เล่าใหม่ Debt Diary หนทางปลดหนี้ 1.2 ล้านบาท

สวัสดีค่ะ คุณ Narasingh

น้ำมนต์โอนเงินจำนวน ๖๐๐ บาท (เพื่อร่วมบุญสร้างหนังสือธรรม) เข้าบัญชีให้แล้วนะคะ

ไม่ทราบว่า น้ำมนต์ อยากจะขอเก็บไว้ หนึ่งเล่ม ได้ไหมคะ....

อนุโมทนาบุญด้วยค่ะ สาธุ สาธุ

น้ำมนต์ เขียน: สวัสดีค่ะ คุณ Narasingh

น้ำมนต์โอนเงินจำนวน ๖๐๐ บาท (เพื่อร่วมบุญสร้างหนังสือธรรม) เข้าบัญชีให้แล้วนะคะ

ไม่ทราบว่า น้ำมนต์ อยากจะขอเก็บไว้ หนึ่งเล่ม ได้ไหมคะ....

อนุโมทนาบุญด้วยค่ะ สาธุ สาธุ

เอาไว้กี่เล่มก็ได้ครับ

หลังจากหนีไปอยู่ถ้ำมา

สแตนดาร์ดโทรมาชวนสินเชื่อบุคคล จะบ้าเรอะ บอกว่า ให้จดไว้เลยว่าไม่สนใจ

ซิตี้ ก็โทรมาชวนให้เป็นหนี้อีก เออเนอะ มันไม่ดูเลยว่าเราเคยไม่จ่ายมัน

ช่วงนี้ ชีวิตคงเงียบเหงา ได้แต่ภาวนาว่า กรุงศรีอย่าเพิ่งฟ้อง รอให้มีเงินเดือนธันวาก่อนจะปิดให้จบเลย อีก สี่ ห้า เดือน เอง

เอ้ย เอ๊ย...ขออนุโมทนาบุญด้วย..

............ไปถ้ำกระบอกมาเหรอ..??

...............ขอร้องอะไรอย่าง...ห้ามแซงนะ...รอผมก่อน...

................................

devil angel เขียน: เอ้ย เอ๊ย...ขออนุโมทนาบุญด้วย..

............ไปถ้ำกระบอกมาเหรอ..??

...............ขอร้องอะไรอย่าง...ห้ามแซงนะ...รอผมก่อน...

................................

คงไม่ได้แซงหรอกครับพี่เหนอ

รอปลายปี อย่างเดียวเลยครับ

กรูงเก่า โดย สนง กดหมา ชาโย โทรมาทวง

มันบอกว่าดูจากหน้าที่การงานแล้วสามารถจ่ายได้ สามารถหน่ะอาจจ่ายได้ แต่ตรูไม่จ่ายเว้ย ฮ่าๆๆ

ให้มันพล่ามไป

อ๋อ ตอนนี้มีบริษัททวงหนี้เข้าตลาดหลักทรัพย์แล้วนะครับ กิจการมันคงเจริญรุ่งเรื่องมากเลยทีเดียว
www.jmtnetwork.co.th/

Narasingh เขียน: กรูงเก่า โดย สนง กดหมา ชาโย โทรมาทวง

มันบอกว่าดูจากหน้าที่การงานแล้วสามารถจ่ายได้ สามารถหน่ะอาจจ่ายได้ แต่ตรูไม่จ่ายเว้ย ฮ่าๆๆ

ให้มันพล่ามไป

อ๋อ ตอนนี้มีบริษัททวงหนี้เข้าตลาดหลักทรัพย์แล้วนะครับ กิจการมันคงเจริญรุ่งเรื่องมากเลยทีเดียว
www.jmtnetwork.co.th/

แบบว่าทวงเก่งกัน จนได้โล่ห์ ได้ใบประกาศกันเลยนะครับ ทำนาบนหลังคนกันเก่งเนาะคนพวกนี้

วันนี้จะไปงานอบรมครับ แต่ไปถึงประมาณบ่ายสองครับ เพราะต้องไปช่วยงานโกนผมไฟก่อนครับ

อ่านกระทู้ของคุณนรสิงห์ ตั้งแต่ต้นจนจบแล้วรู้สึกว่า
มีกำลังใจขึ้นเยอะ เคยหนีไปเพราะมันไม่ไหวจริง ๆ (8-9ปีแล้ว)
ปัญหาของตัวเองมันขี้เล็บมาก ๆ เลย

คงไม่ต้องบอกว่าเป็นกำลังใจให้นะคะ เพราะคุณเก่งมากกกก

แต่บอกว่าจะขอยึดคุณนรสิงห์ กับ คุณกอบัว เป็นตัวอย่างค่ะ

ขอบคุณค่ะ

ตามคำแนะนำของพี่บัว
ข้างล่างนี้เป็นประสบการณ์ตรงของผมเองครับ


ประสบการณ์ซื้อที่ดินจากกรมบังคับคดี
ประสบการณ์ซื้อบ้านจากกรมบังคับคดี

สืบเนืองจากความต้องการหาที่ดินผืนเล็กๆ ใกล้ๆตัวเมือง ทางจังหวัดภาคเหนือ เลยให้เพื่อนที่อยู่ทางโน้นช่วยดูให้ ไปเจอที่จากกรมบังคับคดีเข้าแปลงหนึ่ง อยู่ไกลตัวเมืองไป 5 กม เนื้อที่ 100 ตรว เป็นที่ถมแล้ว ถนนดี

