หนี้สินรวมราว 1.3 ล้านบาทกับเงินเดือนเก็บต่อเดือน 5000

สวัสดีค่ะทุกคน ดิฉันชื่อฝ้ายนะค่ะ เป็นสมาชิกใหม่ค่ะ ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะค่ะ ตอนนี้กำลังเลือกใช้วิธีที่สองค่ะ คือการหยุดจ่ายทุกอย่างแล้วเก็บเงินอ่ะค่ะ ตามหัวข้อเลยค่ะ พึ่งได้มาเจอชมรมนี้ค่ะ โทรปรึกษาคุณนกกระจอกเทศและได้อ่าน ศึกษาจากในนี้มาบ้างค่ะ แต่ยังไม่เยอะและหมดเลยหล่ะค่ะ ขอบคุณสำหรับคำปรึกษาของคุณนกกระจอกเทศและกำลังใจจากคุณแก้วจ๋ามากๆ นะค่ะ(เพราะเท่าที่อ่านแล้วชิวิตคุณแก๋วจ๋าคล้ายกับฝ้ายมากค่ะ เรื่องการเป็นหนี้แต่เงินเดือนฝ้ายน้อยกว่าเยอะเลยหล่ะค่ะประมาณหลักเหมือนต้นๆเอง) ตอนนี้ก็พยายามอ่านและทำความเข้าใจให้มากๆ มากที่สุด เสียดายที่รู้จักที่แห่งนี้ช้าทำให้พลาดอดได้ไปร่วมสัมมนาเมื่อปลายเดือนที่ผ่านมาเลยหล่ะค่ะ สิ่งที่ได้ทำในตอนนี้ก็คือทำบัญชีหนี้สิน รายรับ-รายจ่าย ตัดค่าฟุ่มเฟือยทุกอย่าง และกำลังทำเรื่องย้ายที่พัก รอห้องว่างอยู่ค่ะเพราะตอนนี้ที่พักแพงเหลือเกิน ไม่อย่างงั้นจะไม่มีเงินเก็บได้เลยค่ะ และตอนนี้ก็กำลังเตรียมสร้างภูมิคุ้มกันเพื่อรอรับทุกรูปแบบการทวงหนี้ กลับไปบ้านสารภาพความผิดกับคุณพ่อ คุณแม่ และบอกกับที่บริษัทค่ะ อันของคุณพ่อ คุณแม่นี่แหล่ะที่ฝ้ายลำบากใจที่สุด แต่ก็ต้องบอกฝ้ายไม่กลัวท่านโกรธ แต่กลัวว่าท่านจะเครียดและมีผลต่อสุขภาพค่ะ ฝ้ายกลัวมากๆ ครอบครัวฝ้ายลำบากมาเยอะ กว่าจะได้อย่างทุกวันนี้ ยังมาเจอฝ้ายที่ทำหนี้แบบนี้อีก ถึงเป็นสาเหตุของความเครียดในทุกวันนี้จริงๆ ค่ะ อันนี้ขอเกริ่นไว้ก่อนนะค่ะ แล้วเย็นนี้จะมาต่อสาเหตุการเป็นหนี้ และรายการหนี้ต่อทุกสถาบันการเงินให้ได้ทราบกันค่ะ อยากแชร์ประสบการและความเคลื่อนไหวทุกระยะเผื่อจะเป็นประโยชน์ต่อหลายๆ คนบ้างนะค่ะ เคยเป็นไหมค่ะบางทีการที่เราได้อ่านแล้วเจอเรื่องราวของคนที่มีลักษณะรายรับและการเป็นหนี้ที่พอๆกัน เราจะเหมือนเจอคนแบบหัวอกเดียวกันเลยแบบนี้อ่ะค่ะ ฝ้ายเห็นหลายท่านได้แชร์ประสบการณ์ ซึ่งแต่ละคนก็มีภาวะ เรื่องราวแตกต่างกันออกไป ฝ้ายเลยหวังเพียงว่าเรื่องราวของฝ้ายจะโดนและตรงใจใครหลายๆ คนนะค่ะ เฝ้ารออีกสามเดือนเพื่อจะได้มีโอกาสพบปะทุกท่านค่ะ ตอนนี้กำลังเครียดอยู่เรื่องเดียวคือเรื่องอธิบายให้คุณพ่อ คุณแม่ท่านเข้าใจและยังคงมั่นใจและเชื่อมั่นในลูกสาวคนนี้ที่พลาดผิดไปแล้ว และเข็ดขยาดคำว่าบัตรเครดิต กดเงินสด สิ้นเชื่อไปตลอดชีวิตเลยค่ะ ไม่เอาอีกแล้ว ไม่เอาจริงๆ

คุณฝ้ายที่นี้มีกำลังใจให้ ขอเพีียงอย่าท้อกับปัญหาและการทวงหนี้ 1-3 เดือนแรกจะหนักหน่อยแต่ให้อดทนและอย่าไปเก็บคำพูดของคนทวงหนี้มาคิด ช่างมันคิดแค่ว่าเขาทำตามหน้าที่ของเขาแค่นั้นเอง ตัวพี่มีหนี้ไม่เยอะประมาณ 300xxxกว่าแต่ภาระพี่เยอะมาก มีลูก 2 คนกำลังเรียนมัธยม สามีพี่ตกงาน พี่ต้องรับผิดชอบคนเดียวหมดทุกอย่าง แถมไปเจอเจ้าหนี้ที่หนักๆ อยู่เจ้าหนึ่งคือ ไอแบงก์ ที่ขึ้นชื่อว่าไม่มีส่วนและในบอร์ดนี้ยังไม่ค่อยมีเคสนี้เท่าไร แต่พี่ก็จะสู้ และผลเป็นอย่างไรแล้วพี่จะมาเล่าในห้องนี้เพื่อเป็นประโยชน์กับคนที่เจอปัญหาเรื่องการเป็นหนี้ๆๆ กับแบงก์นี้เพื่อเป็นตัวอย่างของการต่อสู้

ค่ะพี่วินตอนนี้ขอเพียงมีกำลังใจและคนรอบข้างเข้าใจก็เพียงพอแล้วค่ะ นอกนั้นสู้ๆ สู้ไปด้วยกันนะค่ะ ฝ้ายก็จะเป็นกำลังใจให้ด้วยค่ะ ฝ้ายเองเจอผลยังไงบ้างก้จะมาอัพเดตเรื่อยๆ เลยค่ะเพื่อเป็นกรณีตัวอย่างให้กับหลายๆ ท่าน

ยังไงก็ให้ผ่านพ้นช่วงทวงหนี้โหด สี่เดือนแรกไปให้ได้นะครับผม

เป็นอีกหนึ่งกำลังใจให้ค่ะ

ขอบคุณทุกกำลังใจจริงๆ ค่ะ ขอบคุณมากๆ เลยค่ะ ท่องไว้ๆ อดทนๆ สู้ตายค่ะ ชีวิตหนึ่งเกิดมาลำบากก็เพราะตัวทำ เพราะฉะนั้นต้องแก้เองให้ได้เลยค่ะ

มาอัพเดตตารางหนี้เพิ่มแล้วค่ะ มีหนี้รวมแล้วตั้ง 1.2 ล้านกว่า แล้วฝ้ายยังต้องผ่อนรถอีกเดือนละประมาณ 8000 บาทค่ะ เหลืออีก 55 งวดค่ะ เห็นแล้วน่าท้อเหลือเกินค่ะ กับคนรายได้ที่มีแค่ 2x,xxx บาทต่อเดือน

ตอนนี้เท่าที่สารภาพกับพี่ที่สนิทกันที่บริษัท พี่แกเลยชวนไปอยู่บ้านแกอ่ะค่ะ จะได้ประหยัดค่าเช่าทำให้ฝ้ายมีหวังว่าในแต่ละเดือนน่าจะมีเงินเก็บเพิ่มขึ้นแตะๆ หลักหมื่นได้ค่ะ

สิ่งที่ทำไปแล้ว
1.หยุดจ่าย SCBT ที่เป็นสินเชื่อไป 1 ตัวค่ะ ตอนนี้ก็โทรมาทุกวันวันละ 1 ครั้ง แบบให้ไปจ่าย ไม่เช่นนั้นโดนปรับ เท่านี้ เท่านั้น รีบไปจ่ายนะค่ะ อันนี้ก็ยังพูดดีอยู่ค่ะ ฝ้ายก็ตอบไปว่าตอนนี้ยังไม่มีอ่ะค่ะ เขาก็อธิบายเรื่องดอก ค่าปรับ แล้วก็วางหูไป.....
2. ทำเรื่องย้ายหอ รอวันที่จะย้ายอยู่ค่ะ จะได้ประหยัดไม่ต้องเสียค่าเช่าเดือนละ 7000 กว่าบาทแหน่ะ แพงมาก...
3.เริ่มบอกผู้คนในบริษัทบ้างแล้วค่ะ คนที่สนิทๆ กัน ส่วนหัวหน้างานคิดว่าจะบอกอาทิตย์หน้านี้หล่ะค่ะ
4.ทำบัญชีรับ-จ่าย แล้ว โดยตัดความฟุ้งเฟ้อทุกสิ่ง เอาแค่พออยู่ แบบไม่อดอ่ะค่ะ

สิ่งที่กำลังจะทำ
1.กลับบ้านไปอาทิตย์นี้ไปสารภาพความผิดและคุยถึงแนวทางของเรา และบอกถึงรูปแบบการทวงหนี้ที่ท่านอาจจะต้องเจอ เพื่อให้ท่านไม่ตกใจและเตรียมรับมือค่ะ
ปล. สารภาพว่าเป็นขั้นตอนที่ฝ้ายเครียดมากและกลัวที่สุด เพราะท่านทั้งสองเป็นบุคคลที่ฝ้ายห่วงความรู้สึกและรักที่สุดค่ะ ตอนนี้ฝ้ายก็เครียดกลัวท่านจะคิดมากจนไม่สบาย บอกตรงๆ ว่าเสียใจที่สุดในชีวิตเลยค่ะ
2.บอกหัวหน้างานและผู้ที่เกี่ยวข้องให้รับทราบและขอโทษพวกเขาด้วยค่ะ
3.เตรียมตัวเตรียมใจให้พร้อมกับสิ่งเลวร้ายในการทวงหนี้ทุกรูปแบบค่ะ
4.เตรียมงดความหรูหราฟู่ฟ่า เป็นคนที่อยู่ยังไงก็ได้ และเสียเงินให้น้อยที่สุด ใช้เฉพาะที่จำเป็น

