- จำนวนโพสต์: 2115
- ขอบคุณที่รับ: 3080
กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ สมัครสมาชิกใหม่ เพื่อเข้าร่วมวงสนทนา
กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ สมัครสมาชิกใหม่ เพื่อเข้าร่วมวงสนทนา
กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ สมัครสมาชิกใหม่ เพื่อเข้าร่วมวงสนทนา
kaewja เขียน: Like ถูกใจจริงๆ ค่ะ กับแนวคิดของคุณ Happygirl โดนใจมากค่ะ
กาลครั้งหนึ่งสมัยเด็กๆๆ แก้วจ๋าก็เชื่อแบบคุณ Happygirl ไม่ค่อย
สนใจกับโลกทางธรรม ทั้งที่ๆบ้านแม่ก็มีห้องพระ พ่อก็ชอบสะสม
พระ น้องสะใภ้ก็ชอบเข้าวัด แต่ตัวเองกลับไม่เคยเข้าห้องพระเลย
ถ้าไม่จำเป็น กลัวร้อน เปล่าค่ะ แต่ไม่สนใจมากกว่าค่ะ
ช่วงที่รู้ตัวว่ามีหนี้ล้นตัว คุณแม่ไม่สบาย แฟนเราไปเป็นแฟนคนอื่น
ตอนนั้น ร้องไห้ไม่ออก มันจุก เหม่อเหมือนคนสติไม่อยู่กับตัว
แบบว่า ไม่อยากรับรู้อะไรอีกแล้ว ทุกข์จนจุก อยู่ๆก็เดินเข้าห้องพระ
ไปจุดธุปไหว้ นั่งมององค์พระ ไม่รู้ทำไมใจที่ไม่สงบ กลับรู้สึกสงบ
ไม่ว้าวุ่นคิดแต่เรื่องทุกข์เดิมๆ หลังจากนั้น จึงไปเจอหนังสือเกี่ยวกับ
การสวด จึงเริ่มปฏิบัติมานับตั้งแต่วันนั้นจนวันนี้ ทำให้ชีวิตแก้วจ๋า
เปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้นค่ะ
ทุกเช้าต้องท่องนะโม 3 จบ ต่อด้วยคาถาชิน ฯ คาถาสวดวันเกิด
ตัวเอง แล้วจบด้วยแผ่เมตตา ให้ตัวเอง เจ้ากรรมนายเวร และ
สรรพสัตว์ต่างๆ วิญญาณไม่มีญาติ เป็นอันเสร็จภารกิจ ถ้าเกิด
วันไหนลืม จะมาทำตอนเย็นค่ะ
เราไม่จำเป็นต้องเป็นคนแก่ถึงเข้าวัด สวดมนต์ เราควรหมั่น
เจริญสติ ด้วยการสวดมนต์ รักษาศีล การสร้างบุญให้กับตัวเอง
ไม่จำเป็นต้องใช้เงินมากมาย การสวดมนต์ก็เป็น 1 ในการสร้าง
บุญเช่นกัน
เพราะทุกวันนี้ เราทำบาปโดยไม่รู้ตัว ไม่เจตนามากมาย
ทำอะไรแล้วสบายใจก็ทำไป แต่อย่าทำแบบลุ่มหลงจน
ไม่ทำงานทำการค่ะ
ขอให้ประสบพบเจอแต่สิ่งดีๆๆ นะค่ะ
กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ สมัครสมาชิกใหม่ เพื่อเข้าร่วมวงสนทนา
ดอกไม้บาน เขียน: สวัสดีค่ะ ดิฉันก็เป็นอีกคนนึงที่ไม่ต่างจากที่ว่ามา จนทุกวันนี้ ก็มึดแปดด้าน จนได้เข้ามาอ่านจึงได้เข้าใจว่าเราก็ยังมีทางแก้ไข เพียงแต่ต้องสู้และไม่อาย
กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ สมัครสมาชิกใหม่ เพื่อเข้าร่วมวงสนทนา
Happygirl เขียน: ต้องขอบคุณพระธรรม คือสิ่งที่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ทรงแสดงเพื่อโปรดสรรพชีวิต
เพราะธรรมะทำให้วันนี้เรากลายเป็นผู้หญิงธรรมดาๆคนนึง มีชีวิตที่มีความหมายทุกวัน
เข้าใจและเห็นใจคนอื่น ยิ้มได้ในสถานการณ์ที่ย่ำแย่ อยากทำประโยชน์ให้กับคนอื่นตามกำลังกายและกำลังทรัพย์
เราไม่ได้ไม่มีทุกข์นะคะ เรายังเจ็บได้ ร้องไห้เป็นเช่นคนอื่นๆ แต่เราพยายามตามรู้ตามดูจิตไปเรื่อยๆ จะเห็นได้เลยว่า
จิตเป็นอนัตตา มันเกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป
ทุกข์มันทนอยู่ไม่ได้เช่นเดียวกันกับสุขค่ะ มันจะแปรปรวนไปเป็นธรรมดา แค่ดูตามที่มันเป็นไป
เคยอ่านเจอในคิริมานนทสูตร พระพุทธเจ้าตรัสว่า หากอยากละทุกข์ได้ต้องวางสุขเสียก่อน
เพราะสุขกับทุกข์จะอยู่คู่กันเสมอ ไม่สามารถแยกออกจากกันได้ พอได้ลองทำตาม กายและจิตเบาอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
เราศรัทธาในคำสอนของพระพุทธองค์มากค่ะ เพราะว่าเรานำมาปฏิบัติแล้วได้ผลจริง