เมื่อเพื่อนบอกมา ผมเลยให้รุ่นน้องที่รู้จักกันเขาเป็นเซลล์ขายของทางภาคเหนือ ต้องวิ่งไปวิ่งมาหลายจังหวัด ไปดูห้อง พร้อมกับสืบราคาขายแถวๆนั้น บริเวณนั้นจะอยู่ในเขตเทศบาลตำบล มีคนบอกขายที่งานละ 900,000
ผมก็เลยตัดสินใจเข้าร่วมประมูล
อันดับแรก เพื่อนให้ดูก่อนว่าใครเป็นโจทก์ ใครเป็นจำเลย
ปรากฏว่าโจทก์คือ ธนาคาร ครับ ส่วนจำเลยเป็นบุคคลธรรมดา ผมจึงติดต่อไปที่ธนาคาร เพื่อสอบถามข้อมูล และถาม ธนาคารว่าเขาต้องการปล่อยที่ราคาเท่าไหร่ ซึ่งตอนแรก เขาไม่ยอมบอก บอกแต่ว่าจะนำเข้าไปคุยกับนายก่อน

ผ่านไปสามวันผมก็โทรไปถามอีกครั้ง เขาบอกว่า แบงค์จะปล่อยที่ สามแสนบาท

ผมเลยถามว่าแล้วลูกหนึ้ จะคัดค้านหรือไม่ ซึ่งทางแบงค์ก็คาดการณ์ว่าคงไม่เพราะลูกหนึ้มีหนึ้มาก และตอนนี้หนีไปอยู่ภูเก็ตแล้ว


ตอนเย็นมาเล่าต่อนะครับไปทำงานก่อน
ทีนี้ผมก็หาข้อมูลจากห้องชายคามั่ง สินธรมั่ง ได้ไอเดียต่างๆ ทั้งด้านดีและไม่ดี ของการประมูลบ้าน หรือที่ดินจากกรมบังคับคดี ผมก็เลยรู้ข้อมูล และขั้นตอนการประมูล แต่ก็ยังนึกภาพไม่ออกว่ามันจะเป็นยังไง

จากนั้น ผมก็ไปเชคราคาประเมิน ซึ่งก็ตกเท่ากับราคาทรัพย์ที่เจ้าพนักงานประเมิน คือ 150,000 แต่คุยกับทางแบงค์เขายังไงก็ไม่ยอมปล่อยที่แสนห้าแน่นอน จะปล่อยที่ 200,000 เป็นอย่างต่ำ ซึ่งจะประมูลรอบแรก วันที่ 26 พฤศจิกายน

ด้วยความที่อยากได้มาก หรือไม่รู้อะไรดลใจ ก็จัดการจองตั่วเครื่องบิน และก็ไม่รู้คิดยังไงเหมือนกัน ขาไปจอง แอร์เอเซีย จากสุวรรณภูมิ ออกเดินทางวันที่ 25 ตอน 19.45

พอเลิกงานก็โบกแทกซี่ บอกว่าไปสุวรรณภุมิ แทกซี่บอกว่า พี่ไม่ได้ฟังข่าวเหรอ เขาปิดสนามบินสุวรรณภูมิ ผมเลยต้องเรียกคันอื่น เจอคันที่ยอมไปแต่ขอไปทางบางนาตราด ซึ่งเป็นการตัดสินใจที่ดีมากของแทกซี่

เข้าเขตสนามบิน เริ่มติดขัด ตอนนั้น หกโมงสิบห้า แล้วยังไม่ถึงที่เชคอิน ผมเข้าใจว่าต้องเชคอินประมาณหนึ่งชั่วโมงก่อนเครื่องออก เริ่มเครียด คนขับก็เครียด ฟังข่าวไปตลอด ว่าจะยกกันมาอีก ตอนนั้น เขายังปิดล้อมไม่หมด แต่ชั้นสี่ผู้โดยสารขาออกขึ้นไปไม่ได้แล้ว แทกซี่บอกว่างั้นผมไปส่งขาเข้าชั้นหนึ่งแล้วกัน กว่าจะถึงก็หกโมงสี่สิบ
ผมก็เดินอย่างเร็วขึ้นไปชั้นสี่ เพื่อเชคอิน ปรากฏว่า ทัน เพราะเครื่องดีเลย์

เอาเข้าจริงเครื่องออก เวลา สองทุ่มครึ่ง เพราะรอผุ้ร่วมชะตากรรมท่านอื่นๆ

วันนั้นรู้สึกเหมือนอยู่ในหนังสงครามเวียดนาม ตอนหนีออกนอกประเทศยังไงไม่รุ้

ขากลับ อะไรดลใจก็ไม่รุ้ ผมจองการบินไทย แต่ไปลงที่ดอนเมืองแทน เพราะใกล้บ้าน

เล่าต่อ ถึงที่หมายโดยสวัสดิภาพ เวลาสามทุ่มครึ่ง นั่งแทกซี่ไปโรงแรม เชคอิน ออกไปกินก๊วยเตี๋ยว หน้าโรงแรม อากาศเมืองเหนือตอนกลางคืน เย็นเหมือน ซัมเมอร์เมืองนอกเลยแฮะ