วิกฤติครั้งนี้ทำให้ฝ้ายได้รู้ว่าใครคือมิตรแท้ มิตรเทียม เชื่อไหมค่ะ เมื่อกี้ก่อนพิมพ์พึ่งมีคนมาบอกให้ฝ้ายช่วยไปรุดบัตรให้หน่อยแล้วจะใช้วันนู้น วันนี้ ฝ้ายไม่โทษเขาค่ะ เพราะฝ้ายยังไม่ได้บอกเขาว่าฝ้ายเป็นหนี้เยอะขนาดนี้ แต่คนนี้เคยยืมเงินฝ้ายมาแล้ว แล้วไม่ใช้ตามวัน เวลาที่รับปากอ่ะค่ะ แต่เขาก็ทยอยให้ฝ้ายจนหมดไปเมื่อเดือนที่แล้วนี่เอง คราวนี้ฝ้ายก็เลยบอกไม่มีค่ะ กำลังเป็นหนี้อยู่ ฝ้ายมั่นใจว่าเรื่องราวร้ายๆ เหล่านี้จะช่วยให้ฝ้ายแกร่งขึ้น ฝ้ายจะสู้ให้ถึงที่สุด ฝ้ายวางแผนไว้ว่าภายใน 5 ปีหนี้ฝ้ายต้องหมดไปพร้อมๆ กับการผ่อนรถ ถ้าไม่หมดก็จะต้องทำให้เหลือหลักหมื่นให้ได้ค่ะ ยังไงถ้ามีการอัพเดตเรื่องการทวงหนี้ยังไง ฝ้ายจะมาอัพเดตเรื่อยๆ นะคะ และขอกำลังใจให้ฝ้ายมีความกล้าที่จะบอกความจริงทุกอย่างกับคุณพ่อ คุณแม่ฝ้ายด้วยนะค่ะ ทุกคืนฝ้ายร้องไห้เพราะเสียใจที่ทำให้ท่านทั้งสองเสียใจอ่ะค่ะ

เงินเดือนสองหมื่นกว่า เป็นหนี้ล้านกว่า จ่ายขั้นต่ำแกือบแสน ผ่อนรถอีก 8,000฿

สถานะยังจ่ายปกติ ทำได้ไงเนี๊ย

น่าเสียดายที่คุณรู้จักชมรมนี้ช้าไปหน่อย แต่ก็ยังไม่สายครับ

มาเริ่มต้นใช้ชีวิตอย่างพอเพียง แล้วอดทนเก็บเงิน

เพื่อจ่ายหนี้ในเวลาและจำนวนที่สมควร

เพียงแต่ว่าอีก3-4เดือนจากนี้ไป(คุณคงหยุดจ่ายทั้งหมดเดือนหน้าเน๊อ)

คุณต้องอดทนกับการรับโทรศัพท์ทวงหนี้ เอาใจช่วยนะครับ

เป็นหนึ่งกำลังใจในการปลดหนี้ครับ

ขอบคุณค่ะคุณเอี้ยก้วย ไม่รู้ว่าทำไปได้ยังไงเหมือนกันสร้างหนี้มาได้ขนาดนี้ เฮ้อ.... ตอนนี้เลยได้แต่รับกรรมหล่ะค่ะ ส่วนเรื่องหยุดจ่ายเนี๊ยะ หยุดจ่ายแน่นอนค่ะ ไม่เอาแล้ว..... แต่ของกรุงเทพคงต้องจ่ายขั้นต่ำเข้าไปก่อนเพราะเป็นบัญชีเงินเดือนค่ะ ฝ้ายตั้งใจสู้เต็มที่ค่ะ ตอนนี้หลังชนฝาแล้ว มาไง มากันค่ะ

fay เขียน:

มาอัพเดตตารางหนี้เพิ่มแล้วค่ะ มีหนี้รวมแล้วตั้ง 1.2 ล้านกว่า แล้วฝ้ายยังต้องผ่อนรถอีกเดือนละประมาณ 8000 บาทค่ะ เหลืออีก 55 งวดค่ะ เห็นแล้วน่าท้อเหลือเกินค่ะ กับคนรายได้ที่มีแค่ 2x,xxx บาทต่อเดือน

ตอนนี้เท่าที่สารภาพกับพี่ที่สนิทกันที่บริษัท พี่แกเลยชวนไปอยู่บ้านแกอ่ะค่ะ จะได้ประหยัดค่าเช่าทำให้ฝ้ายมีหวังว่าในแต่ละเดือนน่าจะมีเงินเก็บเพิ่มขึ้นแตะๆ หลักหมื่นได้ค่ะ

สิ่งที่ทำไปแล้ว
1.หยุดจ่าย SCBT ที่เป็นสินเชื่อไป 1 ตัวค่ะ ตอนนี้ก็โทรมาทุกวันวันละ 1 ครั้ง แบบให้ไปจ่าย ไม่เช่นนั้นโดนปรับ เท่านี้ เท่านั้น รีบไปจ่ายนะค่ะ อันนี้ก็ยังพูดดีอยู่ค่ะ ฝ้ายก็ตอบไปว่าตอนนี้ยังไม่มีอ่ะค่ะ เขาก็อธิบายเรื่องดอก ค่าปรับ แล้วก็วางหูไป.....
2. ทำเรื่องย้ายหอ รอวันที่จะย้ายอยู่ค่ะ จะได้ประหยัดไม่ต้องเสียค่าเช่าเดือนละ 7000 กว่าบาทแหน่ะ แพงมาก...
3.เริ่มบอกผู้คนในบริษัทบ้างแล้วค่ะ คนที่สนิทๆ กัน ส่วนหัวหน้างานคิดว่าจะบอกอาทิตย์หน้านี้หล่ะค่ะ
4.ทำบัญชีรับ-จ่าย แล้ว โดยตัดความฟุ้งเฟ้อทุกสิ่ง เอาแค่พออยู่ แบบไม่อดอ่ะค่ะ

สิ่งที่กำลังจะทำ
1.กลับบ้านไปอาทิตย์นี้ไปสารภาพความผิดและคุยถึงแนวทางของเรา และบอกถึงรูปแบบการทวงหนี้ที่ท่านอาจจะต้องเจอ เพื่อให้ท่านไม่ตกใจและเตรียมรับมือค่ะ
ปล. สารภาพว่าเป็นขั้นตอนที่ฝ้ายเครียดมากและกลัวที่สุด เพราะท่านทั้งสองเป็นบุคคลที่ฝ้ายห่วงความรู้สึกและรักที่สุดค่ะ ตอนนี้ฝ้ายก็เครียดกลัวท่านจะคิดมากจนไม่สบาย บอกตรงๆ ว่าเสียใจที่สุดในชีวิตเลยค่ะ
2.บอกหัวหน้างานและผู้ที่เกี่ยวข้องให้รับทราบและขอโทษพวกเขาด้วยค่ะ
3.เตรียมตัวเตรียมใจให้พร้อมกับสิ่งเลวร้ายในการทวงหนี้ทุกรูปแบบค่ะ
4.เตรียมงดความหรูหราฟู่ฟ่า เป็นคนที่อยู่ยังไงก็ได้ และเสียเงินให้น้อยที่สุด ใช้เฉพาะที่จำเป็น

วิกฤติครั้งนี้ทำให้ฝ้ายได้รู้ว่าใครคือมิตรแท้ มิตรเทียม เชื่อไหมค่ะ เมื่อกี้ก่อนพิมพ์พึ่งมีคนมาบอกให้ฝ้ายช่วยไปรุดบัตรให้หน่อยแล้วจะใช้วันนู้น วันนี้ ฝ้ายไม่โทษเขาค่ะ เพราะฝ้ายยังไม่ได้บอกเขาว่าฝ้ายเป็นหนี้เยอะขนาดนี้ แต่คนนี้เคยยืมเงินฝ้ายมาแล้ว แล้วไม่ใช้ตามวัน เวลาที่รับปากอ่ะค่ะ แต่เขาก็ทยอยให้ฝ้ายจนหมดไปเมื่อเดือนที่แล้วนี่เอง คราวนี้ฝ้ายก็เลยบอกไม่มีค่ะ กำลังเป็นหนี้อยู่ ฝ้ายมั่นใจว่าเรื่องราวร้ายๆ เหล่านี้จะช่วยให้ฝ้ายแกร่งขึ้น ฝ้ายจะสู้ให้ถึงที่สุด ฝ้ายวางแผนไว้ว่าภายใน 5 ปีหนี้ฝ้ายต้องหมดไปพร้อมๆ กับการผ่อนรถ ถ้าไม่หมดก็จะต้องทำให้เหลือหลักหมื่นให้ได้ค่ะ ยังไงถ้ามีการอัพเดตเรื่องการทวงหนี้ยังไง ฝ้ายจะมาอัพเดตเรื่อยๆ นะคะ และขอกำลังใจให้ฝ้ายมีความกล้าที่จะบอกความจริงทุกอย่างกับคุณพ่อ คุณแม่ฝ้ายด้วยนะค่ะ ทุกคืนฝ้ายร้องไห้เพราะเสียใจที่ทำให้ท่านทั้งสองเสียใจอ่ะค่ะ

ขอบคุณที่มาแชร์ค่ะ จัดการได้ดีมากค่ะ ละเอียดดีค่ะ
แต่กังขาที่ว่า ยังจ่ายปกติ แ ปลว่าอะไรค่ะ

