หนี้สินรวมราว 1.3 ล้านบาทกับเงินเดือนเก็บต่อเดือน 5000

เข้ามาเป็นอีกหนึ่งกำลังใจค่ะ (หลังจากตัวเองหายไปหลายวันอยู่) เข้ามาเจอคุณฝ้ายแชร์ตาราง (เหมือนที่ตัวเองทำเลย) ก็แนวทางเดียวกันค่ะ แต่ยอดคุณฝ้ายมากกว่าเล็กอยู่นิดหน่อย 555

สู้สู้นะคะ...คุณฝ้ายยังโชคดีที่คุณพ่อคุณแม่อยู่ข้างกาย คุณฝ้ายโชคดีที่ได้อยู่รับใช้ท่านทั้งสอง "โชคดีที่สุด" แล้วค่ะ เล็กคงไม่มีโอกาสอย่างคุณฝ้าย แต่ตอนนี้ตัวเล็กเองก็เป็นแม่ของลูก (3 ขวบกว่า ๆ) และรักลูกมากค่ะ ถึงเข้ามาสมัครเป็นสมาชิกชมรมฯ ที่ผ่านมาคิดว่าตัวเองแจ๋ง, เก่ง, แก้ไขปัญหาตัวเองได้ เลยอยู่ในวังวนของพวกสินเชื่อ, บัตรฯ ต่าง ๆ มากมาย

แต่ไม่เป็นไรค่ะคุณฝ้าย ตอนนี้เราทุก ๆ คน "ตาสว่าง" มากขึ้น เราทุก ๆ คนในที่นี้ "ต้องหมดหนี้" ในเร็ววันแน่นอน ถ้าทำตามแนวทางของชมรมฯ และท่อง 3 อ. มาก ๆ คุณฝ้ายน่าจะยังไม่มีครอบครัวเป็นของตัวเอง (โสด) ใช่มั้ยคะ ยิ่งจำกัดค่าใช้จ่ายตัวเองง่ายมากกว่าคนที่มีลูกมีครอบครัวเป็นของตัวเอง และดูท่าคุณฝ้ายก็เป็นคนที่ "มุ่งมั่น" มากขนาดนี้ ยังงั้ยหนี้ก็อยู่กับคุณไม่นานหรอกค่ะ

Central ส่วนลดเล็กหยุดจ่ายเมื่อต้นเดือน พค.55 มี h/c ให้เมื่อ กค.55 เรียบร้อยไปแล้วค่ะ
สำหรับตัวอื่น ๆ ก็ ปล่อยไปตามยถากรรม...เอ้ยยย ไม่ใช่ ปล่อยมันไปตามระบบของเจ้าหนี้ไปก่อนค่ะ เพราะตอนนี้ต้อง (ค่อยๆ) เริ่มเก็บเงินใหม่ เก็บน้อยบ้าง เยอะบ้างในบางเดือน ก็ไม่เป็นไรขอให้ได้เก็บ

ก็ต้องอดทน 1-3 เดือน แรก ผ่านมันมาให้ได้ค่ะ รับสายโทรศัพท์ทุกสาย เพื่อไม่ให้เจ้าหนี้ติดต่อไปที่อื่น ๆ หลัง 3 เดือนไปแล้วก็จะเข้ากระขบวนการของ สนง.กฎหมาย ต่อไป นั่นแหละค่ะ ถ้ามีเงินก็ค่อย ๆ h/c ไปทีละเจ้าตามกำลังที่มีของตัวเอง

ส่วนเรื่องบอกครอบครัว เล็กว่าคุณพ่อคุณแม่คุณฝ้ายต้องเข้าใจคุณแน่ค่ะ (เพราะรักลูก) แต่สำหรับเล็กไม่จำเป็นต้องบอกใครมากมาย มีบอกแบบอ้อม ๆ ค่ะ (บอกกับพี่สาว เพราะทะเบียนบ้านอยู่กะพี่เค้า) พี่สาวก็บอกว่า "เออๆ เข้าใจ" (วันนั้นรู้สึก KTC โทร.เข้าไปที่บ้านพี่สาว แล้วพี่สาวโทร.มาถาม) เล็กแค่บอกไปว่า "ไม่ต้องสนใจ บอกว่าเล็กไม่ได้อยู่ที่นั้นแล้ว มันเป็นเรื่องของการต่อรองดอกเบี้ยอยู่" (5555)

