ทวงหนี้ประจาน แบงค์ชาติพึ่งได้ - ของคุณปูเป้

คนเคยเหงา เคยรู้สึกเหว่ว้า เคยมองหาความรักนั้นมันอยู่ที่ใด
โลกใบใหญ่เหลือเกิน มีผู้คนอยู่มากมาย แต่หัวใจมันกลับเหงาขึ้นทุกที
แต่เมื่อฉันได้พบกับเธอ สิ่งที่เธอให้ฉันไม่รู้มันคืออะไร โลกใบใหญ่ใบเดิม
กลับไม่เคยต้องเหงาใจ แค่ฉันนั้นยังมีเธออยู่ตรงนี้
เธอเป็นมากกว่ารัก เพราะเธอนั้นคือครึ่งชีวิต ฉันใช้เวลาทั้งชีวิตเพื่อตามหา
และรอคอยเธอมาแสนนาน และสุดท้ายก็เจอว่าเธอคือทุกอย่าง
ที่เติมเต็มหัวใจ จากนี้ทุกลมหายใจฉันคือเธอ หากว่าเธอนั้นคือความรัก
ก็เป็นรักที่ดีจนไม่มีคำบรรยาย ฉันโชคดีเหลือเกินที่มีเธอเดินข้างกาย
ชีวิตนั้นได้เติมเต็มสิ่งที่ขาดหาย เธอเป็นมากกว่ารัก เพราะเธอนั้นคือครึ่งชีวิต
ฉันใช้เวลาทั้งชีวิตเพื่อตามหา และรอคอยเธอมาแสนนาน
และสุดท้ายก็เจอว่าเธอคือทุกอย่าง ที่เติมเต็มหัวใจ จากนี้ทุกลมหายใจฉันคือเธอ
เธอเป็นมากกว่ารัก เพราะเธอนั้นคือครึ่งชีวิต ฉันใช้เวลาทั้งชีวิตเพื่อตามหา
และรอคอยเธอมาแสนนาน และสุดท้ายก็เจอว่าเธอคือทุกอย่าง
ที่เติมเต็มหัวใจ จากนี้ทุกลมหายใจฉันคือเธอ จากนี้ทุกลมหายใจ...ฉันคือเธอ...

ได้รับจากเมล์ใครส่งมาให้ไม่รู้ ส่งต่อมาให้อ่าน อ่านแล้วดีมาก


หลวงปู่ทวด วัดช้างให้ จ.ปัตตานี

ท่านเป็นพระมหาเถระที่รู้จักกันทั่วประเทศ ในนาม " หลวงปู่ทวด เหยียบน้ำทะเลจืด "

คาถาบูชาท่าน คือ นะโม โพธิสัตโต อาคันติมายะ อิติภะคะวา

ชาติกาล 3 มีนาคม พ.ศ. 2125

ชาติภูมิ บ้านเลียบ ต.ดีหลวง อ.สทิงพระ จ.สงขลา

บรรพชา เมื่ออายุได้ 15 ปี

อุปสมบท เมื่ออายุ 20 ปี

มรณภาพ 6 มีนาคม พ.ศ.2225

สิริรวมอายุได้ 99 ปี
คติธรรมคำสอน ของ หลวงปู่ทวด

ธรรมประจำใจ

พูดมาก เสียมาก พูดน้อย เสียน้อย ไม่พูด ไม่เสีย นิ่งเสีย โพธิสัตว์

ละได้ย่อมสงบ

ทุกสิ่งทุกอย่างในโลกนี้ ล้วนแต่เคลื่อนที่ไปสู่ความเป็นอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา

ทุกอย่างในโลกนี้ เคลื่อนไปสู่การสลายตัวทั้งสิ้น ไม่ยึด ไม่ทุกข์ ไม่สุข ละได้ย่อมสงบ

สันดาน

ภูเขาถูกมนุษย์ทำลายลงมาได้

แต่สันดานของคนเราที่นอนนิ่งอยู่ในก้นบึ้ง

ซึ่งไม่เหมือนกันย่อมขัดเกลาให้ดีเหมือนกันได้ยาก

ชีวิตทุกข์

การเกิดมาเป็นมนุษย์ชาติหนึ่ง จะว่าประเสริฐก็ประเสริฐ จะว่าไม่ประเสริฐก็ไม่ประเสริฐ

