไม่ให้ ตอบ - ตบ อีก

เรื่องที่ตอบ และให้กำลังใจกัน
และ เจออะไรก็มาเล่าสู่กันฟัง
และ สงสัยอะไรก็มาถามในกระทู้ นั้นดีอยู่แล้ว

มันเป็นตำราชีวิตซึ่ง หากสมาชิกใหม่ที่เข้ามาได้อ่านก็จะเห็น ความเป็นไปตั้งแต่เริ่มหยุด

ยันปิดหนี้ได้ (เห็นภาพ)

แต่ที่ผมห่วงคือ เราห่วง สมาชิก (ใหม่ บ้าง ไม่ใหม่บ้าง) ที่จะถูกยึดรถ ยึดบ้าน กัน

โดยพยายามช่วยกันตอบ จนลงลึกเกินไป โดยไม่ได้ทันคิดว่าจะเกิดความเสี่ยงขนาดไหน

ให้ไปดูกระทู้เก่า ของอาจารย์นก หรือ ยกกฎหมายมา แบบ แอนนี่ ก็เพียงพอแล้ว

ไม่ต้องไปสรุปให้เสี่ยงจะดีกว่า หากเขาไม่เข้าใจจริงๆ จะด้วยเหตุผล(Rep.แรก)อะไรก็แล้วแต่

เอา Link Hotline โยนไว้ ถ้าโทรไปไม่เป็นก็ช่างเขาเถิด

กว่าจะมาถึงชั้นศาล ถึงอายัดได้มันาน เราก็ไม่รู้ ว่าเขาสนใจ หรือ ทำอะไรอยู่

ไอ้พวกที่โทรไปหัวหมอ ก็มีเยอะ (ผมก็ต้องขอโทษกรรมการที่รับ Hot line ด้วย)

วลีเด็ด -- บัตรเครดิตสินเชื่อส่วนบุคคล = หนี้ส่วนบุคคล -- นะครับ เขาต้องขวนขวายเอง

เรามีหน้าที่ชี้ทาง เขาต้องเลือกเดินไปเอง ไม่ใช่ให้เราอุ้ม หรือ ไปดันก้นให้เดินไปทางไหน

ถ้าเขาไม่ใส่ใจและตั้งใจจริงที่จะแก้ เรา คุณ ผม ฯลฯ จะไปเสี่ยงขุดบัวที่เกินเหล่าที่สี่

ขึ้นมาทำไม รอเวลาสักนิด รอให้เขาผุดขึ้นมาก่อน ค่อยดึงก็ยังไม่สาย

---

บอกแล้วการพิมพ์น่ะ ยิ่งพิมพ์ยาว ยิ่งสื่อสารยาก

ผมน่ะเคารพกรรมการทุกคน ที่เสียสละมาเป็นโดยดุษฎี อยู่แล้ว

แค่เป็นห่วงเรื่องสุ่มเสี่ยงที่พักหลังจะมีมาเยอะขึ้นทุกวัน(อาจารย์นกกระจอกเทศก็เคยเตือนไป)

ว่าเราเป็นห่วงสมาชิกก็จริงแต่บางครั้งก็ต้องถอยออกมาดูนิดนึง อย่าเข้าไปคลุกวงในมากไป