สู้สู้ค่ะ

เข้ามาเป็นกำลังใจให้คุณฝ้ายด้วยคนค่ะ ยอดหนี้พอๆกันเลยค่ะ เงินเดือนก็ใกล้เคียงกันเลยค่ะ ของเราตอนนี้ประมาณ 1.4 ล้าน เงินเดือนหักภาษี ประกันสังคม กองทุนสำรองฯ ก็รับเบ็ดเสร็จประมาณ 30k เราก็หนักเรื่องค่าเช่าค่ะ ค่าห้องรวมค่าไฟก็เฉียดๆหมื่น แต่เราย้ายลำบากเพราะมีน้องหมา ทางเลือกจำกัดและต้องอยู่ใกล้ใต้ดินเพราะไปทำงานสะดวก เราเน้นไปประหยัดส่วนอื่นชดเชยแทน

ต่างกันนิดนึงตรงเราขายรถไปแล้วค่ะ แต่เดิมรถแม่ซื้อให้เงินสด แต่ความชั่วร้ายของเราเอาไปทำรีไฟแนนซ์เพราะหวังจะปิดบัตรแต่ยอดไม่พอ กลายเป็นหนี้ถมหนี้ไป เราส่งไฟแนนซ์ไปเยอะแล้วเหมือนกันค่ะ แต่ตัดใจขาย เสียใจมากแต่เรารับภาระค่าใช้จ่ายไม่ไหวแล้ว ทั้งน้ำมัน ค่าที่จอด ค่าซ่อม ค่าประกัน ค่าภาษี คือรถเป็นตัวดูดเงินออกอะคะ เรากังวลนะตอนจะขายว่าจะไหวมั้ยหนอ ไม่ได้ขึ้นรถเมล์เลยตั้งแต่เรียนปี 4 (7-8ปีมาแล้ว) แต่เอาเข้าจริงสัญชาตญาณการเอาตัวรอดมันก็ฝึกให้เราทำได้เองอะคะ ไม่จำเป็นต้องทำตาม แต่เราเป็นคนไม่ยึดติดค่ะ ของนอกกายเรายอมเสียไป ถึงวันหนี้หมดเราหาใหม่ได้ และอาจดีกว่าเดิมด้วยซำ้ ถ้าไม่ถึงขนาดว่าจำเป็นมาก ไม่มีแล้วไปทำงานไม่ได้ ยอมปล่อยไปมันจะโล่งมากค่ะ อันนี้แล้วแต่สถานการณ์และความจำเป็นของแต่ละคนนะคะ

คุณฝ้ายเก่งมาก หมุนเงินยังไงหนอแต่ละเดือน ถึงยังคงจ่ายได้ครบทุกบัตร แถมผ่อนรถด้วยกับรายได้ที่มีอยู่ ตัวเราเองถึงจุดหมุนต่อไม่ไหวอะคะ เราหัวหมุนแทน เลยตัดสินใจดับเครื่องชน ไม่จ่ายแล้วหยุดหมด ยกเว้น BBL เพราะเป็นแบงค์เงินเดือนเช่นกันที่สำคัญถือหุ้นใหญ่ บ. ที่เราทำงานด้วย ซึ่งเดือนหน้าเราจะปิดหมดแล้วเพราะจ่ายปกติ เรายังไม่ค่อยมีเงินเก็บเหมือนกันค่ะ แม้จะหยุดบางตัวเก้าเดือนแล้ว ตั้งแต่หยุดเราคืนเงินเพื่อนเราก่อนกับแบงค์บัญชีเงินเดือน รวมๆกันตั้งแต่ต้นปีก็จ่ายไปร่วมแสนแล้ว เพราะเงินบางส่วนได้จากส่วนต่างขายรถ ต้องยอมปิดประกันออมทรัพย์ได้คืนแค่ครึ่งเดียว มือถือก็ขายค่ะ เกลี้ยงบ้านเลย 