ถ้าหนี้คุณประมาณนี้ แล้วรายได้แค่นี้ ได้โปรด

อย่าดันทุรัง จ่ายปกติอีกเลยค่ะ คุณพี่ขอร้อง




เสียดายโอกาส และเสียดายเงินแทนค่ะ

คุณแก้วจ๋าขา หยุดจ่ายเดือนนี้เดือนแรกแล้วค่ะ ใจตุ้มๆ ต่อมๆ อยู่ แต่ก็ไม่จ่ายอีกแน่นอนค่ะ ตั้งหน้าตั้งตาเก็บเงินอย่างเดียว อันที่ยังจ่ายปกติเป็นเรียกเก็บเมื่อต้นเดือนกับของเดือนที่แล้วค่ะ หลังจากวันนี้ไปไม่จ่ายแล้วค่ะ ตอนนี้กำลังวางคำพูดให้เหมาะสมเพื่อสารภาพกับคุณพ่อ คุณแม่อยู่ค่ะ แล้วก็เริ่มขยับขยายไปอยู่บ้านพี่ที่ทำงานที่สนิทกันแล้วหล่ะค่ะ ที่หอก็อย่างเขี้ยวให้ออกปลายเดือนกันยานู้น เลยก่อนปีใหม่น่าจะยังเก็บเงินได้แค่หลักพันแน่เลย วันนี้ก็ SCBT โทรมายังพูดนิ่มอยู่ แต่เริ่มเหน็บให้จี๊ดใจเล็กๆ แล้วค่ะ ฝ้ายก็เลยหัวเรา ฮึ ฮึ กลับไป บอกตามตรงพวกทวงหนี้ฝ้ายไม่หวั่น(คิดว่านะค่ะ เพราะตอนนี้ยังทวงกันแบบเบา เบา อยู่) แต่ที่หวั่นคือวันพรุ่งนี้ต้องสารภาพกับบุคคลที่ฝ้ายรักที่สุดทั้งสองท่านอ่ะค่ะ แค่คิดฝ้ายก็น้ำตาไหลรู้สึกผิดในใจมากค่ะ ส่วนพวกทวงหนี้นั้นเดี๋ยวถ้ามันทวงโหดอัดอั๋นตันใจฝ้ายจะมาระบายในนี้และขอแนวทางสู้พวกมันอีกนะค่ะ รวมทั้งถ้ามันประจานฝ้ายให้ได้อายฝ้ายจะส่งเรื่องร้องเรียนไปที่ ธปท ตามที่คุณแก้วจ๋าแนะนำค่ะ เมื่อเช้าเข้าไปหาลิงค์มาและศึกษาวิธีการส่งคำร้องเรียนแบบออนไลน์มาคะ มาประจานเมื่อไหร่ เดี๋ยวจัดให้ทันที แล้วก็กำลังจะหาเบอร์ตำรวจ สน เขตที่ฝ้ายอยู่ไว้โทรแจ้งความเวลามันบุกมาถึงที่ทำงานอ่ะค่ะ.....

Anakin เขียน:

fay เขียน: คุณแก้วจ๋าขา หยุดจ่ายเดือนนี้เดือนแรกแล้วค่ะ ใจตุ้มๆ ต่อมๆ อยู่ แต่ก็ไม่จ่ายอีกแน่นอนค่ะ ตั้งหน้าตั้งตาเก็บเงินอย่างเดียว อันที่ยังจ่ายปกติเป็นเรียกเก็บเมื่อต้นเดือนกับของเดือนที่แล้วค่ะ หลังจากวันนี้ไปไม่จ่ายแล้วค่ะ ตอนนี้กำลังวางคำพูดให้เหมาะสมเพื่อสารภาพกับคุณพ่อ คุณแม่อยู่ค่ะ แล้วก็เริ่มขยับขยายไปอยู่บ้านพี่ที่ทำงานที่สนิทกันแล้วหล่ะค่ะ ที่หอก็อย่างเขี้ยวให้ออกปลายเดือนกันยานู้น เลยก่อนปีใหม่น่าจะยังเก็บเงินได้แค่หลักพันแน่เลย วันนี้ก็ SCBT โทรมายังพูดนิ่มอยู่ แต่เริ่มเหน็บให้จี๊ดใจเล็กๆ แล้วค่ะ ฝ้ายก็เลยหัวเรา ฮึ ฮึ กลับไป บอกตามตรงพวกทวงหนี้ฝ้ายไม่หวั่น(คิดว่านะค่ะ เพราะตอนนี้ยังทวงกันแบบเบา เบา อยู่) แต่ที่หวั่นคือวันพรุ่งนี้ต้องสารภาพกับบุคคลที่ฝ้ายรักที่สุดทั้งสองท่านอ่ะค่ะ แค่คิดฝ้ายก็น้ำตาไหลรู้สึกผิดในใจมากค่ะ ส่วนพวกทวงหนี้นั้นเดี๋ยวถ้ามันทวงโหดอัดอั๋นตันใจฝ้ายจะมาระบายในนี้และขอแนวทางสู้พวกมันอีกนะค่ะ รวมทั้งถ้ามันประจานฝ้ายให้ได้อายฝ้ายจะส่งเรื่องร้องเรียนไปที่ ธปท ตามที่คุณแก้วจ๋าแนะนำค่ะ เมื่อเช้าเข้าไปหาลิงค์มาและศึกษาวิธีการส่งคำร้องเรียนแบบออนไลน์มาคะ มาประจานเมื่อไหร่ เดี๋ยวจัดให้ทันที แล้วก็กำลังจะหาเบอร์ตำรวจ สน เขตที่ฝ้ายอยู่ไว้โทรแจ้งความเวลามันบุกมาถึงที่ทำงานอ่ะค่ะ.....

เป็นกำลังใจให้นะครับ คุณเป็นสมาชิกใหม่อีกคนที่ทำการบ้านมาดีมากครับ
และผมมั่นใจว่า คุณฝ้ายจะผ่านวิกฤตครั้งนี้ไปได้ครับ

สู้ๆ ครับ

ปล. เห็น login เข้ามาอ่านกระทู้ตอนกลางคืนมา 2-3 วัน นับตั้งแต่สมัครสมาชิกแล้ว

ขอบคุณค่ะ คุณ Anakin ใช่แล้วค่ะพึ่งเจอชมรมนี้เมื่อประมาณวันที่ 5 ที่ 6 นี้เองค่ะ เลยแบบเอาสิ ฉันจะอายและะกลัวทำไม คนเขาอุตส่าห์พิมพ์กันให้เราอ่านฟรีๆ มือหงิก แถมมี Hot line ให้โทรถามได้อีก ทั้งๆ ที่พวกเขาไม่ได้ตังค์เลยสักกะบาท ทำด้วยใจล้วนๆ มีคนมาป้อนให้ขนาดนี้แล้ว เรายังจะต้องกลัวทำไมอีกลุกขึ้นมาสู้สิ เราต้องสู้ หนี้เราสร้าง เราต้องจบมันด้วยมือเราให้ได้ ฝ้ายสร้างหนี้ตั้งแต่เรียนจบมา 5 ปี ก็คิดว่าเวลาปลดหนี้ก็คงมากน้อยกว่านี้ไม่ต่ำกว่า 1 ปี อ่ะค่ะ ให้เวลาตัวเอง 4-6 ปีอ่ะ ขออย่างเดียวให้บริษัทอย่าเจ๊งเลย สาธุและพ่อแม่ คนรอบข้างเข้าใจและเป็นกำลัังใจก็พอค่ะ

คุณฝ้าย...ดูเหมือนคุณจะกลุ้มใจเรื่องบอกบุพการี มากที่สุด มากกว่าพวกทวงหนี้เสียอีก...
บางสิ่งบางอย่างไม่ต้องบอกหมด บอกเท่าที่ท่านสมควรรู้ก็ได้ค่ะ
จำได้ว่า สมาชิกรุ่นปู่คนหนึ่งของเรา "พีจัง" บอกเอาไว้ว่า
ไม่จำเป็นต้องอธิบายให้พ่อแม่รู้ถึงรายละเอียดของหนี้ บอกแค่ว่า สถาบันพวกนี้คิดดอกเบี้้ยซ้ำซ้อนจนเกินกว่าที่เราจะจ่ายได้ ก็พอ
และบอกแนวทางว่า เราจะชำระหนี้ เมื่อพร้อม ไม่ได้จะหนีหนี้ หรือเบี้ยวหนี้ แต่ต้องเป็นราคาและเวลาที่เหมาะสม
บอกท่านเรื่องทวงหนี้ว่า อาจจะมีโทรมาบ้าน หรือมีจดหมาย ไม่ต้องไปสนใจ "หนูรับเอง" อย่าเซ็นรับสภาพหนี้โดยเด็ดขาด บอกให้เข้าใจตรงนี้ ให้ท่านรู้ว่าสิทธิของลูกหนี้มีอะไรบ้าง

กอบัวเชื่อมั่นใน "ความรัก" ยิ่งรักของพ่อแม่แล้ว ยิ่งเชื่อมากๆว่า ไม่มีอะไรในโลกนี้ที่ พ่อแม่จะ "รักมากกว่าลูก" ยิ่งเห็นลูกลำบาก พ่อแม่ยิ่งอยากช่วย
เรื่องทุกข์ใจไปกับลูก เป็นธรรมดาค่ะ แรกๆใหม่ๆ พ่อกับแม่อาจจะงุนงง เสียใจ ไม่เข้าใจ แต่จะให้เลิกรักลูก คนละเรื่องกันค่ะ
สำคัญที่เราต้องแก้ปัญหาหนี้ให้ได้สำเร็จตามที่ตั้งใจเอาไว้ ตั้งใจทำงาน หมั่นดูแลพ่อแม่ดีกว่า จะมาสนใจเรื่องหนี้จนเก็บไปเครียด
หาเวลาพาพ่อแม่ไปทานข้าว ดูแลเอาใจใส่ท่าน พอท่านอารมณ์ดีๆ เอาพวงมาลัยก้มกราบท่าน แล้วสารภาพเรื่องหนี้ ยอมรับผิดในความผิดพลาด และบอกท่านถึงความตั้งใจของเราที่เราจะปลดหนี้

คุณอายุยังน้อย มาเจอชมรมนี้ตอนนี้ ดีแล้วค่ะ จะได้เริ่มต้นใหม่ไม่สาย
หลายๆคนในนี้ มีภาระผูกพันมากมาย ลูกเต้ากระจองอแง หลายคนไม่ใช่ว่าจะแก้ปัญหาหนี้ได้เพียงปีสองปี หลายคนอีกเช่นกันที่ต้องสละทรัพย์นอกกาย เพื่อรักษาชีวิตครอบครัว
มันไม่ง่าย แต่ไม่ได้หมายความว่า เป็นไปไม่ได้
ถ้าเราตั้งใจเสียอย่าง จะกลัวอะไรกับความมืดมิดข้างหน้า
เพราะเรารู้เสียแล้วว่า...พ้นจากโค้งแห่งความมืดมิดเบื้องหน้า มีแสงสว่างที่เรืองรองรอเราอยู่
เป็นกำลังใจให้ค่ะ

คุณกอบัวขา ฝ้ายขอขอบคุณงามๆ ในคำแนะนำมากเลยค่ะ นี่แหล่ะค่ะคือจุดสำคัญที่ฝ้ายพยายามคิดว่าจะบอกท่านยังไงดี ควรบอกจุดไหน ตรงไหนบ้าง ที่ทำให้ท่านเสียใจน้อยที่สุด พรุ่งนี้แล้วค่ะที่คิดว่าจะบอก พร้อมกับดอกมะลิกราบเท้าท่าน ฝ้ายพลาดไปแล้วเป็นความผิดพลาดที่หนักหนาที่สุดในชีวิต วันแม่แทนที่จะมีสิ่งดีๆให้แม่เหมือนลูกคนอื่นเขากลับมีเรื่องทำให้ท่านเสียใจสะนี่ เป็นลูกที่ไม่ดีเลยจริงๆ

น้องฝ้ายขา กลัวทำไมกับพ่อแม่ของเราเอง
แม่ของกอบัว พอรู้เรื่องหนี้ แม่ยังช่วยรับโทรศัพท์เลย ช่วยด่า ช่วยพูดเวลามันมาหาที่บ้าน
มองในแง่ร้ายที่สุด...ท่านอาจจะโกรธ แต่ลึกๆลงไปคือ ท่านห่วงน้องฝ้าย ปล่อยให้เวลามันค่อยๆดำเนินต่อไปของมันเอง
ประหยัดให้มากๆ กัดฟันบอกว่า เราจะต้องผ่านตรงนี้ไปได้ ซู่...ซู่...คร้า...