วันที่ 26 ตอนเช้า ผมไม่รู้ว่าเขาเปิดกี่โมง เลยตื่นเช้าหน่อย จ้างตุ๊กๆไปดูที่ที่จะประมูล และเลยต่อไปที่กรมบังคับคดี

ที่ที่จะประมูลก็สวยดีครับ แต่ว่ารกหน่อย ถนนดีกว่าที่บ้านผมในกรุงเทพเสียอีก เป็นถนนคอนกรีตกว้างมีรางระบายน้ำอย่างดี แต่หญ้าขึ้นรกเต็มที่

พอดี ที่เสร็จ ก็ไปที่กรมบังคับตอนแปดโมง เจ้าหน้าที่บอกว่า เขาเริ่มกัน เก้าโมงเช้า ผมเลยไปกินข้าวเช้าก่อน

พอใกล้ถึงเวลา ก็ต้องไปดูว่าทรัพย์ที่เราจะประมูลอยู่ลำดับที่เท่าไหร่ เป็นทรัพย์ลำดับที่ เจ็ด พอดีผมเห็นคนของแบงค์ (สังเกตจากสายคล้องบัตร) รับมอบอำนาจมาประมูลที่ดินแปลงนี้ด้วย เขาคุยภาษาเหนือแต่ผมพอฟังออกครับ คนที่เขาคุยด้วยเขาถามว่าจะประมูลที่แปลงไหน ราคาเท่าไหร่ แต่เขาไม่ยอมบอกราคา รุ้เลยว่า อ่ะ มีคู่แข่งแล้วหนึ่งคน

ถึงเวลา 9.00 เจ้าหน้าที่ให้ไปวางเงินมัดจำ และรับป้าย สำหรับคนที่ไปประมุลเอง ก็ใช้สำเนาบัตรประชาชน ถ้าให้คนอื่นไปก็ต้องมีหนังสือมอบอำนาจ ถ้าที่ราคาเกิน 5 แสน ก็ต้องวางเงิน 50,000 ถ้าไม่เกินก็วาง 20,000 ซึ่งแบบฟอร์มจะแยกกัน

กรอกเอกสารเสร็จก็ยื่นไปให้เจ้าหน้าที่ เงินก็นับใส่ซองเอง เซ็นปิดผนึกให้เรียบร้อย
จากนั้นก็เข้าไปรอที่ห้องประมูล
มาต่อ

บรรยากาศในห้องประมูลคึกคักมาก พ่อลุง แม่ป้า นายหน้า อาเจ๊ อาเฮีย ตำรวจในเครื่องแบบก็มาประมูล เจ้าหน้าที่ บสก เอย ธนาคารสีเขียว สีส้ม สีแดง สีม่วงมากันมากมาย นั่งกันสรลม สลอน
การประมูลจะเริ่มที่ 9.30 แต่ทั่น ผอ อยากมี speech ชี้แจงก่อน ก็ให้ท่านพูดไป ซึ่งเป็นประโยชน์ดีมาก เท่าที่จับประเด็นได้มีดังนี้
๑ การยอมกันหรือถอนขายทอดตลาดต้องได้รับความยินยอมทั้งจากโจทก์และจำเลย เช่น โจทก์ได้คนซื้อมาแล้วจะขอถอนเรื่องออกไป จำเลยต้องยินยอมด้วย
๒ ประมูลได้แล้ว สิบห้าวันต้องเอาเงินมาวางให้ครบ ถ้าทำเรื่องกู้แบงค์ก็ให้ไปขอยืดเวลาเป็นเก้าสิบวันได้
๓ เรื่องขอคืนภาษี หลังจากโอนกรรมสิทธิ์ที่ที่ดินแล้วให้รีบมาขอภาษีคืน
ประมาณนี้

พอทั่น ผอ กล่าวจบ เจ้าหน้าที่ก็อ่านกฏกติกา มารยาทให้ทุกคนฟัง การประมูลจะเริ่มต้น ณ บัด now

แปลงแรก เป็นที่นา มีคนสู้ราคาสองเจ้า เป็นลุงกะป้า สองคู่ สู้กัน พอถึงระดับราคานึง ลุงบอกให้ถอยแต่ป้าจะสู้ต่อ เลยฮ่ากันทั้งห้อง จบแปลงนี้ไป
ก็กระโดด ไปแปลงที่ หก ซึ่งไม่มีใครมาประมูล เจ้าหน้าที่เลยข้ามไปเป็นรายการที่เจ็ดซึ่งผมจะประมูล

แอบชำเลืองมองพี่ตำรวจที่นั่งข้าง อ้าว เฮ้ย แปลงเดียวกันตรู เลยนี่หว่า หันไปทางซ้าย อ้าว เจ๊คนนั้นก็ถือแผนที่แปลงเดียวกัน อีก ข้างหน้าก็เจ้าหน้าที่ธนาคารที่มาเป็นนอมินี ข้างหลังอีกสอง เบ็ดเสร็จ ประมาณ หก รายที่สนใจแปลงนี้