เราเป็นหนี้เพราะตัวเราเองใช้เงินเกินตัวแต่เกินกว่าครึ่งของยอดหนี้เกิดเพราะโดนคนยืมแล้วไม่คืน เราไม่ได้ใช้เงินตรงนั้นเพื่อตัวเองเลยด้วยซ้ำ แต่หน้าที่เราและชื่อเราที่เอาเงินแบงค์มาเราก็ต้องใช้คืนค่ะ ถ้าไม่เกิดเรื่องนี้นิสัยเราคงไม่เปลี่ยน เรื่องคุณพ่อคุณแม่ อยากให้คิดว่าไม่มีใครที่รักเรามากกว่าท่านแล้ว ไม่มีความผิดใดที่พ่อแม่อภัยให้เราไม่ได้หรอกค่ะ อย่างที่พี่บัวแนะนำ บอกแค่พอทราบไม่ต้องอธิบายเยอะถ้ากลัวท่านเครียด อยากให้คิดอย่างนี้ค่ะว่า คุณฝ้ายโชคดีที่สำนึกและกลับตัวทันตอนที่คุณพ่อคุณแม่ยังอยู่ เราคิดว่าทำไรไว้ไม่ดี เราชดเชยได้ยังทันค่ะ ดีกว่ารู้ตัวเมื่อสาย เราคนนึงที่ทำตัวไม่ค่อยน่ารักกับแม่เลย จะเอาไรต้องเอาให้ได้ พอมาเกิดเรื่องนี้ขึ้น ทำให้เราเปลี่ยนค่ะ คิดได้ สำนึกได้ ขอโทษแม่แต่แม่ไม่ว่าไรเลย เค้าเข้าใจและเราเล่าทุกอย่างหมด โชคดีแม่เราค่อนข้างธรรมะและฝึกสมาธิบ่อย แม่เป็นคนที่ไม่เครียดค่ะ คุณฝ้ายอย่ากังวลเลยค่ะ บอกแล้วจะสบายใจขึ้นเยอะเลย

หยุดแรกๆต้องอดทนกับการทวงแต่แล้วจะเกิดภูมิคุ้มกันเองค่ะ รับบ่อยๆก็เริ่มมีแนวทางว่าจะพูดยังไง จะตัดบทยังไง ยิ่งฝึกยิ่งชำนาญ แต่แรกๆยังไม่เคยต้องสู้ๆนะคะ ขยันอ่านแบบนี้คุณฝ้ายสบายอยู่แล้ว พี่ๆเพื่อนๆที่นี่ใจดีมากพร้อมให้กำลังใจและคำปรึกษาเสมอค่ะ

ปล. พิมพ์สะเยอะเพราะแอบอินว่ายอดหนี้และรายได้ของคุณฝ้ายพอๆกัน หัวอกเดียวกัน อยากให้กำลังใจ ขอให้เข้มแข็งและผ่านไปให้ได้ มันคงไม่ง่ายแต่ใช่ว่าเป็นไปไม่ได้ค่ะ สู้ๆนะคะ มาปลดหนี้ไปด้วยกันนะคะ (ช่วงนี้แทบไม่ได้เข้าเวบเลย ตามสืบเรื่องพนักงานขโมยของในออฟฟิส ดูวงจรปิดจนตาแฉะ เครียดจนเข้าโรงหมอไปรอบ ทำตัวเป็นโคนัน สืบกันเองจนตำรวจไม่ต้องออกแรงเลย)

สวัสดีครับคุณฝ้าย
ยอดหนี้พอๆกับผม(เครดิตดีทั้งคู่555 หนี้เลยเยอะ) เป็นอีก1กำลังใจให้ครับ
ผมหยุดมาได้ 4เดือนแล้ว การทวงหนี้ที่ผ่านมารับมือไหว ได้แนวทางจากชมรม ยังไงก็จิตใจหนักแน่นไว้นะครับเวลาโดนทวงหนี้ ใครดีมาเราดีกลับ ใครร้ายมาก็ตอบโต้บ้าง เราเจอชมรมนี้ช้าไปแต่ยังไม่สายครับ ผมเชื่อว่าทุกอย่างเริ่มใหม่ได้ครับถ้าเรายังมีชีวิตอยู่+ความหวัง+กำลังใจ