เชื่อเถอะครับว่าพอบอกไปแล้ว ถึงคุณยังจะกังวลเรื่องหนี้อยู่แต่จะรู้สึกสบายใจขึ้นมาอีกเยอะ เหมือนยกภูเขาออกจากอก

และผลที่ตามมาอาจจะไม่เลวร้ายเท่าที่คิดหรอก ยังไงท่านก็เป็นพ่อแม่ของเรา บางทีคุณอาจมีแสงสว่างเพิ่มขึ้นมาอีกก็ได้

เอาใจช่วยครับ

เห็นไหม กำลังใจมาเพียบ

พรุ่งนี้ พวงมาลัยยังพอสู้ราคาได้ค่ะ พวงมาลัยสวยสำหรับ
คุณพ่อคุณแม่ พร้อมกับคำว่า หนูเสียใจที่ทำผิดพลาดไปแล้ว
คุณฝ้ายจะคลายเครียดไปเยอะเลยค่ะ

จำได้ว่า กว่าจะบอกคุณแม่ก็ประมาณปีที่ 2 กว่าๆ เพราะท่าน
อยู่คนละบ้าน และบังเอิญมีเหตุการณ์พาไป จึงตัดสินใจบอกว่า
หนูเป็นหนี้ค่ะ กำลังแก้ไข ไม่ได้หนี ไม่ได้เบี้ยว พร้อมอธิบายว่า
เรากำลังเก็บเงินมาใช้เขา ขอเวลา และจะจ่ายเขาคืนยอดที่
เป็นธรรมทั้งเขาและเรา

ประหลาดใจมาก ที่ท่านรับฟัง และแค่ห่วงว่า เราหยุดจ่าย แปลว่า
เราจะเบี้ยวหนี้ เป็นสิ่งไม่ถูกต้อง เอาเงินเขามา ก็ต้องใช้คืน ก็บอก
แม่ว่า ใช้คืนแน่นอน ในส่วนที่เราเอามาจริงๆ ไม่ใช่ส่วนเกินที่เขา
เรียกเก็บ เขาคิดดอกเบี้ยมากมายเกินจริง แค่ สั้นๆ และ ไม่ลงลึกว่า
มีหนี้กี่ตัว ๆ ละเท่าไร เดี๋ยวช๊อกค่ะ

ขอให้ราบรื่นนะค่ะ เตรียมทิชชู่สักกล่องไหมค่ะ

ซึ้งค่ะคุณกอบัว น้ำตาซึมเลย เพราะสถานะของหมู
เป็นทั้งแม่ของลูก แล้วลูกของแม่

เข้ามาเป็นอีกหนึ่งกำลังใจค่ะ (หลังจากตัวเองหายไปหลายวันอยู่) เข้ามาเจอคุณฝ้ายแชร์ตาราง (เหมือนที่ตัวเองทำเลย) ก็แนวทางเดียวกันค่ะ แต่ยอดคุณฝ้ายมากกว่าเล็กอยู่นิดหน่อย 555

สู้สู้นะคะ...คุณฝ้ายยังโชคดีที่คุณพ่อคุณแม่อยู่ข้างกาย คุณฝ้ายโชคดีที่ได้อยู่รับใช้ท่านทั้งสอง "โชคดีที่สุด" แล้วค่ะ เล็กคงไม่มีโอกาสอย่างคุณฝ้าย แต่ตอนนี้ตัวเล็กเองก็เป็นแม่ของลูก (3 ขวบกว่า ๆ) และรักลูกมากค่ะ ถึงเข้ามาสมัครเป็นสมาชิกชมรมฯ ที่ผ่านมาคิดว่าตัวเองแจ๋ง, เก่ง, แก้ไขปัญหาตัวเองได้ เลยอยู่ในวังวนของพวกสินเชื่อ, บัตรฯ ต่าง ๆ มากมาย

แต่ไม่เป็นไรค่ะคุณฝ้าย ตอนนี้เราทุก ๆ คน "ตาสว่าง" มากขึ้น เราทุก ๆ คนในที่นี้ "ต้องหมดหนี้" ในเร็ววันแน่นอน ถ้าทำตามแนวทางของชมรมฯ และท่อง 3 อ. มาก ๆ คุณฝ้ายน่าจะยังไม่มีครอบครัวเป็นของตัวเอง (โสด) ใช่มั้ยคะ ยิ่งจำกัดค่าใช้จ่ายตัวเองง่ายมากกว่าคนที่มีลูกมีครอบครัวเป็นของตัวเอง และดูท่าคุณฝ้ายก็เป็นคนที่ "มุ่งมั่น" มากขนาดนี้ ยังงั้ยหนี้ก็อยู่กับคุณไม่นานหรอกค่ะ

Central ส่วนลดเล็กหยุดจ่ายเมื่อต้นเดือน พค.55 มี h/c ให้เมื่อ กค.55 เรียบร้อยไปแล้วค่ะ
สำหรับตัวอื่น ๆ ก็ ปล่อยไปตามยถากรรม...เอ้ยยย ไม่ใช่ ปล่อยมันไปตามระบบของเจ้าหนี้ไปก่อนค่ะ เพราะตอนนี้ต้อง (ค่อยๆ) เริ่มเก็บเงินใหม่ เก็บน้อยบ้าง เยอะบ้างในบางเดือน ก็ไม่เป็นไรขอให้ได้เก็บ

ก็ต้องอดทน 1-3 เดือน แรก ผ่านมันมาให้ได้ค่ะ รับสายโทรศัพท์ทุกสาย เพื่อไม่ให้เจ้าหนี้ติดต่อไปที่อื่น ๆ หลัง 3 เดือนไปแล้วก็จะเข้ากระขบวนการของ สนง.กฎหมาย ต่อไป นั่นแหละค่ะ ถ้ามีเงินก็ค่อย ๆ h/c ไปทีละเจ้าตามกำลังที่มีของตัวเอง

ส่วนเรื่องบอกครอบครัว เล็กว่าคุณพ่อคุณแม่คุณฝ้ายต้องเข้าใจคุณแน่ค่ะ (เพราะรักลูก) แต่สำหรับเล็กไม่จำเป็นต้องบอกใครมากมาย มีบอกแบบอ้อม ๆ ค่ะ (บอกกับพี่สาว เพราะทะเบียนบ้านอยู่กะพี่เค้า) พี่สาวก็บอกว่า "เออๆ เข้าใจ" (วันนั้นรู้สึก KTC โทร.เข้าไปที่บ้านพี่สาว แล้วพี่สาวโทร.มาถาม) เล็กแค่บอกไปว่า "ไม่ต้องสนใจ บอกว่าเล็กไม่ได้อยู่ที่นั้นแล้ว มันเป็นเรื่องของการต่อรองดอกเบี้ยอยู่" (5555)

สู้สู้ค่ะ

เข้ามาเป็นกำลังใจให้คุณฝ้ายด้วยคนค่ะ ยอดหนี้พอๆกันเลยค่ะ เงินเดือนก็ใกล้เคียงกันเลยค่ะ ของเราตอนนี้ประมาณ 1.4 ล้าน เงินเดือนหักภาษี ประกันสังคม กองทุนสำรองฯ ก็รับเบ็ดเสร็จประมาณ 30k เราก็หนักเรื่องค่าเช่าค่ะ ค่าห้องรวมค่าไฟก็เฉียดๆหมื่น แต่เราย้ายลำบากเพราะมีน้องหมา ทางเลือกจำกัดและต้องอยู่ใกล้ใต้ดินเพราะไปทำงานสะดวก เราเน้นไปประหยัดส่วนอื่นชดเชยแทน

ต่างกันนิดนึงตรงเราขายรถไปแล้วค่ะ แต่เดิมรถแม่ซื้อให้เงินสด แต่ความชั่วร้ายของเราเอาไปทำรีไฟแนนซ์เพราะหวังจะปิดบัตรแต่ยอดไม่พอ กลายเป็นหนี้ถมหนี้ไป เราส่งไฟแนนซ์ไปเยอะแล้วเหมือนกันค่ะ แต่ตัดใจขาย เสียใจมากแต่เรารับภาระค่าใช้จ่ายไม่ไหวแล้ว ทั้งน้ำมัน ค่าที่จอด ค่าซ่อม ค่าประกัน ค่าภาษี คือรถเป็นตัวดูดเงินออกอะคะ เรากังวลนะตอนจะขายว่าจะไหวมั้ยหนอ ไม่ได้ขึ้นรถเมล์เลยตั้งแต่เรียนปี 4 (7-8ปีมาแล้ว) แต่เอาเข้าจริงสัญชาตญาณการเอาตัวรอดมันก็ฝึกให้เราทำได้เองอะคะ ไม่จำเป็นต้องทำตาม แต่เราเป็นคนไม่ยึดติดค่ะ ของนอกกายเรายอมเสียไป ถึงวันหนี้หมดเราหาใหม่ได้ และอาจดีกว่าเดิมด้วยซำ้ ถ้าไม่ถึงขนาดว่าจำเป็นมาก ไม่มีแล้วไปทำงานไม่ได้ ยอมปล่อยไปมันจะโล่งมากค่ะ อันนี้แล้วแต่สถานการณ์และความจำเป็นของแต่ละคนนะคะ