เจ้าหน้าที่ก็อ่านเลขที่โฉนดและบอกราคาเริ่มต้น ถามว่าใครจะรับราคาที่ 120,000 ยกกันพรึ่บ ราคามันก็ค่อยๆขยับไปทีละ 5,000 ไปจนถึง 150,000 มีเสียงหนึ่งยกป้ายขึ้นและบอกว่า 200,000 เจ้าหน้าที่ก็ไล่ราคาไปเรื่อยๆที่ละ 5,000 ทีนี้เจ้าหน้าที่บอกว่า ยกป้ายรับราคาแล้วเสนอราคามาเลยก็ได้ ผมเลยบอกไปที่ 250,000 ก็มีคนสู้อีก ไล่ไปจนถึง 275,000 ผมก็ยกและแจ้งไปที่ 300,000 อึ้งกันไปพักนึง ตอนแรกคิดว่าได้ราคานี้แล้ว

เขานับถึง สองแล้ว แต่ฟ้าก็ไม่เป็นใจ ป้ายข้างหลัง บอกว่ารับที่ 305,000

ด้วยมีราคาในใจอยุ่แล้วว่าจะสุ้ไม่เกิน 350,000 เพราะสืบราคาจากพื้นที่อยุ่ในจังหวัดว่า เขาซื้อขายที่ประมาณ 400,000 ก็ยกสู้กันไปจนถึง 350,000 ผมก้ให้อีก 5,000 เป็น 355,000 บาท เจ้าหน้าที่นับถึง 3 ก็ได้ที่แปลงนี้มา

เดินออกมาข้างหน้า เซ็นชื่อ เอาแฟ้มไปเสียค่ามัดจำ ทำเรื่องขอยืดเวลาจ่ายเงิน และถ่ายสำเนาโฉนด

คิดว่าหลังปีใหม่จะไปโอน โดยเอาเงินไปจ่ายที่กรมบังคับคดี และนำโฉนดไปโอน ที่สำนักงานที่ดิน

เสร็จเรื่อง ก็ต้องกังวลว่าจะได้กลับหรือเปล่า เพราะกลับการบินไทย ไฟล์ทสองทุ่ม ถึงดอนเมือง สามทุ่มสิบห้า

ตอนแรกนึกว่าจะได้กลับรถทัวร์แล้ว แต่เช็คกับการบินไทยบอกว่าดอนเมืองใช้ได้

ตอนเย็นกินข้าวเย็นแล้วไปสนามบิน เช็คอิน แต่เครื่องดีเลย์กว่าจะได้ออกก็สามทุ่ม

ถึงดอนเมือง สี่ทุ่มครึ่ง แต่ว่าต้องนั่งรถไปลงที่ร้านเจ๊เล้งเนื่องจากปิดสนามบิน

ที่แปลงนี้กว่าจะได้มา สะบักสะบอม มากๆ เป็นประสบการณ์ที่จะไม่ลืมจริงๆครับ

ครั้งแรกที่ประมูลกับกรมบังคับคดี ก็มีเพืยงเท่านี้แหละครับ

naradhip-yodsanti.blogspot.com/2011/12/blog-post.html
ติดตามได้ใน Blog ผมนะครับ

บัวเล่น facebook กับน้อง
บัวมี username ในการเล่นเฟช หลายชื่อ
เอาไว้ติดต่อกับลูกๆ โดยเฉพาะก็มี อยากให้มันเป็นของแม่ๆลูกๆ ตามติดเกาะชีวิตลูก 555++
แล้วก็ username ตัวนี้เอาไว้เล่นกับน้องๆ พี่ๆ เพื่อนๆ ในชมรม
แต่ที่ทำงานเล่นนได้แค่ก่อน 8.00 แล้วก็ให้เล่นอีกตอนเที่ยง - บ่ายโมง แล้วปล่อยผียาวหลังสี่โมงเย็น
เคยขึ้น status ไว้หนหนึ่งว่า
"เที่ยงแล้ว...
รีบแดรกข้าว
แล้วมาเล่นแฟสบุ๊ก
ก่อนที่มันจะล๊อกตอนบ่ายโมง อะจ๊าก..."