โชคดีครับ

ขอเป็นอีกหนึ่งกำลังใจครับ แนวทางของชมรมทำให้เราปลดหนี้ ได้ครับ
สู้ๆๆๆๆ

เป็นกำลังใจให้ ขอให้ปลดหนี้ได้ไวๆ นะครับ

โทษทีค่ะ หายไปหลายวัน เพราะไปทำใจบอกคุณพ่อ คุณแม่อยู่ค่ะ ตอนนี้บอกท่านหมดแล้ว บอกทุกอย่างทั้งจำนวนหนี้ เรื่องรถ แนวทาง พ่อกับแม่ฝ้าย ท่านเข้าใจค่ะ ท่านก็ตำหนินิดหน่อยว่าเอาเงินไปไหนหมด จนท่านคิดว่าฝ้ายเล่นการพนัน ติดยาเสพติดอ่ะค่ะ แต่ฝ้ายไม่ได้ยุ่งเกี่ยวกับเรื่องพวกนี้จริงๆ สาบานเลย มีแต่ความฟุ้งเฟ้ออย่างเดียวเลย เสื้อผ้า รองเท้า กระเป๋า น้ำหอม เครื่องสำอางค์ ราคาแต่ละอย่างก็ร่วมๆ ครึ่งหมื่น หรือบางอย่างก็เกือบหมื่น เงินหมื่นนี่หมดไปง่ายอย่างกับเงินร้อย เหอะ เพราะความไม่พอดีของฝ้ายแท้ๆ เลยทำให้ฝ้ายเป็นแบบนี้ ตอนนี้พวกท่านก็เลยให้ฝ้ายนับหนึ่งใหม่ ให้ฝ้ายออกจากงานแล้วมาช่วยกิจการของที่บ้านเพราะอยู่กรุงเทพค่าใช้จ่ายมันเยอะ อยู่บ้านกินอยู่กับพ่อแม่ ค่าเช่าก็ไม่ต้องเสีย ก็เหลือให้เก็บอย่างเดียว ก็กะว่าเอาโบนัสก่อนอย่างน้อยก็จะได้ปิดสัก 2-3 บัตรได้...............ขอบคุณทุกกำลังใจมากๆ เลยค่ะ ขอบคุณทุกคนจริงๆ พอฝ้ายท้อ หมดหวัง แต่พอได้มาอ่านของทุกคนที่เป็นกำลังใจทำให้ฝ้ายลุกขึ้นมาสู้ได้อีกครั้ง ทำให้ฝ้ายยิ้มได้ หัวเราะกับวีรกรรมเด็ดเรื่องการทวงหนี้ของทุกคน โลกดูสดใสขึ้นมาบ้างเลยหล่ะค่ะ ขอบคุณมากนะค่ะ