เกิดหลุดไปกับไอ้พวกหัวหมอแล้ว ไม่ได้ประโยชน์ หรือ

เสียเพราะคนก็ลังมึนกับหนี้ตัวเอง ก็ไม่ได้ประโยชน์


คารวะ ประธาน ท่านป้ายายซุน กรรมการทุกท่าน และ สมาชิก ทุกคน

ฉันเข้าใจแก...แกห่วงชมรม ห่วงกรรมการ
ไหนๆเล่าแล้ว เล่าเลย...
กรรมการที่รับ Hotline อยากจะถอนหายใจวันละหลายๆครั้ง
เจอเยอะประเภทให้เราหาทางออกให้ หาช่องโหว่ให้
ไม่อยากให้อายัดเงินเดือน ภาระเยอะ สามีป่วย เป็นเจ้านายเขา อาย
ถามกลับ...เงินเดือนเท่าไหร่? เธอบอก หกหมื่น...ป้าดโธ่...
อะไรกัน จะไม่ใช้หนี้ จะไม่ให้อายัด จะไม่อะไรสักอย่าง แล้วไง...จะให้กรรมการหาช่องทางให้
อยากจะด่ากลับไปแรงๆ เหมือนพี่นก แต่ก็ทำไม่เป็น ได้แต่สะกดเสียงลมหายใจ แล้วก็พยายามให้สติ
แต่บอกตรงๆ เบื่อ...จนอยากเอาสาย Hotline ออก
มิหน่า...พี่นกกระจอกเทศ ถึงดุฉิบหาย...
ฉันทำได้แค่...เดี๋ยวตีตายเลย อย่าถามแบบนี้อีก ถามอีก เดี๋ยวตีตาย...แค่นั่น...
บางเรื่อง ยิ่งเรื่องปลายทาง บังคับคดี ฎีกา ฉันก็ไม่คล่องไม่เก่ง เพราะเราไม่เคยโดนถึงขนาดนั้น
แต่ก็โทรถามคุณอาไพโรจน์ กับพี่นก สองท่าน เราจะได้ฉลาด จะได้เพิ่มรอยหยักในสมอง
มาถึงบรรทัดนี้ ฉันดีใจเสมอที่น้องชายคนนี้ ไม่เคยทิ้งเราแบบหายไปเลย...
นาน นาน มาที ดีทุกกระทู้ ดีทุกคำตอบ...
พี่นกกระจอกเทศ ไม่เคยกด Like ใคร ตอนนี้กดให้สองคนแล้ว...
ดีใจกับน้องทั้งสอง...ถ้าพี่นกได้ลูกศิษย์ที่ขวนขวาย ฉลาดเฉลียว หมั่นหาความรู้ให้ตัวเอง เพิ่มพูน ชมรมของเราคงได้เป็นที่พึ่งของคนเป็นหนี้
พี่บัวคิดแบบนี้...ไม่ได้ทำเพื่อตัวเอง คิดถึงวันที่เราเป็นหนี้...เราลำบากอย่างไร เรารอดได้อย่างไร เราอยากให้เขารอดได้แบบนั้น...
แม้หนี้ไม่หมด ก็อยากให้ "ยิ้มสู้หนี้" ได้ตลอดรอดฝั่ง
แกไม่เลี้ยงฉัน ฉันก็พร้อมเสมอที่จะเลี้ยงแก...
AKA ง่ะ...เมื่อไหร่ก็เมื่อนั้น...

คุณพีจังค่ะ ขอใช้กระทู้นี้ แจ้งถึงคุณพีจังค่ะ คิดว่าคุณพีจัง
คงเข้ามามองสักวันนะค่ะ



ถ้าว่าง แก้วจ๋าขอเชิญมาเป็นเกียรติในวันอบรมฟรีครั้งที่ 2
วันอาทิตย์ที่ 29 เมษายนนี้นะค่ะ ขอมีโอกาสได้เจอศิลย์พี่
สักครั้งนะค่ะ ขอบคุณค่ะ

เสาร์อาทิตย์ พีจังเขาไม่ว่างหรอกครับพี่
กิ๊กเยอะ เอ้ยภาระเยอะน่ะครับ

คิดถึงเช่นกันครับ

คุณ พีจัง..เค้าแอบดูอยู่ทุกวันแหละครับ...คนปากหนักน่ะ..ไม่ค่อยพูด...

วันก่อนผมเห็นแว้บๆอยู่เลย..ที่ใหนซักแห่ง..ลองไปหาดูนะ...

สวัสดี คุณพีจัง
สวัสดี จ้าวป้า....
สวัสดี ทุกคน.....

ทราวิสจะบอกว่าคิดถึงทุกคนนะจ๊ะ.....
ฟิ้ววววว.....................

คุณน้องค่ะ คิดถึงเหมื่อนกัน ก็มาเจอกันนะค่ะ
อดเจอคนมีกิ๊กเยอะ เอ้ย ไม่ใช่ภาระกิจเยอะ

Travis เขียน: สวัสดี คุณพีจัง
สวัสดี จ้าวป้า....
สวัสดี ทุกคน.....

ทราวิสจะบอกว่าคิดถึงทุกคนนะจ๊ะ.....
ฟิ้ววววว.....................

สวัสดีครับคุณ Travis เคยเห็นตัวคราวไปอบรมคราวก่อน ก่อนน้ำท่วม ยังคิดเลยว่าหายไปไหนครับ