มีน้องๆมากด Like เยอะแยะเพราะความ บ้าๆบอๆของกอบัว
แต่ทำอะไรไม่ค่อยเป็นดอก ลบข้อความ แชร์อะไรก็ทำอยู่ตั้งนาน ก็ก๊อกๆแก๊กๆไปเรื่อย
เริ่มเขียนบันทึกเอาไว้อ่านเองคนเดียว มาพักหนึ่ง
พอไปคลิ๊กบันทึกของน้อง Narasingh เฮ้ย...น้องทำอะไรเยอะแยะเลย
ไปนั่งๆอ่านเรื่อง ทำหอพักอพาท์เมนท์ เฮ้ย...ดีว่ะ
เพราะกอบัวหมดหนี้แล้ว และกำลังจะมีโครงการหลังเกษียน เอ๊ย...โครงการคนมีเงินอยากเป็นหนี้ เอ๊ย..โครงการบริหารชีวิตหลังหมดหนี้อย่างมีฟามสุข
แต่ก่อนมีน้อง freedom life เขียนเรื่องการลงทุนเรื่อง กองทุนรวม หุ้น อะไรเทือกนั้น
กอบัวโง่...ไม่ค่อยเข้าใจ
แต่พ่อเลี้ยงของกอบัว (ขอเรียกว่าพ่อนะคะ) เป็นคนที่ใช้ชีวิต "เป็น"
พ่อเออรี่ ตอนอายุ 55 ปี ก่อนหน้านั้นพ่อวางแผนชีวิตตลอดว่า จะใช้ชีวิตแบบไหน
พ่อบอกให้กอบัวซื้อทองเก็บไว้ทุกปี เวลาโบนัสออก บัวรักพ่อ ตามใจ เพราะเป็นคนเก็บเงินไม่ค่อยอยู่ ถ้ามีเงินอยู่กับตัวเมื่อไหร่ หายเรียบ ใช้หมด
พอโบนัสออก บัวจะซื้อทองเก็บไว้ เป็นทองแท่ง ปีละบาท
มีลูกก็เลยซื้อให้ลูกปีละบาท กะว่า ลูกแต่งงานเมื่อไหร่ จะยกให้เป็นขวัญถุงไปสร้างเนื้อสร้างตัว
บัวบังคับตัวเองแบบนี้เรื่อยมา...โดยพ่อคอยเตือน
พ่อแนะนำให้เล่นกองทุนรวม ดีๆ จะได้ไม่เสี่ยงมาก
แล้วเล่นหุ้นทอง ที่น่าเล่น...ขายเมื่อเวลาเหมาะสม ซื้อหุ้นบริษัทน่าลงทุนน้องใหม่ต่างชาติ
พ่อดูแลให้...ปันเงินให้ทุกปี...ใส่เป็นชื่อลูกสาวคนนี้มาโดยตลอด
บัวอยากจะทำหอพัก...มีคนเสนอขายที่ให้ไปไกลบ้านหลังปัจจุบัน ใกล้ถนนใหญ่ เข้าซอยไปอีกนิดเดียว
แต่เป็นกล้าๆกลัวๆ เพราะมีเงินซื้อที่ แต่ไม่มีเงินปลูก ต้องขอโอดี
หรือยื่นกู้กับกรมธรรมแบบออมทรัพย์ที่ทำเอาไว้ หลายฉบับ
แต่ก็กลัว...

ไปอ่านบันทึกของน้องซิงห์...เฮ้ย...ดีว่ะ
น้องซิงห์เก่งมากๆเลย เขียนหนังสือดีด้วย อ่านเข้าใจง่าย
การใช้ชีวิตแบบหลังหมดหนี้ เป็นสิ่งที่สำคัญมากๆในการใช้ชีวิตต่อๆไปในวันข้างหน้า

เชียร์น้องว่า เธอยังเอาลงบล๊อกเธอได้ ทำไมเธอไม่เอามาลงกระทู้บ้าง...
ให้ความรู้กับสมาชิกในสิ่งที่เธอถนัด....
พี่บัวขอบใจแทนสมาชิกคนอื่นๆ
เอามาต่ออีกนะ...ชอบ เพราะพี่บัวเข้าเฟชได้เป็นบางเวลา...555++
แต่ชมรม...เข้าได้ตาหลอด...เอิ๊กๆ

กอบัว เขียน: บัวเล่น facebook กับน้อง
บัวมี username ในการเล่นเฟช หลายชื่อ
เอาไว้ติดต่อกับลูกๆ โดยเฉพาะก็มี อยากให้มันเป็นของแม่ๆลูกๆ ตามติดเกาะชีวิตลูก 555++
แล้วก็ username ตัวนี้เอาไว้เล่นกับน้องๆ พี่ๆ เพื่อนๆ ในชมรม
แต่ที่ทำงานเล่นนได้แค่ก่อน 8.00 แล้วก็ให้เล่นอีกตอนเที่ยง - บ่ายโมง แล้วปล่อยผียาวหลังสี่โมงเย็น
เคยขึ้น status ไว้หนหนึ่งว่า
"เที่ยงแล้ว...
รีบแดรกข้าว
แล้วมาเล่นแฟสบุ๊ก
ก่อนที่มันจะล๊อกตอนบ่ายโมง อะจ๊าก..."