ส่วนกรณีของคุณ MillionDebt อยากจะบอกว่าเหมือนฝ้ายมากๆ เลยค่ะ ฮ่าาา เพราะฝ้ายก็เอารถที่คุณพ่อ คุณแม่ท่านอุตส่าห์ซื้อสดให้ไปเข้าไฟแนนซ์แล้วเอาเงินมาหมุนบัตรจ่ายขั้นต่ำในแต่ละเดือนเหมือนกันค่ะ สิ่งเดียวที่ฝ้ายเสียใจที่สุดคือทำให้พ่อแม่เสียใจ และผิดหวังในตัวของฝ้าย เป็นบาปทางใจอย่างที่สุดจริงๆ ค่ะ ดังนั้นอยากจะบอกทุกคนที่มีรายได้และรายการหนี้ทุกอย่างคล้ายๆ ฝ้ายว่าหากตอนนี้คุณยังหมุนเงินทันก็จริง แต่อยากให้หยุดแล้วทำตามแนวทางชมรมเถอะค่ะ เพราะคุณไม่มีทางหมุนเงินแบบนี้ไปได้ตลอดหรอก เดียวมันก็ถึงจุดที่หมุนต่อไม่ได้แล้ว ยกเว้นคุณจะถูกหวยหรือโชคดีได้เงินก้อนมาสักหลายๆ แสน อันนั้นก็อีกเรื่องหนึ่ง แต่ถึงยังไง ฝ้ายว่าใช้ชีวิตอย่างระมัดระวัง ใช้เท่าที่เราหามาได้ และเหลือเก็บไว้ยามฉุกเฉินบาง ดีกว่าไปเอาเงินอนาคตแบบนี้มาใช้อ่ะค่ะ แล้วรีบบอกคนที่เรารักที่สุดให้ท่านรู้แต่เนินๆ เรื่องราวมันจะได้ไม่ถลำมาลึกแบบฝ้ายแบบนี้ ถ้าฝ้ายไม่คิดว่าฉันไหมน่า......ฉันเอาไหว บอกพ่อกับแม่แต่เนินๆ ที่หนี้ยังน้อยๆ ฝ้ายคงไม่ต้งมานั่งเสียใจและทุกข์ใจอย่างมหันต์ขนาดนี้อ่ะค่ะ มีคำหนึ่งที่พ่อกับแม่ฝ้ายพูดเหมือนกัน มาฝากค่ะ ท่านบอกว่า "ไม่มีสิ่งใดหรือพืชพันธุ์ใดจะงอกงามเท่าดอกเบี้ยอีกแล้วไม่มี" เพราะงั้นสู้ๆ นะค่ะ ทุกคนปรับเปลี่ยนการดำเนินชีวิตซะแล้วเราก็จะมีเหลือเก็บค่ะ ฝ้ายเองก็ต้องยังอ่าน ศึกษาความรู้จากทุกท่านในนี้ อีกเยอะค่ะ ก็ค่อยๆ อ่านไปเรื่อยๆ ชีวิตไม่สิ้นเราก็ต้องดิ้นกันต่อไปหล่ะค่ะ สู้ๆ นะค๊า..

Anakin เขียน: ดีใจด้วยนะครับ ที่คุณผ่านด่านขั้นที่หนึ่งของการหยุดจ่าย นั่งก็คือ บอกความจริงกับครอบครัว
และที่สำคัญ คุณพอ่ คุณแม่ของคุณเข้าใจ และให้กำลังใจ ไม่ซ้ำเติม
นี่แหล่ะครับ ความรักของคนเป็นพ่อเป็นแม่ ที่พร้อมให้ลูกได้เสมอ โดยไม่เคยหวังสิ่งใดตอบแทน

เมื่อคุณฝ้ายหยุดจ่าย และได้ Hair-Cut ใบแรกสำเร็จ เมื่อเอาไปให้คุณพ่อ คุณแม่ดู
ท่านจะต้องดีใจและเชื่อมั่นในแนวทางของชมรมฯ เพิ่มมากขึ้นอย่างแน่นอนครับ

ต่อไปจะเป็นด่านที่ทดสอบความอดทนอย่างสูงครับ
คือการรับมือพวกทวงหนี้ อ่านกระทู้เยอะๆ นะครับ
ทั้งประสบการณ์ของรุ่นพี่ในห้องเรื่องเล่าชาวหนี้
และที่สำคัญห้องรู้ทันกฎหมายหนี้ครับ

ยังไงก็สู้ๆ นะครับ จะเป็นกำลังใจให้

ถ้าลาออกจากงานแล้ว ลองศึกษากระทู้นี้ดูหน่อยนะครับ

หากลูกหนี้(จำเลย)ไม่มีเงินเดือ​นและทรัพย์สิน...จะเป็นอย่างไร?​
www.consumerthai.org/debtclub/index.php?option=com_kunena&func=view&catid=7&id=8746&Itemid=29

เดือนตุลาคม เราจะจัดอบรมฟรีเป็นครั้งสุดท้ายของปีนี้นะครับ
ถ้ามีโอกาสก็อย่าลืมแวะมาลงชื่อในกระทู้ประกาศอบรมฯ นะครับ
ซึ่งจะแม่งานจะมาโพสต์ประกาศประมาณเดือนกันยายนครับ

ถ้าไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง พี่กอบัวคนสวย ขวัญใจ และไอดอลของใครหลายๆ คน
จะมาเป็นวิทยากรหลัก เป็นแม่งานส่งท้ายงานอบรมประจำปีครับ
กลเม็ดเด็ดพราย มุขการต่อรอง Hair-Cut ขั้นเทพ มุขทำนม ฯลฯ อีกมากมายครับ