คุณฝ้ายเก่งมาก หมุนเงินยังไงหนอแต่ละเดือน ถึงยังคงจ่ายได้ครบทุกบัตร แถมผ่อนรถด้วยกับรายได้ที่มีอยู่ ตัวเราเองถึงจุดหมุนต่อไม่ไหวอะคะ เราหัวหมุนแทน เลยตัดสินใจดับเครื่องชน ไม่จ่ายแล้วหยุดหมด ยกเว้น BBL เพราะเป็นแบงค์เงินเดือนเช่นกันที่สำคัญถือหุ้นใหญ่ บ. ที่เราทำงานด้วย ซึ่งเดือนหน้าเราจะปิดหมดแล้วเพราะจ่ายปกติ เรายังไม่ค่อยมีเงินเก็บเหมือนกันค่ะ แม้จะหยุดบางตัวเก้าเดือนแล้ว ตั้งแต่หยุดเราคืนเงินเพื่อนเราก่อนกับแบงค์บัญชีเงินเดือน รวมๆกันตั้งแต่ต้นปีก็จ่ายไปร่วมแสนแล้ว เพราะเงินบางส่วนได้จากส่วนต่างขายรถ ต้องยอมปิดประกันออมทรัพย์ได้คืนแค่ครึ่งเดียว มือถือก็ขายค่ะ เกลี้ยงบ้านเลย 

เราเป็นหนี้เพราะตัวเราเองใช้เงินเกินตัวแต่เกินกว่าครึ่งของยอดหนี้เกิดเพราะโดนคนยืมแล้วไม่คืน เราไม่ได้ใช้เงินตรงนั้นเพื่อตัวเองเลยด้วยซ้ำ แต่หน้าที่เราและชื่อเราที่เอาเงินแบงค์มาเราก็ต้องใช้คืนค่ะ ถ้าไม่เกิดเรื่องนี้นิสัยเราคงไม่เปลี่ยน เรื่องคุณพ่อคุณแม่ อยากให้คิดว่าไม่มีใครที่รักเรามากกว่าท่านแล้ว ไม่มีความผิดใดที่พ่อแม่อภัยให้เราไม่ได้หรอกค่ะ อย่างที่พี่บัวแนะนำ บอกแค่พอทราบไม่ต้องอธิบายเยอะถ้ากลัวท่านเครียด อยากให้คิดอย่างนี้ค่ะว่า คุณฝ้ายโชคดีที่สำนึกและกลับตัวทันตอนที่คุณพ่อคุณแม่ยังอยู่ เราคิดว่าทำไรไว้ไม่ดี เราชดเชยได้ยังทันค่ะ ดีกว่ารู้ตัวเมื่อสาย เราคนนึงที่ทำตัวไม่ค่อยน่ารักกับแม่เลย จะเอาไรต้องเอาให้ได้ พอมาเกิดเรื่องนี้ขึ้น ทำให้เราเปลี่ยนค่ะ คิดได้ สำนึกได้ ขอโทษแม่แต่แม่ไม่ว่าไรเลย เค้าเข้าใจและเราเล่าทุกอย่างหมด โชคดีแม่เราค่อนข้างธรรมะและฝึกสมาธิบ่อย แม่เป็นคนที่ไม่เครียดค่ะ คุณฝ้ายอย่ากังวลเลยค่ะ บอกแล้วจะสบายใจขึ้นเยอะเลย

หยุดแรกๆต้องอดทนกับการทวงแต่แล้วจะเกิดภูมิคุ้มกันเองค่ะ รับบ่อยๆก็เริ่มมีแนวทางว่าจะพูดยังไง จะตัดบทยังไง ยิ่งฝึกยิ่งชำนาญ แต่แรกๆยังไม่เคยต้องสู้ๆนะคะ ขยันอ่านแบบนี้คุณฝ้ายสบายอยู่แล้ว พี่ๆเพื่อนๆที่นี่ใจดีมากพร้อมให้กำลังใจและคำปรึกษาเสมอค่ะ

ปล. พิมพ์สะเยอะเพราะแอบอินว่ายอดหนี้และรายได้ของคุณฝ้ายพอๆกัน หัวอกเดียวกัน อยากให้กำลังใจ ขอให้เข้มแข็งและผ่านไปให้ได้ มันคงไม่ง่ายแต่ใช่ว่าเป็นไปไม่ได้ค่ะ สู้ๆนะคะ มาปลดหนี้ไปด้วยกันนะคะ (ช่วงนี้แทบไม่ได้เข้าเวบเลย ตามสืบเรื่องพนักงานขโมยของในออฟฟิส ดูวงจรปิดจนตาแฉะ เครียดจนเข้าโรงหมอไปรอบ ทำตัวเป็นโคนัน สืบกันเองจนตำรวจไม่ต้องออกแรงเลย)

สวัสดีครับคุณฝ้าย
ยอดหนี้พอๆกับผม(เครดิตดีทั้งคู่555 หนี้เลยเยอะ) เป็นอีก1กำลังใจให้ครับ
ผมหยุดมาได้ 4เดือนแล้ว การทวงหนี้ที่ผ่านมารับมือไหว ได้แนวทางจากชมรม ยังไงก็จิตใจหนักแน่นไว้นะครับเวลาโดนทวงหนี้ ใครดีมาเราดีกลับ ใครร้ายมาก็ตอบโต้บ้าง เราเจอชมรมนี้ช้าไปแต่ยังไม่สายครับ ผมเชื่อว่าทุกอย่างเริ่มใหม่ได้ครับถ้าเรายังมีชีวิตอยู่+ความหวัง+กำลังใจ

โชคดีครับ

ขอเป็นอีกหนึ่งกำลังใจครับ แนวทางของชมรมทำให้เราปลดหนี้ ได้ครับ
สู้ๆๆๆๆ

เป็นกำลังใจให้ ขอให้ปลดหนี้ได้ไวๆ นะครับ

โทษทีค่ะ หายไปหลายวัน เพราะไปทำใจบอกคุณพ่อ คุณแม่อยู่ค่ะ ตอนนี้บอกท่านหมดแล้ว บอกทุกอย่างทั้งจำนวนหนี้ เรื่องรถ แนวทาง พ่อกับแม่ฝ้าย ท่านเข้าใจค่ะ ท่านก็ตำหนินิดหน่อยว่าเอาเงินไปไหนหมด จนท่านคิดว่าฝ้ายเล่นการพนัน ติดยาเสพติดอ่ะค่ะ แต่ฝ้ายไม่ได้ยุ่งเกี่ยวกับเรื่องพวกนี้จริงๆ สาบานเลย มีแต่ความฟุ้งเฟ้ออย่างเดียวเลย เสื้อผ้า รองเท้า กระเป๋า น้ำหอม เครื่องสำอางค์ ราคาแต่ละอย่างก็ร่วมๆ ครึ่งหมื่น หรือบางอย่างก็เกือบหมื่น เงินหมื่นนี่หมดไปง่ายอย่างกับเงินร้อย เหอะ เพราะความไม่พอดีของฝ้ายแท้ๆ เลยทำให้ฝ้ายเป็นแบบนี้ ตอนนี้พวกท่านก็เลยให้ฝ้ายนับหนึ่งใหม่ ให้ฝ้ายออกจากงานแล้วมาช่วยกิจการของที่บ้านเพราะอยู่กรุงเทพค่าใช้จ่ายมันเยอะ อยู่บ้านกินอยู่กับพ่อแม่ ค่าเช่าก็ไม่ต้องเสีย ก็เหลือให้เก็บอย่างเดียว ก็กะว่าเอาโบนัสก่อนอย่างน้อยก็จะได้ปิดสัก 2-3 บัตรได้...............ขอบคุณทุกกำลังใจมากๆ เลยค่ะ ขอบคุณทุกคนจริงๆ พอฝ้ายท้อ หมดหวัง แต่พอได้มาอ่านของทุกคนที่เป็นกำลังใจทำให้ฝ้ายลุกขึ้นมาสู้ได้อีกครั้ง ทำให้ฝ้ายยิ้มได้ หัวเราะกับวีรกรรมเด็ดเรื่องการทวงหนี้ของทุกคน โลกดูสดใสขึ้นมาบ้างเลยหล่ะค่ะ ขอบคุณมากนะค่ะ

ส่วนกรณีของคุณ MillionDebt อยากจะบอกว่าเหมือนฝ้ายมากๆ เลยค่ะ ฮ่าาา เพราะฝ้ายก็เอารถที่คุณพ่อ คุณแม่ท่านอุตส่าห์ซื้อสดให้ไปเข้าไฟแนนซ์แล้วเอาเงินมาหมุนบัตรจ่ายขั้นต่ำในแต่ละเดือนเหมือนกันค่ะ สิ่งเดียวที่ฝ้ายเสียใจที่สุดคือทำให้พ่อแม่เสียใจ และผิดหวังในตัวของฝ้าย เป็นบาปทางใจอย่างที่สุดจริงๆ ค่ะ ดังนั้นอยากจะบอกทุกคนที่มีรายได้และรายการหนี้ทุกอย่างคล้ายๆ ฝ้ายว่าหากตอนนี้คุณยังหมุนเงินทันก็จริง แต่อยากให้หยุดแล้วทำตามแนวทางชมรมเถอะค่ะ เพราะคุณไม่มีทางหมุนเงินแบบนี้ไปได้ตลอดหรอก เดียวมันก็ถึงจุดที่หมุนต่อไม่ได้แล้ว ยกเว้นคุณจะถูกหวยหรือโชคดีได้เงินก้อนมาสักหลายๆ แสน อันนั้นก็อีกเรื่องหนึ่ง แต่ถึงยังไง ฝ้ายว่าใช้ชีวิตอย่างระมัดระวัง ใช้เท่าที่เราหามาได้ และเหลือเก็บไว้ยามฉุกเฉินบาง ดีกว่าไปเอาเงินอนาคตแบบนี้มาใช้อ่ะค่ะ แล้วรีบบอกคนที่เรารักที่สุดให้ท่านรู้แต่เนินๆ เรื่องราวมันจะได้ไม่ถลำมาลึกแบบฝ้ายแบบนี้ ถ้าฝ้ายไม่คิดว่าฉันไหมน่า......ฉันเอาไหว บอกพ่อกับแม่แต่เนินๆ ที่หนี้ยังน้อยๆ ฝ้ายคงไม่ต้งมานั่งเสียใจและทุกข์ใจอย่างมหันต์ขนาดนี้อ่ะค่ะ มีคำหนึ่งที่พ่อกับแม่ฝ้ายพูดเหมือนกัน มาฝากค่ะ ท่านบอกว่า "ไม่มีสิ่งใดหรือพืชพันธุ์ใดจะงอกงามเท่าดอกเบี้ยอีกแล้วไม่มี" เพราะงั้นสู้ๆ นะค่ะ ทุกคนปรับเปลี่ยนการดำเนินชีวิตซะแล้วเราก็จะมีเหลือเก็บค่ะ ฝ้ายเองก็ต้องยังอ่าน ศึกษาความรู้จากทุกท่านในนี้ อีกเยอะค่ะ ก็ค่อยๆ อ่านไปเรื่อยๆ ชีวิตไม่สิ้นเราก็ต้องดิ้นกันต่อไปหล่ะค่ะ สู้ๆ นะค๊า..