มีน้องๆมากด Like เยอะแยะเพราะความ บ้าๆบอๆของกอบัว
แต่ทำอะไรไม่ค่อยเป็นดอก ลบข้อความ แชร์อะไรก็ทำอยู่ตั้งนาน ก็ก๊อกๆแก๊กๆไปเรื่อย
เริ่มเขียนบันทึกเอาไว้อ่านเองคนเดียว มาพักหนึ่ง
พอไปคลิ๊กบันทึกของน้อง Narasingh เฮ้ย...น้องทำอะไรเยอะแยะเลย
ไปนั่งๆอ่านเรื่อง ทำหอพักอพาท์เมนท์ เฮ้ย...ดีว่ะ
เพราะกอบัวหมดหนี้แล้ว และกำลังจะมีโครงการหลังเกษียน เอ๊ย...โครงการคนมีเงินอยากเป็นหนี้ เอ๊ย..โครงการบริหารชีวิตหลังหมดหนี้อย่างมีฟามสุข
แต่ก่อนมีน้อง freedom life เขียนเรื่องการลงทุนเรื่อง กองทุนรวม หุ้น อะไรเทือกนั้น
กอบัวโง่...ไม่ค่อยเข้าใจ
แต่พ่อเลี้ยงของกอบัว (ขอเรียกว่าพ่อนะคะ) เป็นคนที่ใช้ชีวิต "เป็น"
พ่อเออรี่ ตอนอายุ 55 ปี ก่อนหน้านั้นพ่อวางแผนชีวิตตลอดว่า จะใช้ชีวิตแบบไหน
พ่อบอกให้กอบัวซื้อทองเก็บไว้ทุกปี เวลาโบนัสออก บัวรักพ่อ ตามใจ เพราะเป็นคนเก็บเงินไม่ค่อยอยู่ ถ้ามีเงินอยู่กับตัวเมื่อไหร่ หายเรียบ ใช้หมด
พอโบนัสออก บัวจะซื้อทองเก็บไว้ เป็นทองแท่ง ปีละบาท
มีลูกก็เลยซื้อให้ลูกปีละบาท กะว่า ลูกแต่งงานเมื่อไหร่ จะยกให้เป็นขวัญถุงไปสร้างเนื้อสร้างตัว
บัวบังคับตัวเองแบบนี้เรื่อยมา...โดยพ่อคอยเตือน
พ่อแนะนำให้เล่นกองทุนรวม ดีๆ จะได้ไม่เสี่ยงมาก
แล้วเล่นหุ้นทอง ที่น่าเล่น...ขายเมื่อเวลาเหมาะสม ซื้อหุ้นบริษัทน่าลงทุนน้องใหม่ต่างชาติ
พ่อดูแลให้...ปันเงินให้ทุกปี...ใส่เป็นชื่อลูกสาวคนนี้มาโดยตลอด
บัวอยากจะทำหอพัก...มีคนเสนอขายที่ให้ไปไกลบ้านหลังปัจจุบัน ใกล้ถนนใหญ่ เข้าซอยไปอีกนิดเดียว
แต่เป็นกล้าๆกลัวๆ เพราะมีเงินซื้อที่ แต่ไม่มีเงินปลูก ต้องขอโอดี
หรือยื่นกู้กับกรมธรรมแบบออมทรัพย์ที่ทำเอาไว้ หลายฉบับ
แต่ก็กลัว...

ไปอ่านบันทึกของน้องซิงห์...เฮ้ย...ดีว่ะ
น้องซิงห์เก่งมากๆเลย เขียนหนังสือดีด้วย อ่านเข้าใจง่าย
การใช้ชีวิตแบบหลังหมดหนี้ เป็นสิ่งที่สำคัญมากๆในการใช้ชีวิตต่อๆไปในวันข้างหน้า

เชียร์น้องว่า เธอยังเอาลงบล๊อกเธอได้ ทำไมเธอไม่เอามาลงกระทู้บ้าง...
ให้ความรู้กับสมาชิกในสิ่งที่เธอถนัด....
พี่บัวขอบใจแทนสมาชิกคนอื่นๆ
เอามาต่ออีกนะ...ชอบ เพราะพี่บัวเข้าเฟชได้เป็นบางเวลา...555++
แต่ชมรม...เข้าได้ตาหลอด...เอิ๊กๆ

อันนี้เป็น อีกอันนึงครับ

www.blogger.com/blogger.g?blogID=2161806030189403252#editor/target=post;postID=3842872581398520409