ขอบคุณ คุณ Anakin มากค่ะ สำหรับข้อเสนอแนะและแนวทาง ฝ้ายจะอ่านให้หมดเลยค่ะ ตามที่คุณแนะนำ และคิดว่าจะเข้าร่วมอบรมแน่นอนค่ะ เพราะสิ้นปีนี้ฝ้ายก็จะออกจากงานกลับไปอยู่ต่างจังหวัดอ่ะค่ะ กลัวไม่มีโอกาสได้มาค่ะ คราวนี้ก็ต้องตั้งมือรับการทวงหนี้หล่ะค่ะ วันนี้เห็นน้ำตาแม่ร่วง มันปวดใจที่สุดในชีวิตจริงๆ ค่ะ บาปกรรมแท้ๆ เชียว ตอนนี้ก็กะลังปริ๊นไปอ่านเรื่อยๆ ค่ะ ขอบคุณสำหรับกำลังใจและการแนะนำที่ดีเสมอมานะค่ะ

ดีใจที่ผ่านด่านชีวิตมาได้อีกด่าน ที่เหลือไม่มีอะไรยากกว่านี้แล้วค่ะ
คุณพ่อคุณพูดได้ดีมากค่ะ แปลว่า ท่านรู้ซึ้งค่ะ



ท่านบอกว่า "ไม่มีสิ่งใดหรือพืชพันธุ์ใดจะงอกงามเท่าดอกเบี้ยอีกแล้วไม่มี"

ขอบคุณคะ คุณแก้วจ๋า คอยแวะเวียนมาเติมเต็มกำลังใจให้ฝ้ายเสมอๆ เลยค่ะ ตอนนี้ก็ปริ๊นเอกสารไว้อ่าน แล้วก็อ่านๆ เท่าที่ทำได้อ่ะค่ะ มีคำถามเหมือนกันแต่ขออ่านก่อน ถ้าอ่านจนไม่เจอหลุดลอดสายตาไปจริงๆ ก็คงต้องขอคำชี้แนะ จากทุกคนด้วยนะค่ะ

เข้าใจความรู้สึกของการหมุนเงินเลยค่ะว่าเป็นไง ผ่านมาแล้วเหมือนกันค่ะ
สู้ สู้นะค่ะ

เป็นอีก 1 กำลังใจให้คุณฝ้ายค่ะ
มีประสบการณ์สารภาพความจริงกับแม่มา
ท่านก็แค่ งงๆ บ่นๆ แล้วก็จบค่ะ ไม่มีอะไรร้ายแรง

ชีวิตที่ไม่แตกต่างค่ะ แต่เราใช้เองไม่น่าเกิน สองแสน
อดีตสามีเอาไปใช้ เกือบๆล้าน สุดท้ายเลิกกันไป หนี้สินชื่ิเราคนเดียว นี้เป็นเดือนแรกของการเริ่มหยุดจ่ายค่ะ วันนี้เจอ กรุงศรีทวงหาว่า นัดแล้วไม่จ่าย เงินไม่ใช่น้อยๆ ทั้ง สองแสนมันบอก
เราเลยบอกไป ดอกคุณคิดแพงไปหรือเปล่าค่ะ เค้าบอกไม่แพงเลย แค่ 20% ต่อปี
แล้วก็ฑุดตำหนิเรามา เจ็บใจค่ะ ไม่รู้จะต่อปากต่อคำไปยังไง ทำเริ่มตรงไหน
แต่ก็อ จะอดทนค่ะ

สู้ๆเป็นกำลังใจให้ฝ้ายนะค่ะ
ถ้ามีอะไรมาแชร์มาเล่าด้วยนะค่ะ

เดี๋ยวก็หมดหนี้

แค่ล้านกว่าๆเอง

เป็นกำลังใจให้ครับ

สู้ ๆ นะคะ มาเป็นกำลังใจให้ค่ะ ทนสัก 2-3 เดือนแรกแล้วทุกอย่างจะผ่านไปด้วยดีนะคะ เราทำมาแล้วอีกนานชีวิตใหม่จะเป็นของเราค่ะ

