ชีวิตที่เป็นไทเสียที

ก่อนอื่น ผมขอกราบสวัสดีทุกท่าน จริงๆ แล้วผมเป็นสมาชิกเว็บบอร์ดนี้มาตั้งแต่ 10 ปีที่แล้ว ตั้งแต่ยุคคุณ กอบัว แต่หาทางเข้าไม่เจอ ผมดำเนินการหยุดจ่ายมาเกิน10ปี และวันนี้ก็มีเจ้าหนี้รายสุดท้าย เสนอติดต่อมาเสียที
ย้อนกลับไปสิบปีที่แล้ว สำหรับหนี้จำนวนนี้ ก็ถือว่าไม่ได้เยอะมากครับสำหรับสมัยนี้ แต่ก็ถือว่าที่สุด สำหรับคนเงินเดือน 12000 ในปี 2013

ผมเป็นหนี้ดังนี้ครับ

บัตรเฟิสช้อย 25000 บาท
บัตรกรุงไทย 30000 บาท
อิออน 30000 บาท
บัตรกดเงินสดอิออน 12000 บาท
ไทยพาณิชย์ 162000 บาท ขายหนี้แล้วเจรจาล่าสุดปิดจบที่ 90,000

ผมจะค่อยๆมาเล่าและอัพเดทเอกสารต่างๆ และ เรื่องราวต่างๆ ให้สมาชิกได้ฟังกัน

โอเคครับ ผมพึ่งจะมีเวลามาอัพเดทเรื่องราวต่างๆ ก่อนอื่นผมขอออกตัวก่อนว่า ผมรู้จักชมรมหนี้เมื่อตอนปี 2014 และการที่มาโพส ปิดจบงานของตัวเองในวันนี้ และ ก็ทิ้งประสพการณ์ ข้อมูลต่างๆ เอาไว้เป็นกำลังใจให้กับทุกๆคน เพราะ ได้รับเอกสารเงื่อนไข และ ปิดหนี้มาเรียบร้อยแล้ว

น่าแปลกที่ บูโรของผมสะอาด สะงั้น? (เดี่ยวจะค่อยๆเล่าให้ฟังครับ)

ในเวลานั้นผมเป็นมนุษย์เงินเดือน ที่มีเงินเดือนแค่ 12,000 บาท ต่อเดือน ชีวิตที่ต้องเช่าห้องอยู่ ตามประสาคนต่างจังหวัด ใช้ชีวิตผิดพลาด จนทำให้หนี้ก้อนนี้ ณ เวลานั้นผมก็เป็นคนนึงที่จ่ายขั้นต่ำมาตลอด เหลือเงินไม่ถึง 1500-3000 บาท ต่อเดือน ชักหน้าไม่ถึงหลัง หยิบยืมเงินคนนั้น คนนี้ ยืมพ่อ ยืมแม่ หมุนไปทั่ว
ชีวิตมันเริ่มจาก มนุษย์เงินเดือน ที่อยากได้ อยากมี และ ใช้อะไรเกินตัว

ผมอาจจะโชคดีกว่าหลายๆคน ที่โดนฟ้องแค่เจ้าเดียว และไม่ได้โดนทวงหนี้หนัก ด้วยว่า หลังจากที่เปลี่ยนแปลงชีวิตตัวเอง ก็ทำบุญมาตลอด และใช้ชีวิตอย่างระมัดระวังมากๆ และยอมรับความจริง มันอาจจะมีหลายคนที่สงสัยว่า หนี้แค่นี้เอง ไม่ได้เยอะเลย เวลา 10 ปี ไม่ได้ทำให้คุณเก็บตังจ่ายหนี้ได้เลยเหรอ ผมอยากจะบอกว่า ชีวิตคนเราต้นทุนไม่เท่ากัน ชีวิตครอบครัว แต่ละคน ต่างกัน ผมมีครอบครัวที่ต้องดูแล ช่วงเวลาที่แม่เจ็บป่วย ค่าใช้จ่ายที่เราคาดเดาไม่ถึง 
ดังนั้น การที่จะค่อยๆเก็บเงินปิด มันเป็นไปได้ยากมากครับ 3000-5000 สำหรับคนที่ใช้ชีวิตอยู่กรุงเทพ และ เงินเดือนยังอยู่ในหลัก 2-3 หมื่นบาท มีชีวิตที่ต้องกลับมาอยู่ต่างจังหวัด 


คำถามคือ ทำไมถึงยังจ่ายหนี้เจ้าสุดท้าย ทั้งที่เชิ่ดได้ อายุความหมดแล้วนะครับ เจ้าสุดท้าย
แต่ผมยังยึดมั่นเสมอ และไม่ลืมคำสั่งสอนจากกลุ่ม ถ้าชีวิตเราดีขึ้น เราจะขอจ่ายครับ ไม่ขอเป็นหนี้ใคร ถึงหมดอายุความแล้ว เขาก็ทวง เขาก็ฟ้องเราได้
ต่อให้เรายื่นว่าหมดอายุความ เราก็ต้องเสียเวลาไปศาล และ เสียสุขภาพจิต เพราะการทวงไร้มารยาทของคนพวกนี้ เขาก็มีหนทางที่จะรบกวนชีวิตเราได้เช่นกัน 

ผมขอไล่เรียง Timeline ตามเอกสารเลยนะครับ
First choice เป็นเจ้าหนี้ที่น่ารักที่สุดสำหรับผม ยอดที่ผมหยุดจ่ายคือ ประมาณ 21,000 เลขกลมๆ เจ้านี้ให้ส่วนลด ปิดจบทีเดียว 10,000 บาท ไม่ค่อยทวง คุยง่าย ด้วยอาจจะเป็นหนี้น้อยด้วยมั้งครับ