Anakin เขียน: ดีใจด้วยนะครับ ที่คุณผ่านด่านขั้นที่หนึ่งของการหยุดจ่าย นั่งก็คือ บอกความจริงกับครอบครัว
และที่สำคัญ คุณพอ่ คุณแม่ของคุณเข้าใจ และให้กำลังใจ ไม่ซ้ำเติม
นี่แหล่ะครับ ความรักของคนเป็นพ่อเป็นแม่ ที่พร้อมให้ลูกได้เสมอ โดยไม่เคยหวังสิ่งใดตอบแทน

เมื่อคุณฝ้ายหยุดจ่าย และได้ Hair-Cut ใบแรกสำเร็จ เมื่อเอาไปให้คุณพ่อ คุณแม่ดู
ท่านจะต้องดีใจและเชื่อมั่นในแนวทางของชมรมฯ เพิ่มมากขึ้นอย่างแน่นอนครับ

ต่อไปจะเป็นด่านที่ทดสอบความอดทนอย่างสูงครับ
คือการรับมือพวกทวงหนี้ อ่านกระทู้เยอะๆ นะครับ
ทั้งประสบการณ์ของรุ่นพี่ในห้องเรื่องเล่าชาวหนี้
และที่สำคัญห้องรู้ทันกฎหมายหนี้ครับ

ยังไงก็สู้ๆ นะครับ จะเป็นกำลังใจให้

ถ้าลาออกจากงานแล้ว ลองศึกษากระทู้นี้ดูหน่อยนะครับ

หากลูกหนี้(จำเลย)ไม่มีเงินเดือ​นและทรัพย์สิน...จะเป็นอย่างไร?​
www.consumerthai.org/debtclub/index.php?option=com_kunena&func=view&catid=7&id=8746&Itemid=29

เดือนตุลาคม เราจะจัดอบรมฟรีเป็นครั้งสุดท้ายของปีนี้นะครับ
ถ้ามีโอกาสก็อย่าลืมแวะมาลงชื่อในกระทู้ประกาศอบรมฯ นะครับ
ซึ่งจะแม่งานจะมาโพสต์ประกาศประมาณเดือนกันยายนครับ

ถ้าไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง พี่กอบัวคนสวย ขวัญใจ และไอดอลของใครหลายๆ คน
จะมาเป็นวิทยากรหลัก เป็นแม่งานส่งท้ายงานอบรมประจำปีครับ
กลเม็ดเด็ดพราย มุขการต่อรอง Hair-Cut ขั้นเทพ มุขทำนม ฯลฯ อีกมากมายครับ

ขอบคุณ คุณ Anakin มากค่ะ สำหรับข้อเสนอแนะและแนวทาง ฝ้ายจะอ่านให้หมดเลยค่ะ ตามที่คุณแนะนำ และคิดว่าจะเข้าร่วมอบรมแน่นอนค่ะ เพราะสิ้นปีนี้ฝ้ายก็จะออกจากงานกลับไปอยู่ต่างจังหวัดอ่ะค่ะ กลัวไม่มีโอกาสได้มาค่ะ คราวนี้ก็ต้องตั้งมือรับการทวงหนี้หล่ะค่ะ วันนี้เห็นน้ำตาแม่ร่วง มันปวดใจที่สุดในชีวิตจริงๆ ค่ะ บาปกรรมแท้ๆ เชียว ตอนนี้ก็กะลังปริ๊นไปอ่านเรื่อยๆ ค่ะ ขอบคุณสำหรับกำลังใจและการแนะนำที่ดีเสมอมานะค่ะ

ดีใจที่ผ่านด่านชีวิตมาได้อีกด่าน ที่เหลือไม่มีอะไรยากกว่านี้แล้วค่ะ
คุณพ่อคุณพูดได้ดีมากค่ะ แปลว่า ท่านรู้ซึ้งค่ะ



ท่านบอกว่า "ไม่มีสิ่งใดหรือพืชพันธุ์ใดจะงอกงามเท่าดอกเบี้ยอีกแล้วไม่มี"

ขอบคุณคะ คุณแก้วจ๋า คอยแวะเวียนมาเติมเต็มกำลังใจให้ฝ้ายเสมอๆ เลยค่ะ ตอนนี้ก็ปริ๊นเอกสารไว้อ่าน แล้วก็อ่านๆ เท่าที่ทำได้อ่ะค่ะ มีคำถามเหมือนกันแต่ขออ่านก่อน ถ้าอ่านจนไม่เจอหลุดลอดสายตาไปจริงๆ ก็คงต้องขอคำชี้แนะ จากทุกคนด้วยนะค่ะ

เข้าใจความรู้สึกของการหมุนเงินเลยค่ะว่าเป็นไง ผ่านมาแล้วเหมือนกันค่ะ
สู้ สู้นะค่ะ

เป็นอีก 1 กำลังใจให้คุณฝ้ายค่ะ
มีประสบการณ์สารภาพความจริงกับแม่มา
ท่านก็แค่ งงๆ บ่นๆ แล้วก็จบค่ะ ไม่มีอะไรร้ายแรง

ชีวิตที่ไม่แตกต่างค่ะ แต่เราใช้เองไม่น่าเกิน สองแสน
อดีตสามีเอาไปใช้ เกือบๆล้าน สุดท้ายเลิกกันไป หนี้สินชื่ิเราคนเดียว นี้เป็นเดือนแรกของการเริ่มหยุดจ่ายค่ะ วันนี้เจอ กรุงศรีทวงหาว่า นัดแล้วไม่จ่าย เงินไม่ใช่น้อยๆ ทั้ง สองแสนมันบอก
เราเลยบอกไป ดอกคุณคิดแพงไปหรือเปล่าค่ะ เค้าบอกไม่แพงเลย แค่ 20% ต่อปี
แล้วก็ฑุดตำหนิเรามา เจ็บใจค่ะ ไม่รู้จะต่อปากต่อคำไปยังไง ทำเริ่มตรงไหน
แต่ก็อ จะอดทนค่ะ

สู้ๆเป็นกำลังใจให้ฝ้ายนะค่ะ
ถ้ามีอะไรมาแชร์มาเล่าด้วยนะค่ะ

เดี๋ยวก็หมดหนี้

แค่ล้านกว่าๆเอง

เป็นกำลังใจให้ครับ

สู้ ๆ นะคะ มาเป็นกำลังใจให้ค่ะ ทนสัก 2-3 เดือนแรกแล้วทุกอย่างจะผ่านไปด้วยดีนะคะ เราทำมาแล้วอีกนานชีวิตใหม่จะเป็นของเราค่ะ

ขอบคุณทุกกำลังใจจริงๆ นะค่ะ ซาบซ้งจริงๆค่ะ ทุกท่านเลย
ขอบคุณชมรมนี้ทั้งผู้ก่อตั้ง แอดมิน กรรมการทุกท่านและสมาชิกุทุกคน
ถ้าไม่มีชมรมนี้ไม่แน่ฝ้ายอาจจะเครียด หาทางออกไม่ได้ จนถึงคิดสั้นก็ได้นะค่ะ
ตอนนี้สบายใจขึ้นเยอะแล้วค่ะ ทุกอย่างมีทางออกแต่เราต้องอดทน ตอนนี้ยังไม่หมดหนี้แต่สักวันเราจะต้องหมดได้ค่ะ ฝ้ายเชื่อมั่นแบบนั้น ทุกท่านเองก็สู้ไปด้วยกันนะค่ะ ตอนี้ของฝ้ายพึ่งหยุดจ่ายเกือบทุกเจ้าก็สองรอบบัญชีได้แล้วค่ะ ก็โทรมาทวปกติค่ะ จากระดับเบาถึงปานกลาง เลยยังไม่หวือหวาเท่าไหร่ค่ะ ก็พยายามรับทุกสายถ้าสะดวก ถ้าไม่สะดวกจริงๆ อย่าง 3 วันที่ผ่านมาฝ้ายไปเทรนนิ่งลูกค้าที่ต่างจังหวัด ไม่รับเลยสักสาย 3 วันติด โทรมากันแทบสายไหม้ ฮ่า.... ก็อย่าได้สนใจค่ะ มีโทรมาที่ทำงานน้องที่ทำงานก็โน๊ตไว้ให้ฝ้าย ฝ้ายกลับไปเจอก็ทิ้งค่ะ ไม่สนใจ ตอนนี้ฝ้ายถือคติสะดวกก็รับ ไม่สะดวกก็ไม่ต้องรับ ไม่ต้องกระวนกระวาย คอยหลบหรือรับสาย เพราะถ้าเราไม่รับเดี๋ยวมันก็โทรมาใหม่ พูดดีเราก็ดีตอบ ร้ายก็ร้ายตอบ เจอตื๊อนู้น นั่น นี่ ฝ้ายขี้เกียจจะคุยก็บอก
"คุณมีหน้าที่รายงานระบบอะไรของคุณ คุณก็รายงานไป ตามที่ดิฉันพูด ว่าไม่มี จะชนรอบบัญชีไรก็ปล่อยไป ก็คนไม่มีคุณจะให้ทำยังไง มีแค่กินไปวันๆ เท่านั้น คุณก็ทำตามหน้าที่ รายงานไปตามที่ดิฉันพูด ให้เรื่องมันเข้าู้สู้ระบบ ถึงจุดสิ้นสุด ค่อยตกลงกัน ตอนนี้ดิฉันไม่มีแม้แต่จะจ่ายบางส่วนก็ไม่มี" ปลายสายก็มีน้ำเงินไม่พอใจนิดหน่อยก็อย่าเก็บมาเป็นอารมณ์ค่ะ อย่างที่กรรมการหลายๆ ท่านเคยบอกไว้ วางสายก็จบ อย่าเอามาคิด ทุกวันนี้ฝ้ายก็เลยมีความสุขดีค่ัะ จะมีความสุขกว่าตอนหมุนเงินจ่ายเพื่อรักษาเครดิตบ้าบอ และหน้าตาทางสังคมอีกค่ะ เอาจริงๆ นะฝ้ายว่าตั้งแต่ฝ้ายเป็นหนี้มานี่ เหมือนฝ้ายเจอเพื่อนแท้ เจอความสุขแท้จริงในชีวิต รู้จักพอเพียงและรู้จักปลงมากขึ้นค่ะ ใจเย็นขึ้นด้วยน๊าาา
ปล. แต่ก็ไม่ใช้จ่ายเกินตัว ต้องเก็บเงินนะค่ะ จะมากจะน้อยก็เก็บๆ ไป หาความสุขให้ตัวเองบ้างบางครั้งบางคราว ฝ้ายยึดคติที่มีคนบอกไว้ในชมรมนี้หล่ะค่ะ ออมได้แต่ห้ามอดค่ะ

piggy เขียน: ชีวิตที่ไม่แตกต่างค่ะ แต่เราใช้เองไม่น่าเกิน สองแสน
อดีตสามีเอาไปใช้ เกือบๆล้าน สุดท้ายเลิกกันไป หนี้สินชื่ิเราคนเดียว นี้เป็นเดือนแรกของการเริ่มหยุดจ่ายค่ะ วันนี้เจอ กรุงศรีทวงหาว่า นัดแล้วไม่จ่าย เงินไม่ใช่น้อยๆ ทั้ง สองแสนมันบอก
เราเลยบอกไป ดอกคุณคิดแพงไปหรือเปล่าค่ะ เค้าบอกไม่แพงเลย แค่ 20% ต่อปี
แล้วก็ฑุดตำหนิเรามา เจ็บใจค่ะ ไม่รู้จะต่อปากต่อคำไปยังไง ทำเริ่มตรงไหน
แต่ก็อ จะอดทนค่ะ