ขอบคุณทุกกำลังใจจริงๆ นะค่ะ ซาบซ้งจริงๆค่ะ ทุกท่านเลย
ขอบคุณชมรมนี้ทั้งผู้ก่อตั้ง แอดมิน กรรมการทุกท่านและสมาชิกุทุกคน
ถ้าไม่มีชมรมนี้ไม่แน่ฝ้ายอาจจะเครียด หาทางออกไม่ได้ จนถึงคิดสั้นก็ได้นะค่ะ
ตอนนี้สบายใจขึ้นเยอะแล้วค่ะ ทุกอย่างมีทางออกแต่เราต้องอดทน ตอนนี้ยังไม่หมดหนี้แต่สักวันเราจะต้องหมดได้ค่ะ ฝ้ายเชื่อมั่นแบบนั้น ทุกท่านเองก็สู้ไปด้วยกันนะค่ะ ตอนี้ของฝ้ายพึ่งหยุดจ่ายเกือบทุกเจ้าก็สองรอบบัญชีได้แล้วค่ะ ก็โทรมาทวปกติค่ะ จากระดับเบาถึงปานกลาง เลยยังไม่หวือหวาเท่าไหร่ค่ะ ก็พยายามรับทุกสายถ้าสะดวก ถ้าไม่สะดวกจริงๆ อย่าง 3 วันที่ผ่านมาฝ้ายไปเทรนนิ่งลูกค้าที่ต่างจังหวัด ไม่รับเลยสักสาย 3 วันติด โทรมากันแทบสายไหม้ ฮ่า.... ก็อย่าได้สนใจค่ะ มีโทรมาที่ทำงานน้องที่ทำงานก็โน๊ตไว้ให้ฝ้าย ฝ้ายกลับไปเจอก็ทิ้งค่ะ ไม่สนใจ ตอนนี้ฝ้ายถือคติสะดวกก็รับ ไม่สะดวกก็ไม่ต้องรับ ไม่ต้องกระวนกระวาย คอยหลบหรือรับสาย เพราะถ้าเราไม่รับเดี๋ยวมันก็โทรมาใหม่ พูดดีเราก็ดีตอบ ร้ายก็ร้ายตอบ เจอตื๊อนู้น นั่น นี่ ฝ้ายขี้เกียจจะคุยก็บอก
"คุณมีหน้าที่รายงานระบบอะไรของคุณ คุณก็รายงานไป ตามที่ดิฉันพูด ว่าไม่มี จะชนรอบบัญชีไรก็ปล่อยไป ก็คนไม่มีคุณจะให้ทำยังไง มีแค่กินไปวันๆ เท่านั้น คุณก็ทำตามหน้าที่ รายงานไปตามที่ดิฉันพูด ให้เรื่องมันเข้าู้สู้ระบบ ถึงจุดสิ้นสุด ค่อยตกลงกัน ตอนนี้ดิฉันไม่มีแม้แต่จะจ่ายบางส่วนก็ไม่มี" ปลายสายก็มีน้ำเงินไม่พอใจนิดหน่อยก็อย่าเก็บมาเป็นอารมณ์ค่ะ อย่างที่กรรมการหลายๆ ท่านเคยบอกไว้ วางสายก็จบ อย่าเอามาคิด ทุกวันนี้ฝ้ายก็เลยมีความสุขดีค่ัะ จะมีความสุขกว่าตอนหมุนเงินจ่ายเพื่อรักษาเครดิตบ้าบอ และหน้าตาทางสังคมอีกค่ะ เอาจริงๆ นะฝ้ายว่าตั้งแต่ฝ้ายเป็นหนี้มานี่ เหมือนฝ้ายเจอเพื่อนแท้ เจอความสุขแท้จริงในชีวิต รู้จักพอเพียงและรู้จักปลงมากขึ้นค่ะ ใจเย็นขึ้นด้วยน๊าาา
ปล. แต่ก็ไม่ใช้จ่ายเกินตัว ต้องเก็บเงินนะค่ะ จะมากจะน้อยก็เก็บๆ ไป หาความสุขให้ตัวเองบ้างบางครั้งบางคราว ฝ้ายยึดคติที่มีคนบอกไว้ในชมรมนี้หล่ะค่ะ ออมได้แต่ห้ามอดค่ะ