ขอควรระวังในการทำอพาร์ทเมนท์มีอะไรบ้าง

1. สัดส่วนเงินกู้ควรต่ำกว่าร้อยละห้าสิบให้มากที่สุด เพราะมีงบบานปลาย

อีกมากในระยะยาว ต้องซ่อมแซมเสมอ เช่น น้ำไม่ไหล ท่อตัน ประตูเสีย

เปิดกลอนประตูไม่ได้ ไฟฟ้าเสีย หลอดขาด เตียงพัง โต๊ะชำรุด ปั้มน้ำไม่ขึ้น

โทรศัพท์แบบตู้ชุมสาย อย่าไปติดเปลืองตัง ไม่มีใครโทรด้วย เพราะใช้มือ

ถือถูกกว่ามาก แล้วต้องมา add เบอร์/หมายเลขที่โทรออก ในรหัสเดียวกัน

ถ้าเกินกว่าห้าสิบกิโลเมตร จะคิดนาทีละสามบาท บวกเข้าในบิลโทรศัพท์

TOT เขียนไว้ส่วนใหญ่จะไม่ได้อ่าน เจอกับของตนเองสมัยก่อน เดี๋ยวนี้

เลยปิดระบบโทรศัพท์ตู้ชุมสาย ไปเลยรับอย่างเดียว โทรออกผ่านบัตร 108

ขายบัตรอย่างเดียว แทบไม่คุ้มค่าใช้จ่ายต่อเดือน ทรัพย์สินส่วนกลาง

และในห้องพัก มีโอกาสบุบสลาย/พังง่าย เพราะไม่ใช่เจ้าของไม่ดูแล

อยู่แล้ว เว้นแต่ตั้งกฎค่าปรับ/ค่าเสียหายแพง ๆ

2. ห้องน้ำรวมหรือแยกแต่ละห้อง ถ้าแยกห้องน้ำแต่ละห้องต้องติดมิเตอร์น้ำ

เพราะถ้าไม่ติดเจอแน่ เปิดน้ำทิ้งไว้ตลอดวัน ค่าน้ำเดือนนั้นบานเบอะ ติด

ประตูน้ำไว้แยกแต่ละห้องด้วย เผื่อเวลาแก้ไขหรือซ่อมแซม

3. โถส้วมควรใช้แบบราดน้ำ หรือแบบฟลัสวาล์ว(แบบก้านกดมือ) จะดีกว่า

แบบชักโครก เพราะน้ำรั่วน้ำซึมผู้พักจะมักไม่แจ้งให้ทราบ น้ำไหลมาก

กว่าจะรู้ก็หลายต้งค์ เพราะมิเตอร์น้ำจะแทบไม่กระดิกเลย

4.หามิเตอร์น้ำของซันวาดีกว่าของจีนแดง เพราะใช้ได้นานได้ทนกว่ามาก

5.มิเตอร์ไฟฟ้า เลือกของดีๆ หน่อย ของจีนแดงใช้ไม่กี่ทีก็พัง อันตรายด้วย

6.ถ้าอยู่เองด้วย ยามไม่จำเป็น ติดกล้องวงจรปิดไว้และคีย์การ์ด

เพื่อความปลอดภัยตัวเราเองและลูกค้า แม่บ้านถ้าไม่จ้างก็ประหยัดไปมาก

ถ้าจ้างก็เป็นค่าใช้จ่ายเราเอง มีลูกค้าไม่มีลูกค้าก็ต้องจ่ายอยู่แล้ว เว้นแต่จะ

จ้างแบบรายวัน/ชั่วคราว

7. ถ้ามีที่จอดรถของลูกค้าให้แขวนป้ายบอกแบบฟาร์มโชคชัยว่า บริการให้

ที่จอดรถเท่านั้น เจ้าของรถต้องรับผิดชอบในความสูญเสียหรือบุบสลายของ

รถและทรัพย์สินภายในรถเอง

มิฉะนั้นจะมาเรียกร้องหรืองอแงภายหลังว่า เช่าห้องแล้วทำไมไม่ดูแลรถ

ให้ดี และต้องจ่ายค่าเสียหาย/สูญหายของรถ แบบว่าพวกหัวหมอ

เลยตอกไปว่าค่าเช่าเดือนสามสี่พัน มาจ่ายค่ารถคันเป็นล้านหรือคันสี่หมื่น

คุณมาทำเองไหมละ ถ้าแน่จริงจ่ายเดือนละสามสี่หมื่น จะนอนเฝ้าให้

ทั้งวันทั้งคืนเลย ตาไม่มีหรือไง ทำไมไม่ดูประกาศกับที่ระบุไว้ในสัญญา

8. ภาษีเงินได้ปลายปีต้องชำระ จะแบบเหมาจ่ายหรือหักรายจ่ายก็ได้

แล้วแต่แบบไหนจะจ่ายต่ำกว่า และสรรพากรยินยอม

9. ภาษีโรงเรือนเฉลี่ยปีละ 1.5 เดือนของรายได้ที่แจ้งเทศบาลหรือกรุงเทพฯ

แจ้งมากก็เสียมาก และต้องแจ้งห้องว่างทุก ๆ เดือนด้วย มิฉะนั้นแกจะตีว่า

เต็มทุกเดือนภาษีจะหลายตัง

10. ให้แยกค่าห้องพัก ค่าไฟฟ้า ค่าประปา ค่าเฟอร์นิเจอร์ ออกต่างหากกัน

ในใบเสร็จ มิฉะนั้นเทศบาลแกจะตีว่าเป็นรายได้หมด จะถูกเก็บภาษีตามข้อ

9. ข้างบน

11. ควรไปเรียนรู้ช่างไฟฟ้า ประปา ช่างไม้ เบื้องต้นด้วย เพราะงานบางอย่าง

หาช่างมาทำได้ยากมาก ไม่มาด้วย เพราะงานจุกจิก คิดแพงก็ถูกด่า

คิดถูกก็ไม่คุ้มกับเวลาที่มาทำงาน และให้ดีควรมีช่างสนิท ๆ ประจำไว้จะดี

เวลาจำเป็นจะตามตัวมาช่วยแก้ไขได้ง่าย




ถ้าอยากอ่านของท่านอื่นๆ พี่บัวลองเข้า www.pantip.com/cafe/silom แล้วไปคลิกที่คลังกระทู้เก่า พิมพ์เสิร์ช คำว่า สาวกุมภ์ นะครับ เธอคนนี้เป็นเจ้ายุทธจักรอพาร์ทเมนต์ครัับ

อ่านแล้วสยองยังไงไม่รู้...
ฉันว่าเล่นกองทุนรวมไปเรื่อยๆ ซื้อทองเก็บ จะเข้าท่ากว่ามั๊ง 555++
เมื่อวานเห็นกรรมการหลายท่าน มาอยู่ชมรมแล้ว...หือ...มีน้ำมีนวล...
หน้าตาเบิกบาน คุยอะไรก็หัวเราะอยู่นั่นแหละ...
ไม่ทุกข์ไม่ร้อน มีความสุขจริงๆนะ เป็นหนี้แต่ก็...
นึกถึงคำพูดของ ยิบซัก ราบิน นายกฯของอิสลาเอล ที่ถูกยิงตาย เขาชอบพูดว่า "เจ็บ...แต่ก็โอเค"