สู้ๆเป็นกำลังใจให้ฝ้ายนะค่ะ
ถ้ามีอะไรมาแชร์มาเล่าด้วยนะค่ะ

คุณ piggy ขา ไม่ต้องไปนัดวันหรอกค่ะ เดี๋ยวก็จะโดนพูดมาแบบนี้เจ็บใจเปล่าๆ ฝ้ายไม่เคยบอกจะจ่ายวันนี้ หรือเจอคาดคั้นแบบ พี่จ่ายวันนี้ได้ไหม ฝ้ายไม่รับปาก บอกไม่มี ไม่อยากรับปาก เพราะกลัวเสียคำพูด ก็โทรมาหล่ะกัน โทรมาเรื่อยๆ ตามขั้นตอนคุณนั่นแหล่ะ จะถึงรอบบิลหน้าแล้วก็ให้มันถึงไป แต่ถ้าเจอคำพูดอื่นที่ทำให้เจ็บใจฝ้ายก็ขี้เกียจคุยด้วย ฝ้ายก็จะตัดบทว่า ถ้ามีจะเอาไปจ่ายให้นะค่ะ คุณก็บันทึก รายงานไปตามนี้สวัสดีค่ะ ฝ้ายขี้เกียจพูดเดียวจะเสียอารมณ์แล้วเราต่างหากที่ต้องมานั่งอารมณ์เสียกับคำพูดของคนที่หากินกับเงินของเราแถมพูดจาไม่ดีอีก วันนี้เจอแบบขอความเห็นใจว่าตอนเราลำบากกดเงินไปใช้ ทางบัตรก็ใจดีช่วยเหลือ พอเวลานี้เราก็น่าจะช่วยเหลือทางบัตรบ้าง เออ...ฝ้ายคิด "พูดมาได้" ฝ้ายก็เลยตอบไปว่า ค่ะเห็นใจค่ะ แต่ดิฉันก็ต้องเห็นใจตัวเองก่อน ไม่ใช่ให้คุณแล้วฉันไม่มีกิน ก็คงจะไม่ได้ ยังไงดิฉันก็ขอมีกินก่อนนะค่ะ อันนี้เพียงบางส่วนอ่ะค่ะที่สนทนามาวันนี้ ยังไงก็ค่อยๆ แก้สถานการณ์ไปทีละเปลาะ ทีละเปลาะค่ะ ใจเย็นๆ แล้วสติกับปัญญาจะเกิดค่ะ อยา่เอาอารมณ์อันสดใสของเราไปขุ่นมัวเลยค่ะ สู้ๆ ค่ะ

หนี้พอๆๆกันค่ะแต่ นับถือเลยเงินเดือน20000 หมุนได้เยืี่ยมมาก แอนก็เริ่มหยุดเหมือนกัน มาสู้ๆด้วยกันค่ะ

benya28 เขียน:
หนี้พอๆๆกันค่ะแต่ นับถือเลยเงินเดือน20000 หมุนได้เยืี่ยมมาก แอนก็เริ่มหยุดเหมือนกัน มาสู้ๆด้วยกันค่ะ

ค่ะ สู้ๆ ไปด้วยกันนะค่ะ คุณแอนเราต้องหมดหนี้ให้ได้ค่ะ ตอนนี้ก็อดทนรับสายการทวงหนี้ไปอ่ะค่ะ

เป็นกำลังใจให้อีกคนนะคะ วีมีหนี้มากกว่าคุณนิดหนึ่ง และเงินเก็บแต่ละเดือนก็ประมาณ 5,000-10,000 บาท ตอนนี้เข้ารอบบิลที่สามแล้ว มีหนังสือส่งมาที่บ้านว่าจะฟ้องแล้ว 1 ตัว ก็กำลังรอการติดต่อมาอยู่ค่ะว่าจะเอาไง
เวลาวีเครียดก็จะเข้ามาหากำลังใจในนี้ทุกครั้ง แล้ววีก็จะมีกำลังใจขึ้นมามากมายทุกครั้ง ยังไงก็สู้ๆ นะคะ

เข้ามาอ่านกระทู้คุณฝ้าย คุณฝ้ายเข้มแข็งดีค่ะ
เรายังแอบยืมหลายๆประโยคของคุณฝ้ายไป
กะว่าถ้าโดนทวงลักษณะคล้ายๆกัน จะได้พูดแบบนี้บ้าง
ตอนนี้เจ้าหนี้ส่วนใหญ่ของตุ๊กกำลังจะเข้าสู่รอบบิลที่ 3
เรื่องราวกำลังเข้มข้น แต่ก็มีบางรายเริ่มหยุดเดือนแรก แต่ออกตัวซะแรงเชียวค่ะ
ไม่เป็นไร บอกตัวเองว่าเป็นเรื่องที่ต้องพบเจอเมื่อเราเลือก SecondWay Out

pointpaint เขียน: เข้ามาอ่านกระทู้คุณฝ้าย คุณฝ้ายเข้มแข็งดีค่ะ
เรายังแอบยืมหลายๆประโยคของคุณฝ้ายไป
กะว่าถ้าโดนทวงลักษณะคล้ายๆกัน จะได้พูดแบบนี้บ้าง
ตอนนี้เจ้าหนี้ส่วนใหญ่ของตุ๊กกำลังจะเข้าสู่รอบบิลที่ 3
เรื่องราวกำลังเข้มข้น แต่ก็มีบางรายเริ่มหยุดเดือนแรก แต่ออกตัวซะแรงเชียวค่ะ
ไม่เป็นไร บอกตัวเองว่าเป็นเรื่องที่ต้องพบเจอเมื่อเราเลือก SecondWay Out

อดทนนะค่ะคุณตุ๊ก ฝ้ายว่าเราน่าจะหยุดจำนวนเดือนใกล้เคียงกันอ่ะค่ะ ของฝ้ายเริ่มเข้ารอบบิลที่ 3 แล้วค่ะ ทางหลายๆ แบงค์ที่โทรเข้ามาก็เริ่มบอกว่าจะส่งเรื่องไปสำนักงานกฎหมายแล้วค่ะ บอกว่าบัตรจะถูกยกเลิกใช้บัตรไม่ได้ บลา...บลา...บลา ตามแต่จะสรรหามาพูดหล่ะค่ะ ก็ฟังไป ตอบไป ชวนทำประนอมหนี้็ก็ไม่ทำค่ะ อันที่จริงฝ้ายก็ไม่ได้เข้มแข็งอะไรเลยหล่ะค่ะ ถ้าไม่ได้เจอที่นี่ ได้รับกำลังใจ ได้อ่านเรื่องราวของหลายๆ ท่านที่มาแบ่งปันก็คงไม่ยืนหยัดมาถึงจุดนี้ได้ค่ะ ต้องขอบคุณสมาชิก กรรมการ ผู้ก่อตั้งเว็ปมากๆ เลยค่ะ ของฝ้ายไม่ค่อยได้อัพเดตเรื่องราวเพราะตอนนี้ยังนิ่งอยุ่อ่ะค่ะ ยังอยู่ในช่วงทวงแบบดีแต่ถี่โทรมาทุกวันแบบท่านอื่นๆ ที่เคยแชร์เรื่องราวไว้อยู่อ่ะค่ะ ก็น่าจะอยุ่ในขั้นแรกขั้นหยุดจ่ายประมาณ 3 เดือน ก็พยายามประคับประคองตัวเองแบบเตือนเสมอว่าอย่ากลัว คนไหนพูดดี น้ำเสียงดีมาฝ้ายจะแบบพูดจาดีดี้กลับ ถ้าใครน้ำเสียงมาไม่ดี ทำมาพูดแข็งๆ ใส่ฝ้าย ฝ้ายก็แข็งกลับค่ะ น้ำเสียงก็ตวัดกลับเหมือนกัน ก็ไม่รู้ว่าต่อไปจะเจอแบบไหน ท่องแค่ไว้ว่าต้องสู้ ห้ามอ่อนแอค่ะ สู้ สู้ ค่ะ

เข้ามาอ่านกระทู้นี้ต้องขอชมเจ้าของกระทู้ว่ากำลังใจดีมากและมีความมุ่งมั่นเลยทีเดียว ผมเชื่อว่าอีกไม่นานคุณจะหมดหนี้แน่นอน คุณจะผ่านขั้นตอนในช่วงต่างๆไปเรื่อยๆตั้งแต่หยุดจ่าย มีการติดตามทวงถามหนี้ สักพักมันจะหายไปทำให้เราสับสนว่ามันหายไปไหนกันนะ ทำไมเดี๋ยวนี้มันไม่เห็นโทรมาเลย ถึงเวลานั้นคุณก็อดออมเก็บเงินอยู่ต่อเนื่อง สักพักสิ้นปีก็กำเงินที่มีระดับนึงลองติดต่อเจ้าที่หายไปและเป็นเจ้าที่เราคิดว่ามีกำลังที่จะ H/C ได้ เจรจาต่อรองขอปิดยอดที่เราไม่ลำบากและเจ้าหนี้ก็ตกลง
และมันจะผ่านไปจนหมดทีละตัว ทีละตัว
ทุกอย่างเกิดจากการวางแผนในการแก้หนี้ทั้งสิ้น มันจะวนอยู่อย่างนี้ไปเรื่อยๆจนกว่าจะหมดหนี้ ตราบเท่าที่คุณมีความรับผิดชอบต่อหนี้ที่เราได้ก่อไว้ ขอให้คุณมีกำลังใจอยู่เสมอ ถ้าท้อก็พักและ เหนื่อยก็แค่หลับตาเพราะตื่นขึ้นมาต้องสู้กันใหม่อีกครั้ง
เงินเก็บที่มีต่อเดือนๆละ 5000 บาทนั้นถ้ามองสภาพหนี้ที่มีหลักล้าน ก็ค่อนข้างกลุ้มใจพอสมควร แต่ที่ผ่านมาผมเคยคุยกับเคสที่มีเงินเก็บน้อยกว่าคุณและ มีหนี้มากกว่าเขาก็สู้อย่างจริงจัง แต่อย่างที่บอกแหละว่ายังไงคุณก็จะหมดหนี้แน่นอนครับ เพราะผมก็หลักล้านเหมือนกัน