piggy เขียน: ชีวิตที่ไม่แตกต่างค่ะ แต่เราใช้เองไม่น่าเกิน สองแสน
อดีตสามีเอาไปใช้ เกือบๆล้าน สุดท้ายเลิกกันไป หนี้สินชื่ิเราคนเดียว นี้เป็นเดือนแรกของการเริ่มหยุดจ่ายค่ะ วันนี้เจอ กรุงศรีทวงหาว่า นัดแล้วไม่จ่าย เงินไม่ใช่น้อยๆ ทั้ง สองแสนมันบอก
เราเลยบอกไป ดอกคุณคิดแพงไปหรือเปล่าค่ะ เค้าบอกไม่แพงเลย แค่ 20% ต่อปี
แล้วก็ฑุดตำหนิเรามา เจ็บใจค่ะ ไม่รู้จะต่อปากต่อคำไปยังไง ทำเริ่มตรงไหน
แต่ก็อ จะอดทนค่ะ

สู้ๆเป็นกำลังใจให้ฝ้ายนะค่ะ
ถ้ามีอะไรมาแชร์มาเล่าด้วยนะค่ะ

คุณ piggy ขา ไม่ต้องไปนัดวันหรอกค่ะ เดี๋ยวก็จะโดนพูดมาแบบนี้เจ็บใจเปล่าๆ ฝ้ายไม่เคยบอกจะจ่ายวันนี้ หรือเจอคาดคั้นแบบ พี่จ่ายวันนี้ได้ไหม ฝ้ายไม่รับปาก บอกไม่มี ไม่อยากรับปาก เพราะกลัวเสียคำพูด ก็โทรมาหล่ะกัน โทรมาเรื่อยๆ ตามขั้นตอนคุณนั่นแหล่ะ จะถึงรอบบิลหน้าแล้วก็ให้มันถึงไป แต่ถ้าเจอคำพูดอื่นที่ทำให้เจ็บใจฝ้ายก็ขี้เกียจคุยด้วย ฝ้ายก็จะตัดบทว่า ถ้ามีจะเอาไปจ่ายให้นะค่ะ คุณก็บันทึก รายงานไปตามนี้สวัสดีค่ะ ฝ้ายขี้เกียจพูดเดียวจะเสียอารมณ์แล้วเราต่างหากที่ต้องมานั่งอารมณ์เสียกับคำพูดของคนที่หากินกับเงินของเราแถมพูดจาไม่ดีอีก วันนี้เจอแบบขอความเห็นใจว่าตอนเราลำบากกดเงินไปใช้ ทางบัตรก็ใจดีช่วยเหลือ พอเวลานี้เราก็น่าจะช่วยเหลือทางบัตรบ้าง เออ...ฝ้ายคิด "พูดมาได้" ฝ้ายก็เลยตอบไปว่า ค่ะเห็นใจค่ะ แต่ดิฉันก็ต้องเห็นใจตัวเองก่อน ไม่ใช่ให้คุณแล้วฉันไม่มีกิน ก็คงจะไม่ได้ ยังไงดิฉันก็ขอมีกินก่อนนะค่ะ อันนี้เพียงบางส่วนอ่ะค่ะที่สนทนามาวันนี้ ยังไงก็ค่อยๆ แก้สถานการณ์ไปทีละเปลาะ ทีละเปลาะค่ะ ใจเย็นๆ แล้วสติกับปัญญาจะเกิดค่ะ อยา่เอาอารมณ์อันสดใสของเราไปขุ่นมัวเลยค่ะ สู้ๆ ค่ะ

หนี้พอๆๆกันค่ะแต่ นับถือเลยเงินเดือน20000 หมุนได้เยืี่ยมมาก แอนก็เริ่มหยุดเหมือนกัน มาสู้ๆด้วยกันค่ะ

benya28 เขียน:
หนี้พอๆๆกันค่ะแต่ นับถือเลยเงินเดือน20000 หมุนได้เยืี่ยมมาก แอนก็เริ่มหยุดเหมือนกัน มาสู้ๆด้วยกันค่ะ

ค่ะ สู้ๆ ไปด้วยกันนะค่ะ คุณแอนเราต้องหมดหนี้ให้ได้ค่ะ ตอนนี้ก็อดทนรับสายการทวงหนี้ไปอ่ะค่ะ