จะเห็นได้ว่า ตื่นเช้าก็มีความทุกข์เข้าครอบงำ

จะต้องล้างหน้า ล้างปาก ล้างฟัน ล้างมือ

เสร็จแล้วจะต้องกินต้องถ่าย นี่คือความทุกข์แห่งกายเนื้อ

เมื่อเราจะออกจากบ้าน

ก็จะประสบความทุกข์ในหมู่คณะ ในการงาน ในสัมมาอาชีวะ การเลี้ยงตนชอบ

นี่คือ ความทุกข์ในการแสวงหาปัจจัย

บรรเทาทุกข์

การที่เราจะไม่ต้องทุกข์มากนั้น

เราจะต้องรู้ว่า เรานี้จะต้องไม่เอาชีวิตไปฝากสังคม เราต้องเป็นตัวของเราเอง

และเราจะต้องวินิจฉัยในเหตุการณ์ที่จะเข้ามาเกี่ยวข้องกับตัวเราว่า สิ่งใดเราควรทำ สิ่งใดไม่ควรทำ

ยากกว่าการเกิด

ในการที่เราเกิดมา ชีวิตแห่งการเกิดนั้นง่าย แต่ชีวิตแห่งการอยู่นั้นสิยาก

เราจะทำอย่างไรให้อยู่ได้อย่างสุขสบาย

ไม่สิ้นสุด

แม่น้ำทะเล และมหาสมุทร ไม่มีที่สิ้นสุดของน้ำ ฉันใด

กิเลสตัณหาของมนุษย์ก็ย่อมไม่มีที่สิ้นสุด ฉันนั้น

ยึดจึงเดือดร้อน

ทุกวันนี้ เกิดความทุกข์ ความเดือดร้อน ก็เพราะมนุษย์ไปยึดโนน่ ยึดนี่

ยึดพวกยึดพ้อง ยึดหมู่ยึดคณะ ยึดประเทศเป็นสรณะ โดยไม่คำนึงถึงธรรมสากล

จักรวาลโลกมนุษยนี้ ทุกคนมีกรรมจึงเกิดมาเป็นสัตว์โลก

สัตว์โลกทุนคนต้องใช้กรรมตามวาระ ตามกรรม

ถ้าทุกคนยึดถือเป็นอารมณ์ ก็จะเกิดการเข่นฆ่ากัน เกิดการฆ่าฟันกัน

เพราะอารมณ์แห่งการยึดถืออายตนะ ฉะนั้น ต้องพิจารณาให้ถ่องแท้ว่า

สิ่งใดทำแล้ว สัตว์โลกมีความสุข สิ่งนั้นควรทำ นี่คือ หลักความจริงของธรรมะ

อยู่ให้สบาย

ในภาวะแห่งการที่จะอยู่อย่างสบายนั้น

เราต้องอยู่กันอย่างไม่ยึด อยู่กันอย่างไม่ยินดี อยู่กันอย่างไม่ยินร้าย

อยู่กันอย่างพยายามให้จิตวิญญาณของนามธรรมนั้นเหนืออารมณ์

เหนือคำสรรเสริญ เหนือนินทา เหนือความผิดหวัง เหนือความสำเร็จ เหนือรัก เหนือชัง

ธรรมารมณ์

การอยู่อย่างมีธรรมารมณ์ คือ การอยู่เหนือความรู้สึกทั้งปวง

อยู่อย่างรู้หน้าที่การเป็นคน และรู้หน้าที่ในการงาน คือ รู้ว่าสิ่งที่เราทำนั้น เป็นสิ่งที่เราต้องทำ

ไม่ใช่ทำเพื่อหวังผลตอบแทน เพราะถ้าเราทำงานเพื่อหวังผลตอบแทนต่างๆ แล้ว

ถ้าสิ่งต่างๆไม่สัมฤทธิ์ผลตามความหวังนั้น เราย่อมเกิดความโทมนัส เสียใจน้อยใจ เป็นทุกข์

กรรม

ถ้าเรามีชีวิตอยู่อย่างที่ว่า

เกิดเพราะกรรม อยู่เพื่อกรรม ทำเพราะกรรม ตายเพราะกรรมแล้ว

ชีวิตการเป็นมนุษย์ย่อมมีความภิรมย์ มีความรื่นเริง

มารยาทของผู้เป็นใหญ่

ผู้ใหญ่ไม่ใช่อยู่ที่เกิดก่อน ผู้ดีไม่ใช่อยู่ที่เรียนสูง

มารยาทจรรยาของการเป็นผู้ใหญ่ ก็คือต้องสุขุมรอบคอบ และไม่ยึดติดเสียงเป็นหลัก

คือ ต้องไม่หวั่นไหวกับคำนินทาและสรรเสริญ

โลกิยะ หรือ โลกุตระ

คนที่เดินทางโลกุตระ ย่อมไปดีทางโลกิยะไม่ได้

คนที่เดินทางโลกิยะ ย่อมสำเร็จทางโลกุตระได้ยาก เพราะอะไร ?

