กลับมาเยี่ยมให้กำลังใจ จากอดีต กรรมการชมรม

สวัสดี กรรมการชมรมชุดปัจจุบัน คุณอาทั้ง 2 ท่าน พี่นกกระจอกเทศ และสามาชิกทุกท่าน

ผม สมเดช (หากเป็นหนี้ขอให้เป็นหนี้รัก) อดีตกรรมการชมรม

กลับมาเยี่ยมเยียนแวะมาให้กำลังใจ


ทุกวันนี้ผมก็ยังไม่หมดหนี้สิน แต่ทุกคดีความ ถึงที่สุดหมดแล้ว บางรายก็ฟ้อง บางรายก็ไม่ฟ้อง บางหลายก็อายัดเงินเดือน

แต่ทุกวันนี้ยังสบายดี ทุกข์บ้างสุขบ้างไปตามประสา ผ่านไป 7-8 ปีแล้ว ก็ยังไม่ตาย ยังอยู่ได้

การแก้ปัญหาหนี้ หลักสำคัญมีไม่มาก

1. ยอมรับความจริงทำใจ เอาชนะความอาย
2.หยุดชำระ เก็บไว้ใช้จ่ายในครอบครัวให้เพียงพอ
3.เงินที่เหลือพอใช้หนี้ ทุ่มชำระไปที่ เจ้าหนี้รายย่อยๆ เพื่อลดคู่กรณี
4.กว่าจะมาการฟ้องร้องดำเนินคดี เราก็สามารถปิดรายย่อยได้เยอะ


สู้ๆๆ นะครับทุกคน

ครับพี่น้อง

ขอบพระคุณรุ่นพี่ มากๆ เลยค่ะ ที่ยังคิดถึงที่นี่ และน้องๆ
ดีใจกับเส้นทางการปลดหนี้ ของคุณด้วยค่ะ
กอบัวจำได้ว่า ได้อ่านกระทู้เก่าๆของคุณ สมัยบอร์ดส้ม
ตอนที่คุณไปศาล และได้ไปเจอกับพี่นกกระจอกเทศ ที่ร้าน...
ยังนึกขำๆ และแอบหัวเราะ ที่พี่นกชี้นิ้ว จิ้มๆๆๆๆ ไปที่หมายศาลฉบับแรก
และจนถึงขึ้นศาล รายต่อๆมา ที่คุณหนี้รักฯ ก็เอานิ้วไปจิ้มๆๆๆๆ ลูกกะตาทนายควาย ฝ่ายโจทก์
และคุณบอกว่า "ความรู้สึกจากหมายศาลฉบับแรก ยันฉบับนี้ แตกต่างกันยังกะฟ้าและเหว"

มีเวลา ก็กลับมาให้กำลังใจน้องๆ บ้างค่ะ
บัวเองเป็นกรรมการรุ่นห้า (ปัจจุบันมี 9 รุ่น แล้วนะคะ)
ตอนนี้ก็เป็นแค่ "อดีตกรรมการ" หาเวลาส่วนตัวได้เป็นพักๆค่ะ แต่ก็ไม่เคยลืมที่นี่
คิดถึงพระคุณของคุณอาไพโรจน์ เสมอ ว่างๆก็โทรไปหาคุณอาสิค่ะ คุณอาน่ารักมากๆ แต่สุขภาพเริ่มโรยแรงไปบ้างแล้ว...
และยังเจอะเจอกับคณหมูสมิงบ้าง สมาชิกเก่าๆ กรรมการแก่ๆ เอ๊ย...เก่าๆ ก็หายๆไปค่ะ
พี่กรีนนี่ คุณเก่ง ยังพอมาแว๊บๆ ก็เข้าใจว่า หมดหนี้ หรือสบายใจแล้ว ก็ต้องถึงเวลาสร้างเนื้อสร้างตัว
แต่พอเห็นรุ่นพี่เข้ามา...ดีใจมากมายค่ะ

คุณอาพูดเสมอว่า หากเราช่วยเหลือคนอื่น ด้วยความปรารถนาดีจริงๆ หวังดีจริงๆ
ผลบุญกุศลนั้น จะทำให้เราเจริญ ลูกเต้าก็เจริญ...บัวเชื่อเช่นนั้น
ชมรมฯ ก่อตั้งด้วยอยากช่วยเหลือคนเป็นหนี้ หากมันผู้ใดมาเกาะกิน เป็นเหลือบริ้นไร สูบเลือดจากสมาชิก คุณอาบอกว่า เขาจะตกต่ำไปเรื่อยๆ หาความเจริญไม่เจอ...