ถ้าหากสถาบันต่างๆมาชวนประนอมนี้ในช่วงนี้
มีใครพอจะให้ตัวอย่างคำพูดปฏิเสธที่ฟังดูแล้ว เขาเข้าใจได้ทันทีว่า เราไม่เอาแน่ๆ
แต่ก็ไม่ได้ดูแข็งกร้าวเกินไปไหมคะ? คาดว่าอีกไม่กี่วัน ซิตี้บ๊วยจะมายื่นข้อเสนอเป็นสถาบันแรกค่ะ

pointpaint เขียน: ถ้าหากสถาบันต่างๆมาชวนประนอมนี้ในช่วงนี้
มีใครพอจะให้ตัวอย่างคำพูดปฏิเสธที่ฟังดูแล้ว เขาเข้าใจได้ทันทีว่า เราไม่เอาแน่ๆ
แต่ก็ไม่ได้ดูแข็งกร้าวเกินไปไหมคะ? คาดว่าอีกไม่กี่วัน ซิตี้บ๊วยจะมายื่นข้อเสนอเป็นสถาบันแรกค่ะ

ง่ายๆ...ผมใช้กับทุกสถาบันที่มาชวนประนอมหนี้ครับ...

คงไม่สนใจจะปรับโครงสร้างหนี้หรอกครับ....ถึงทำไปก็ส่งไม่ไหวอยู่ดี

เพราะลำพังคนในครอบครัวจะกินข้าว ยังไม่พอเลย.....

ผมขอเอาเงินเดือนที่เหลืออันน้อยนิด ไว้เป็นค่าอาหารสำหรับครอบครัวก่อนครับ

ส่วนหนี้ไม่ต้องห่วงครับ...ถ้าผมหาได้เมื่อไหร่ จะใช้คืนทันทีเลยครับ.....


ก็ให้พูดภาษาคนแบบนี้ไปครับ....แต่ถ้ามันฟังภาษาคนไม่ออก คุณก็จัดเต็มไปได้เลยครับ

batk เขียน: ง่ายๆ...ผมใช้กับทุกสถาบันที่มาชวนประนอมหนี้ครับ...

คงไม่สนใจจะปรับโครงสร้างหนี้หรอกครับ....ถึงทำไปก็ส่งไม่ไหวอยู่ดี

เพราะลำพังคนในครอบครัวจะกินข้าว ยังไม่พอเลย.....

ผมขอเอาเงินเดือนที่เหลืออันน้อยนิด ไว้เป็นค่าอาหารสำหรับครอบครัวก่อนครับ

ส่วนหนี้ไม่ต้องห่วงครับ...ถ้าผมหาได้เมื่อไหร่ จะใช้คืนทันทีเลยครับ.....


ก็ให้พูดภาษาคนแบบนี้ไปครับ....แต่ถ้ามันฟังภาษาคนไม่ออก คุณก็จัดเต็มไปได้เลยครับ

ขอบคุณ คุณ batk มากค่ะ จะก๊อปปี้ไปพูดเสมือนตั้งโปรแกรมเลยค่ะ
แล้วพบกันวันพรุ่งนี้ที่ มพบ ค่ะ

pointpaint เขียน: ถ้าหากสถาบันต่างๆมาชวนประนอมนี้ในช่วงนี้
มีใครพอจะให้ตัวอย่างคำพูดปฏิเสธที่ฟังดูแล้ว เขาเข้าใจได้ทันทีว่า เราไม่เอาแน่ๆ
แต่ก็ไม่ได้ดูแข็งกร้าวเกินไปไหมคะ? คาดว่าอีกไม่กี่วัน ซิตี้บ๊วยจะมายื่นข้อเสนอเป็นสถาบันแรกค่ะ

ขอเสริมเพิ่มเติม แบบง่ายๆอีกตัวอย่างคือ
ถ้ามีการติดต่อมาจากทางฝั่งเจ้าหนี้โดยยื่นข้อเสนอใหม่โดยอาสาทางเลือกให้ผ่อนหนักเป็นเบา(ตามตำราของเจ้าหนี้) โดยมาในรูปแบบประนอมหนี้อีกครั้ง

ก็ตอบไปตรงๆเลยว่า" ขนาดหนี้เก่าเรายังไม่สามารถชำระได้เลย และพอหยุดจ่ายไปยังมีค่าติดตามทวงถามรวมถึงดอกเบี้ยอะไรต่างๆขึ้นมาอีกสารพัด"
ถ้าให้ดิฉันกู้หนี้ใหม่มาโปะหนี้เก่า แล้วดิฉันยังต้องเสียดอกเบี้ยใหม่เพิ่มอีกเท่าไหร่คะ
ถ้าเขาตอบมาว่ามันจะจ่ายน้อยลง ยืดระยะเวลาผ่อนนานขึ้น หรือตอบว่าเสียดอกเบี้ยอีกเท่าไหร่ก็ตามแต่
ขอให้คุณบอกกับเขาไปตรงๆว่า
" มันเหมือนว่าคุณไม่ได้ช่วยดิฉันแก้ปัญหาอย่างจริงใจเลย ตอนนี้ดิฉันกำลังโดนคุณซ้ำเติมอยู่หรือไม่คะ เราคงไม่ต้องคุยกันต่อแล้ว "

aim เขียน: ขอเสริมเพิ่มเติม แบบง่ายๆอีกตัวอย่างคือ
ถ้ามีการติดต่อมาจากทางฝั่งเจ้าหนี้โดยยื่นข้อเสนอใหม่โดยอาสาทางเลือกให้ผ่อนหนักเป็นเบา(ตามตำราของเจ้าหนี้) โดยมาในรูปแบบประนอมหนี้อีกครั้ง

ก็ตอบไปตรงๆเลยว่า" ขนาดหนี้เก่าเรายังไม่สามารถชำระได้เลย และพอหยุดจ่ายไปยังมีค่าติดตามทวงถามรวมถึงดอกเบี้ยอะไรต่างๆขึ้นมาอีกสารพัด"
ถ้าให้ดิฉันกู้หนี้ใหม่มาโปะหนี้เก่า แล้วดิฉันยังต้องเสียดอกเบี้ยใหม่เพิ่มอีกเท่าไหร่คะ
ถ้าเขาตอบมาว่ามันจะจ่ายน้อยลง ยืดระยะเวลาผ่อนนานขึ้น หรือตอบว่าเสียดอกเบี้ยอีกเท่าไหร่ก็ตามแต่
ขอให้คุณบอกกับเขาไปตรงๆว่า
" มันเหมือนว่าคุณไม่ได้ช่วยดิฉันแก้ปัญหาอย่างจริงใจเลย ตอนนี้ดิฉันกำลังโดนคุณซ้ำเติมอยู่หรือไม่คะ เราคงไม่ต้องคุยกันต่อแล้ว "

ขอขอบคุณ คุณaim สำหรับคำแนะนำค่ะ
ตัวตุ๊กเองเคยได้อ่านกระทู้ "มวยคู่ยูเมะกับผม" ตั้งแต่สมัยตัวเองยังไม่มีปัญหาเรื่องหนี้เลย
จำได้ว่าค้นหาอะไรซักอย่างทาง google (ซึ่งน่าจะเกี่ยวกับอีซี่บาย) แล้วเจอกระทู้ของคุณ
ก็นั่งอ่านตั้งแต่ต้นจนจบ ตอนนั้นยังคิดเลยว่า สมัยนี้เค้าทวงหนี้โหดอย่างงี้เลยรึ?
แต่ก็ไม่ได้คิดอะไร เพราะตอนนั้นถือว่าตัวเอง "เครดิตดี" ซึ่งเป็นความคิดที่ผิดถนัด
คิดว่าหนี้ต่างๆ เราสามารถแก้ไขและชำระคืนได้ เลยไม่ได้ทำความรู้จักชมรมแห่งนี้

มาวันนี้วันที่ใช้หนี้ไม่ไหวแล้ว ความคิดว่า "เครดิตดี" มันก็เหมือนล้อเลียนตัวเอง
เรายอมเป็นลูกหนี้ชั้นเลวของสถาบันการเงิน เพื่อสร้างครอบครัวที่ดีในอีก 2-4 ปีข้างหน้าให้ได้
ตอนนี้เพิ่งหยุดได้ 2 เดือนเข้าเดือนที่ 3 ต้องปลดหนี้ให้ได้ ใจยังสู้ค่ะ

ขอบคุณทั้งคุณ aim และคุณ batk นะค่ะ สำหรับคำแนะนำดีๆ ค่ะ แล้วก็ต้องขอบคุณ คุณตุ๊ก ด้วยนะค่ะ ที่สอบถามทำให้ฝ้ายได้ความรู้เพิ่มขึ้น เพราะฝ้ายจะบอกแ่ต่ว่า ไม่ค่ะ ไม่สนใจทำ มีเจ้าหนี้หนึ่งสวนกลับมาว่า ตอนนี้พี่ไม่มีจ่าย จะให้ทำประนอมหนี้พี่ก็ไม่ทำพี่จะเอายังไงค่ะ ฝ้ายเลยบอกว่า ไม่ทำ ถ้ามีจะเอาไปจ่ายค่ะ ดูเหมือนเราเกเร แต่มันก็ต้องยังงี้แหล่ะค่ะ เรื่องอะไรจะไปทำสัญญานรก อย่างงั้น ยังไงก็ขอบคุณทุกท่าน ทุกกำลังใจที่แวะเวียนเข้ามานะค่ะ พรุ่งนี้จะไปอบรมกับเขาด้วยเหมือนกันอ่ะค่ะ เลยเตรียมตั้งนาฬิกาปลุกไว้แล้วค่ะ กลัวพรุ่งนี้ตื่นไม่ทันเพราะปกติวันหยุดจะตื่นบ่ายเลยหล่ะค่ะ ฮ่าาา