ผมต้องกราบขออภัย เพราะกระทู้เก่าของผม มันหาไม่เจอจริงๆ

2. กรุงไทย

เจ้าหนี้ที่แรงที่สุดที่ผมเจอในชีวิต ในตอนที่อายุ 27 อาจจะด้วยว่า เขามี Back เป็น ธนาคารที่รัฐบาลหนุนหลังด้วยครับ เขาเลยไม่ค่อยกลัวเกรงอะไร เป็นเจ้าที่ฟ้องเร็วที่สุด ของผมหยุดจ่าย 6 เดือน ฟ้องเลยครับ เป็นเจ้าแรกที่ทำให้ชีวิตผมต้องขึ้นศาล แล้วหมายศาลเป็นปึกๆ ไปวางไว้หน้าบ้านเพื่อน (คือตอนนั้นผมย้ายทะเบียนบ้านไปอยู่กับเพื่อน) จนต้องค่อยๆอธิบาย เพราะเพื่อนรุ่นพี่ และ ผู้ใหญ่ไม่เข้าใจ กลัวว่าเราจะสร้างปัญหาให้แก่เขา

ทนายกับเจ้าหน้าที่ศาลก็เหมือนรู้ๆกัน และ ได้ยินคนพูดว่า ณ เวลานั้น ศาลไม่ค่อยเข้าข้างลูกหนี้ มาได้ยินทีหลังว่า โดนย้ายยกแพงไปหมดเลย

ยอดฟ้องคือ 38,435 บาท ปิดจบที่ 28,500 บาท

ส่วนอีก 3 เจ้า
ผมขออนุญาติ ได้เอกสารใบปิดหนี้ รายสุดท้ายก่อน เพราะ ยังไม่อยากเอ่ยถึง เพราะเป็นเจ้าหนี้ที่ซื้อหนี้มาที่เดียวกัน

แต่ขอสรุปดังนี้ครับ

ผมใส่เป็นเลขกลมๆ

อิออน หนี้ 25,300 บาท **ปิดจบ 12,700 บาท**
อิออน บัตรกดเงินสด 12,000 บาท **ปิดจบ 6,000 บาท** 
ไทยพาณิชย์ 162,000 บาท **ปิดจบ 90,000 บาท ** HC ส่วนลด 72,000

ด้วยใจจริงแล้วหนี้รายสุดท้าย ผมอยากจะปิดจบที่ 70,000 บาทครับ อาจจะไม่ถูกใจว่า หมดอายุความแล้ว ทำไมยังจ่าย แต่อย่างที่บอกครับ
ผมถือคติว่า "เราต้องรับผิดชอบในสิ่งที่เราทำผิด" แม้ผมจะย้ายมาอยู่ต่างจังหวัดแล้ว แต่คนที่เขาทวงหนี้ ก็ยังไปหาผู้ใหญ่บ้านเอย ส่งจดหมายมาเอย และเขาก็มีสิทธิ์ทวง
เขาไม่ได้ผิดอะไรครับ ทุกคนทำตามหน้าที่ของตัวเอง

ผมถือเอาความสบายใจในเวลาที่ชีวิตเราพร้อมแล้ว "ปิดให้จบๆไป"

ทุกวันนี้ผมโล่งและมีเงินแล้ว การเป็นหนี้ ถึงมันจะไม่ได้หนักหนาสาหัส เหมือนคนอื่นๆเขา ด้วยผิดพลาดในวัย 27 ตอนนี้ผมอายุ 38 ผมโชคดีที่ยอมตั้งแต่ตอนนั้น และ ยอมรับไม่ทำบัตรต่ออะไรให้มันวุ่นวายไปกว่าเดิม หรือ หมุนเงินไปเรื่อย มันสอนให้ผมได้รู้ว่า การเป็นหนี้มันไม่ได้สนุก ผมไม่ได้รู้สึกเสียใจเลยว่า

ช่วงนึงของชีวิตเราเผชิญคำว่า เสียเครดิต หนี้มันอาจจะไม่ได้เยอะในสายตาคนอื่นๆ แต่มันก็ถือว่าเยอะมาก สำหรับผม และทำให้เสียเครดิตต่อบุคคลหลายๆคน
ในช่วงเวลานั้น จากการหยิบยืมเงิน และมันสอนอะไรได้เยอะมากกับการใช้ชีวิตและ ไม่ไปยุ่งอะไรกับเงินอนาคต
สอนให้รู้ว่า ต้องไม่ทำอะไรเกินตัว

ทุกวันนี้ ผมมีเงินเก็บมากกว่า หนี้เหล่านี้เมื่อมองกลับไป อาจจะไม่ได้รวยมหาศาล แต่ก็มีทุกอย่างครับ ใช้ชีวิตแบบมีความสุข และ ไม่ได้ติดค้างอะไรใคร ในใจ หรือ ในชีวิต
และไม่ขอเป็นหนี้อีกตลอดชีวิต ผมเลยขอเข้ามาจบงานในกลุ่มนี้  เริ่มในปี 2014 และ จบในปี 2025.

ขอขอบคุณมากๆนะครับ สำหรับรุ่นพี่ทุกๆท่าน ผมยังดีใจที่เว็บนี้ยังมีอยู่ ในสภาวะของการเปลี่ยนแปลงของเทคโนโลยีและเวลา
ขอบคุณคนสู้ทุกๆท่าน และ ขอให้หมดหนี้ในเร็ววันครับ