เห็นน้องซิงห์...ไปฟิตเนส ขึ้น Status ว่า เสร็จอบรม แล้วจะไปฟิตเนส วันแรก...
"พี่บัว...ผมนะ...อีกสามกิโล ร้อย แล้วพี่"
"เธอเป็นเงาะเหรอ ถึงจะสามกิโลร้อย"
"หุ่นขนาดนี้ ไม่ใช่เงาะแล้วพี่ มันเป็น "ขนุน" 555++
เอาใจช่วย...เพราะหุ่นงาม ไม่ใช่หล่ออย่างเดียว สุขภาพดีด้วยค่ะ
พี่บัวเคยหนักถึง 68 กิโลเชื่อไหม?
มาออกกำลังกาย อกหักรักคุด แผล๊บเดียว ตอนนี้น้ำหนักไม่เคยเกิน 57 สูงสุดแล้ว (น้ำหนักค่ะ ไม่ใช่อายุ)
งานเยอะๆ งานหนักๆ บางทีเหลือ 55 น่าเกลียดมาก พี่บัวผอมมาก น่าเกลียด
อวบนิดๆแบบนี้แหละ...ดี ฮิ...ฮิ...(แอบชมตัวเอง)
แข็งแรงไว้ก่อน จะได้ไม่เป็นโรค ไม่เสียตังค์
เออ...วันไหนจะลองเอาผักบุ้งไปปลูกแบบพี่ลี กับน้องซิงห์ บอกบ้าง...ชอบกินผักบุ้งไฟแดง...
เคยผัดผักบุ้งไทย ใส่กะปิไหม? อร่อยมากๆเลย เจียนผักบุ้งไทยแบบบางๆ แล้วแช่น้ำเย็นๆ มันจะหงิกงอเข้าหากัน เวลาผัดนะ...อร่อยโคตร แต่ต้องใส่กะปิ ถ้ามีกากหมูโรยหน้า สุโค่ย...
เฮ้อ...ง่วงนอน...นอนดึกมาหลายคืนแล้ว ...ไปแกะปลาทูให้ลูกดีกว่า...

กอบัว เขียน: อ่านตรงนี้ของตัวเองแล้วขำ
เฮ้อ...ง่วงนอน...นอนดึกมาหลายคืนแล้ว ...ไปแกะปลาทูให้ลูกดีกว่า...

ง่วงแล้วทำไมไม่ไปนอน...เฉือกไปแกะปลาทู
คือ...ง่วง...แต่นอนไม่ได้
เอาลูกมาทำงานด้วย เขาต้องรอกลับพร้อมแม่ตอนสองทุ่ม
เราต้องพาเขาทำการบ้าน หาข้าวให้กิน อาบน้ำใส่ชุดนอนเสร็จสรรพ
แม่ก็ทำงานไปด้วย สอนการบ้านไปด้วย แกะปลาทู ต้มจืด ให้ลูกกินไปด้วย
เลิกงาน พาขึ้นรถ คนโตนั่งหน้าคู่แม่
คนเล็กหลับเบาะหลัง...ถึงบ้านแม่อุ้มขึ้นบ้าน...
ชีวิตต้องดำเนินไปค่ะ...

จริงของพี่บัวนะครับ
กรรมการที่เจอ ก้เปล่งปลั่ง กันทุกคนฮ่าๆๆ ทั้งที่มีหนี้แต่เราก็สบายใจครับ

ใครที่สนใจการลงทุนความรู้มีอยู่ในเวปนี้นะครับ www.tsi-thailand.org/index.php

เรื่องลดน้ำหนัก ผมว่ายากกว่าปลดหนี้เสียอีกนะครับ

Narasingh เขียน: จริงของพี่บัวนะครับ
กรรมการที่เจอ ก้เปล่งปลั่ง กันทุกคนฮ่าๆๆ ทั้งที่มีหนี้แต่เราก็สบายใจครับ

ใครที่สนใจการลงทุนความรู้มีอยู่ในเวปนี้นะครับ www.tsi-thailand.org/index.php

เรื่องลดน้ำหนัก ผมว่ายากกว่าปลดหนี้เสียอีกนะครับ

ใช่เลยค่ะ ตั้งแต่เกิดจนบัดนี้ เลข ๕ แล้ว ไม่เคยลดน้ำหนักสำเร็จเลย ....

พอลดได้ ๓ อีกสักพัก มันจะขึ้นมา ๕

แต่แฟนบอกว่าไม่เป็นไร ถึงอ้วนก็รัก เพียงแต่ อย่าอ้วนดำ

ลองว่าสิ ก็ไอ้ที่ตัวเลขมันขึ้นน่ะ คนละ ๕ กก (๓ คน เท่าไหร่ คิดไม่ออก บอกไม่ถูก)

เข้าเดือนนี้ ก็ครบปีที่หยุดจ่ายบัตรทุกใบ

ชีิวิตเงียบเหงามาก มีเพียงกรุงศรีโทรมาทุกเืดือนเพื่อเตือนความจำ เราก็บอกว่า รักแล้วรอหน่อยนะจ๊ะ ปลายปี มีตังค์จะปิด คอนเฟิร์ม

เหงาก็ไม่บอก
จะให้ช่วยรับสายทวงหนี้ให้ "น้องใหม่" หน่อย ได้ไหมจ๊ะ

ถ้าวิทยายุทธกล้าแข็งจะไปเป็น hotline นะครับ

เหง๊า เหงา