ตั้งสติก่อน
ทำไมไปโพสหลายกระทู้ หือ...
เดี๋ยวรอให้แอดมิน เขาร่วมกระทู้ให้นะคะ
ไปอ่านกระทู้ปักหมุดก่อนดีไหม
ค่อยๆคิดไป
ใครบอกว่า พี่กอบัวมีเงินมาก ถ้ารู้จักกันมานาน รู้จักกันมาตอนที่พี่กอบัวเข้ามาเป็นสมาชิกใหม่ๆ
รู้ไหมว่า เงินจะกินข้าวยังไม่มี
มีรถเก๋งขับ แต่มีตังค์ในกระเป๋าแค่สองร้อย
ลูกคนโตจะเรียนรด. ต้องซื้อเครื่องแบบ ซื้อรองเท้าบู๊ท พี่กอบัวยังแทบไม่มีตังค์
รองเท้าพ่อบ้านขาดแล้วขาดอีก ก็ต้องทน เอาเงินซื้อรองเท้าให้ลูกก่อน
ที่พี่บัวโพสอะไรฮา ฮา ในวันนี้เพราะพี่ผ่านทุกข์มาจน...มันคิดได้
หมุนเงินให้สามีเรียนต่อโท หมุนเงินเลี้ยงลูกสี่คน พ่อแม่และป๋า ก็ไม่เคยปล่อยให้อด
หยุดจ่ายได้สามสี่เดือน ตกงานอยู่ร่วมปี
ทำไมพี่บัวยัง "รอดมาได้"
ก็เพราะเจอชมรมแล้ว ก็ตั้งใจอ่าน อ่านมากๆ ย้ำว่าอ่านมากๆ
พี่บัวอ่านอยู่เป็นอาทิตย์ อ่านแล้วก็ยังไม่เชื่อ แต่ในเมื่อมันไม่มีทางไปแล้ว หลังชนฝาแล้ว
พี่บัวมองดูลูกๆ ในคืนหนึ่ง เขานอนกันเรียงราย ลมหายใจของเขาแผ่วๆ
ขาของน้องไปก่ายคนพี่ แขนคนพี่ป่ายหน้าน้อง...
พี่บัวจะท้อได้อย่างไร...
พี่บัวคิดว่า...ถ้าพี่บัวเดินไปแบบที่ชมรมแนะนำ...อีกสามปีข้างหน้า ลูกๆพี่บัวจะเข้ามหาลัยพอดี
ตอนนั้น ถ้าเราหมดหนี้ ลูกๆก็จะมีโอกาสเรียนได้เต็มที่...
พี่บัวต้องเริ่มตั้งแต่วันนี้...
สี่ปีที่แล้ว...พี่บัวร้องไห้เก่งที่สุด ร้องจนตาบวมปูด เป็นสมาชิกที่เวิ่นมากๆ
แต่ด้วยมือของกรรมการหลายๆคน รุ่นพี่หลายๆท่าน ทำให้พี่บัวอยากเอาชนะ และเดินตามรอยเท้าด้วยใจอดทน อดออมทุกอย่าง
บ้านพี่บัวไม่ได้กินข้าวนอกบ้านอยู่เป็นปี ห่อข้าวไปกินกันทั้งบ้าน
แล้วยังมีปัญหาครอบครัวมากมาย ผ่ามากลางวง แต่พี่บัวก็ก้มหน้าก้มตาตามแนวทางชมรม และเลี้ยงลูกไปอย่างเข้มแข็ง เพราะคำว่า "ลูก"
น้องเองไปอ่านก่อนนะคะ เห็นคนที่เขาสำเร็จก็ขอให้มุมานะ
เห็นคนที่พึ่งเดินมา ก็ต้องให้กำลังใจ...
อย่าท้อแท้ ตั้งแต่ยังไม่เดิน...
พี่บัวและทุกคนเป็นกำลังใจให้ค่ะ