ถ้าคนหนึ่งสำเร็จได้ทั้งโลกิยะ และโลกุตระง่ายแล้ว

ทำไม องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธโคดม ต้องสละราชบัลลังก์แห่งจักรพรรดิไปเป็นธรรมราชาเล่า?

ถ้าเป็นไปได้ พระองค์เป็นมหาจักรพรรดิพร้อมทั้งธรรมราชา ไม่ดีหรือ?

แต่มันเป็นไปไม่ได้ เพราะโลกของโลกิยะและโลกุตระเดินคู่ขนานกัน

เราต้องตัดสินใจ ต้องมีความเด็ดเดี่ยวและกล้าหาญในการที่จะเลือกทางใดทางหนึ่ง

ศิษย์แท้

พิจารณากายในกาย พิจารณาธรรมในธรรม พิจารณาวิญญาณ ในวิญญาณ

นั่นแหละ คือ สานุศิษย์อันแท้จริงของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า

รู้ซึ้ง

ทุกอย่างจะต้องมีเหตุ เมื่อมีเหตุจึงจะมีผล ผลนั้นเกิดจากเหตุ

เราได้วินิจฉัยข้อนี้แล้ว เราจึงรู้ซึ้งถึงพุทธศาสนา

ใจสำคัญ

การทำบุญนั้น จะต้องทำด้วยจิตใจบริสุทธิ์

จะต้องทำด้วยความศรัทธา

ผลสะท้อนมันจะเกิดขึ้นเกินความคาดหมาย

หยุดพิจารณา

คนเรานี้ ถ้าไม่มีอะไรทำอยู่ในที่วิเวกคนเดียว จิตมันจะฟุ้งซ่าน

และถ้าภาวะนั้น ตนไม่ปล่อยให้จิตฟุ้งซ่านไปเรื่อยๆ คือ หยุดพิจารณา

แล้วค้นสัจจะของ ศีล สมาธิ ปัญญา ย่อมที่จะค้นหาสัจจะในธรรมะได้

บริจาค

ทำบุญสังฆทานเป็นจาคะ จาคะเป็นการบริจาคโภคทรัพย์ภายนอก

การสวดมนต์เป็นการภาวนา การภาวนาเป็นการบริจาคภายใน

เพราะฉะนั้น ถ้านับในด้านทิพย์อำนาจ

การบริจาคภายในย่อมได้กุศล มากว่า การบริจาคภายนอก

นี่คือเรื่องของนามธรรม

ทำด้วยใจสงบ

เราจะทำบุญก็ดี เราจะทำอะไรก็ดี จงทำด้วยความสงบ

อย่าทำด้วยอารมณ์แห่งความร้อน เพราะการทำด้วยอารมณ์ร้อนนั้น มันจะพาเราไปสู่หายนะ

เมื่อเกิดอารมณ์ร้อน เราจะทำสิ่งใดสิ่งหนึ่ง จงอย่าทำ

นั่งให้จิตใจมันสบายเสียก่อน เมื่อจิตใจสบายแล้ว ปัญญาก็เกิด

เมื่อเกิดปัญญาแล้ว จะทำสิ่งใดก็เป็นไปโดยความสะดวก

มีสติพร้อม

จะทำสิ่งใดก็ตาม เราต้องมีสติพร้อม

คือ อย่าให้มีโทสะ อย่าให้อารมณ์เข้ามาควบคุมสติ

อย่าให้เรื่องส่วนตัวและขาดเหตุผล มาอยู่เหนือความจริง

เตือนมนุษย์

มนุษย์ผู้ใด เห็นแก่งานส่วนตัว มนุษย์ผู้นั้น จะไม่มีงานทำในไม่ช้า

มนุษย์ผู้ใด เห็นแก่ทรัพย์ส่วนตัว มนุษย์ผู้นั้น จะไม่มีทรัพย์ครองในไม่ช้า

มนุษย์ผู้ใด เห็นแก่นอนมาก มนุษย์ผู้นั้น จะไม่ได้นอนในไม่ช้า

พิจารณาตัวเอง

คืนหนึ่งก็ดี วันหนึ่งก็ดี ควรให้มีเวลาว่างสัก 5 นาที หรือ 10 นาที ไม่ติดต่อกับใคร

ให้นั่งเฉยๆ คิดถึงเหตุการณ์ที่เราทำไปแต่ละวันๆ ว่า ที่เราทำไปนั้นเป็นอย่างไร

คือให้ปลีกตัวมีเวลาเป็นของตัวเองบ้าง คิดเอาแต่เรื่องของตัว อย่าไปคิดเรื่องของคนอื่น