ในชีวิตที่เป็นหนี้และยังมีความสุขได้ขนาดนี้ ที่บ้านไม่มีใครเครียดเลย ตอนที่บอกแม่ครั้งแรก
แม่บอกให้เอาตังแม่ไป แต่เราไม่เอาค่ะเพราะเรามั่นใจว่าเราแก้ไขปัญหาได้แน่นอน
ไม่น่าเชื่อเลยค่ะว่าธรรมะที่เราเคยคิดในตอนเด็กๆว่าเหมาะสำหรับคนแก่เท่านั้น
จะทำให้ชีวิตเราเปลี่ยนไปในทางดีขึ้นได้ขนาดนี้
เวลานี้ธรรมที่ระลึกไว้อยู่เสมอคือ การตั้งอยู่บนความไม่ประมาทและหมั่นเจริญสติค่ะ
หมั่นสวดมนต์ ภาวนา และรักษาศีล ขอให้เพื่อนๆเจริญในธรรมนะคะ
คืนนี้หลับฝันดีนะคะทุกคน
กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ สมัครสมาชิกใหม่ เพื่อเข้าร่วมวงสนทนา
กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ สมัครสมาชิกใหม่ เพื่อเข้าร่วมวงสนทนา
กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ สมัครสมาชิกใหม่ เพื่อเข้าร่วมวงสนทนา
กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ สมัครสมาชิกใหม่ เพื่อเข้าร่วมวงสนทนา
กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ สมัครสมาชิกใหม่ เพื่อเข้าร่วมวงสนทนา
กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ สมัครสมาชิกใหม่ เพื่อเข้าร่วมวงสนทนา
กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ สมัครสมาชิกใหม่ เพื่อเข้าร่วมวงสนทนา
กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ สมัครสมาชิกใหม่ เพื่อเข้าร่วมวงสนทนา
กอบัว เขียน: หลวงปู่ชา ก็ หลวงปู่ชา สุภัทโท นั่นแหละค่ะ
พี่บัวเป็นคนจังหวัดนั้น บ้านคุณยายอยู่ในละแวกนั้น ปันจักรยานเข้าไปในวัดทุกวัน
นั่งเล่นดิน เล่นทราย แอบเก็บมะนาวมาฝากแม่ประจำ ยายตีซ่ะ...ไปขโมยของวัด 555++
ไม่ได้ขโมย แค่เด็ดมาจากต้น เอามาฝากแม่ ผิดตรงไหนเนี้ย
ที่วัดหนองป่าพง สมัยก่อน ก็คล้ายสมัยนี้ไม่ต่างกันมาก ร่มเย็น ต้นไม้ครึ้ม...กระรอกกระแต มากินข้าวในมือหลวงปู่ ประจำ พระยังฉันมื้อเดียวค่ะ
พระวัดป่า สายหนองป่าพง ฉันมื้อเดียว และฉันสำรวม คือประเดประดังทุกอย่างลงไปในบาตร
สมัยยังปฏิบัติธรรม ยังหาความหมายของชีวิต เหมือนพวกบุปผาชนเลยว่ะ
จะชอบอ่านหนังสือธรรมะ ปรัชญา เซน ศาสนาเปรียบเทียบ รู้จักหมด อาจารย์หลายๆท่าน ก็ติดต่อกราบกันเป็นครูบาอาจารย์จนทุกวันนี้
เคยลงเรียนภาษาฮินดี มคธ เทือกนี้ แต่ไปไม่รอด 555++
เคยปั่นจักรยาน เพื่อจะไปค้นหาชีวิต ที่อินเดีย
เรื่องจริง...เคยเล่าไปแล้ว แต่ปั่นจากอุบล มาได้แค่ศรีษะเกศ โดนสะกัดดาวร่วงเสียก่อน พ่อมายกจักรยานพาขึ้นรถกลับบ้าน 555++ พร้อมบวกต้องกลับไปนวดฝ่าเท้าให้ลูกสาวทั้งคืน
พูดแล้ว มีแต่ฟามเลว ไม่มีฟามดีไหน จะพาเราบรรลุ ไปเกิดเป็นนางฟ้า กะเขาเลย กรรมล้วนๆ
คนเราทุกข์มากๆ แล้วจะรู้คุณค่าของความสุขค่ะ บัว confirm
กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ สมัครสมาชิกใหม่ เพื่อเข้าร่วมวงสนทนา
กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ สมัครสมาชิกใหม่ เพื่อเข้าร่วมวงสนทนา
กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ สมัครสมาชิกใหม่ เพื่อเข้าร่วมวงสนทนา
กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ สมัครสมาชิกใหม่ เพื่อเข้าร่วมวงสนทนา
กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ สมัครสมาชิกใหม่ เพื่อเข้าร่วมวงสนทนา
กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ สมัครสมาชิกใหม่ เพื่อเข้าร่วมวงสนทนา
กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ สมัครสมาชิกใหม่ เพื่อเข้าร่วมวงสนทนา