กอบัวขอบพระคุณ คุณหนี้รักมากๆ ที่มาส่งข่าว
ขอให้คุณมีความสุขมากๆ กับเส้นทางที่ทอดยาวไปข้างหน้า...เป็นกำลังใจให้เช่นกันค่ะ

ดีใจครับ ที่กอบัวจำผมได้

ยังจำเรื่องราวของผมได้ แต่ผม หากระทู้เก่าๆ ไม่เจอแล้ว

คุณกอบ้ว เข้ามาในชมรมเป็นช่วงๆ ที่ผมเริ่มออกจากชมรมพอดี ยังพอเห็นชื่อคุณกอบัว อยู่แว็ปๆ

อดีตกก รุ่นคุณบัวขอมาแจมด้วยคนค่ะ ไม่เคยอ่านแต่ไม่สายที่จะรู้จัก จริงไหมค่ะ

ขอบคุณที่มาเจิมเปิดกระทู้สำหรับ พวกอดีตแบบเราๆๆๆ

ขอให้ถึงที่หมายที่ฝันไว้นะค่ะ Hair cut never die ค่ะ

ได้ยินเสียงคุณอาไพโรจน์แล้ว ถึงแม้สุขภาพท่านจะไม่อำนวย

(โรคภัยคือสิ่งที่ยากเลี่ยงได้) ท่านก็ยังมีเสียงสดใสดีใจที่แก้วจ๋าโทรหาทุกครั้งค่ะ

กลัวแก้วจ๋าลืม แก้วจ๋าบอกย้ำทุกครั้งว่า ตราบใดที่แก้วจ๋าไม่ตาย ก็ไม่มีวันลืมค่ะ

ท่านเป็นหนึ่งผู้ชี้ทางสว่างให้กับแก้วจ๋า ให้มีชีวิตที่ดีขึ้น เข้าใจสัจจธรรมของชีวิต

การช่วยเหลือคนไม่จำเป็นต้องใช้เงิน เงินไม่ใช่คำตอบของทุกสิ่ง ชีวิตที่เหลือ

ของแก้วจ๋า แม้จะเจออิสรภาพแล้ว ก็ขออุทิศให้กับการทำประโยชน์เพื่อสังคม

อยากเห็นสังคมไทยยิ้มให้กันมากขึ้น เอื้อเฟือเผื่อแผ่ เป็นมิตรอย่างจริงใจมากขึ้นค่ะ

ขอคารวะรุ่นพี่ครับ...

ผมเพิ่งได้อ่าน ทำเนียบกรรมการรุ่นเก่าๆเมื่อไม่กี่วันมานี่เอง..

ยินดีครับ ที่กลับมาเล่าอะไรให้ฟัง...ก็มีมาเป็นครั้งคราวครับ..

ผมเพิ่งมาสองปีกว่าๆ..ยุคกรรมการรุ่น 5 กอบัว ตุ๊กเข้ พิโคโล่ฯลฯ

ขอให้หมดหนี้เร็วๆนะครับ..ว่างๆก็มาเล่าอีกนะครับ..

.
สวัสดี...ท่านขุนเดช

ดีใจที่แวะเข้ามาเยี่ยม และไม่เคยลืมกัน

ขอให้หมดหนี้โดยเร็ววันนะครับ

หวัดดี พี่นก

พี่นกนี่อยู่ยงคงกะพัน จริง อยู่ตั้งแต่รุ่นแรก จวบจนปัจจุบัน

นับถือเลยพี่

maruko ขอเข้ามาทำความเคารพรุ่นพี่ ที่ท่านถางดงพงป่าทำถนนหนทางให้เรารุ่นหลังได้เดินอย่างสะดวกสบาย หากไม่มีพวกท่านแล้วเราคนรุ่นหลังไม่สามารถมีชีวิตที่เป็นอย่างนี้ได้ ยอมรับว่าไม่ดีเท่าการไม่เป็นหนี้ แต่ดีอย่างมากๆในการเป็นหนี้ ดีกว่าที่เราคิดอย่างมาก marukoพร้อมครอบครัวขอขอบพระคุณรุ่นพี่ๆทุกท่านด้วยใจคารวะอย่างหาที่สุดไม่ได้ ทุกท่านลำบากเพื่อครอบครับพร้อมทั้งพวกเราด้วย ขอบุญกุศล..ที่ท่านทำไว้คุ้มครองท่านและคนที่ท่านรัก...ขอให้มีความสุขครับ

dnbb มากราบสวัสดีรุ่นพี่อีกคนนึงนะคะ
พวกเราทุกคนล้วนตั้งมั่น เดินตามแนวทางการแก้ปัญหาหนี้อย่างถูกวิธี ด้วยความอดทน และอดออม

ขอเป็นอีกคนนึงค่ะ ที่จะสัญญาว่า จะอยู่คอยให้กำลังใจเพื่อนๆ น้องๆ รุ่นต่อๆไปให้พบแสงสว่างในการแก้ปัญหา เพราะถือว่าชมรมนี้มีบุญคุณกับ dnbb และครอบครัว ที่ทำให้วันนี้พบทางออก จากที่เคยมืดแปดด้าน เจอแต่ทางตัน จนเกือบจะตัดสินใจผิดลึกลงไปมากกว่าเดิม

สู้ๆกันต่อไป เป็นกำลังใจให้กันค่ะ