เพราะมนุษย์เราส่วนมากทุกวันนี้ มักเอาแต่เรื่องของคนอื่นมาคิด ไม่ค่อยคิดเรื่องของตัวเอง





คัดลอกจากหนังสือ เรียนธรรมะบูชาพระสุปฏิปันโน เล่มของหลวงปู่ทวด

ขอให้ทุกท่านเจริญในธรรม

ธรรมะของหลวงปู่ทวด อ่านแล้วส่งต่อ เพื่อเป็นธรรมทาน

สาธุ อนุโมทนาบุญ มันเป็นความทุกข์ที่เป้ไม่รู้จะพูดให้ใครฟัง ก็ได้แต่พิมพ์ลงกระทู้

ของปูเป้เนี่ยะแหล่ะ ถ้าคุณ chaowalert พอจะมีเวลาว่างช่วยพาปูเป้ไปปฎิบัติด้วยเถอะค่ะ

สา....ธุ....!!!!!

พักหลังนี่หนักมาทางพระ....คุณเชาวเลิศ...ผมขออนุโมทนาด้วย...

นอกเหนือจาก..นิติศาสตร์..ที่คร่ำเคร่งมานาน...

ผมกลางๆนะ... บุญก็ทำ..แต่กรรมก็ยังสร้างอยู่ ศีลห้า..ก็ไม่ครบ...

ไม่เบียดเบียนผู้อื่น..แต่เบียดเบียนตนเองอยู่...เฮ่อ....

อ้อ !!! คุณเลิศ เป้ลืมบอกไปค่ะว่าวศุกร์23นี้ เป้ต้องแอดมิทที่ ร.พ.พญาไท 1

เพราว่าเป้หกล้มหัวฟาดพื้น 2 ครั้ง อาจทำให้กระดูกค้นคอมีปัญหา หมอจะจับเป้

เข้าอุโมงค์เพื่อเช็ครายละเอียด ช่างน่าสงสารเสียจริงคนไม่มีแฟน

รักเธอมากมาย

ปูเป้...เมื่อสามชั่วโมงที่แล้วนะ..มันหกโมงเช้า...ยังไม่ได้นอน..หรือตื่นแต่เช้าจ๊ะ...

พี่ลีคิดถึงนะ....ไปเที่ยวกันมั๊ย....วันเสาร์นี้....หรือไม่งั้นก็เจอกันวันที่ 29 เม.ย.นะ...

อ้อ !!! คุณเลิศ เป้ลืมบอกไปค่ะว่าวศุกร์23นี้ เป้ต้องแอดมิทที่ ร.พ.พญาไท 1

เพราว่าเป้หกล้มหัวฟาดพื้น 2 ครั้ง อาจทำให้กระดูกค้นคอมีปัญหา หมอจะจับเป้

เข้าอุโมงค์เพื่อเช็ครายละเอียด ช่างน่าสงสารเสียจริงคนไม่มีแฟน

เข้าอุโมงค์แล้ว เป็นไงบ้างค่ะ ส่งข่าวด้วยนะค่ะ เป็นห่วงค่ะ

อ้อ !!! คุณเลิศ เป้ลืมบอกไปค่ะว่าวศุกร์23นี้ เป้ต้องแอดมิทที่ ร.พ.พญาไท 1

เพราว่าเป้หกล้มหัวฟาดพื้น 2 ครั้ง อาจทำให้กระดูกค้นคอมีปัญหา หมอจะจับเป้

เข้าอุโมงค์เพื่อเช็ครายละเอียด ช่างน่าสงสารเสียจริงคนไม่มีแฟน

เข้าอุโมงค์แล้ว เป็นไงบ้างค่ะ ส่งข่าวด้วยนะค่ะ เป็นห่วงค่ะ

batk เขียน:

kaewja เขียน:

มาบอกรักผ่านบอร์ดอีกแล้วนะ

อ้าย...ระวังแม่ไหย่ข่างๆสิงอนเด้อ....เดี๋ยวสิหาวาบ่เตียนเด้....

ใครรู้ข่าวคราวของพี่ปูเป้ก็เล่าให้ฟังบ้างเด้อคับเด้อ.....

พี่เป้ต้องขอบคุณน้อง batlk เป็นอย่างมากที่เป็นห่วงพี่เป้

สุขภาพพี่เป้คงจะแก่แล้ว จึงป่วยทั้งกายและใจ บางครั้งก็หลงลืมบ้าง

ตั้งแต่แฟนพี่เป้เสียเพราะไม่มีที่ไหนซ่อมได้ เธอเสียในวันที่ 14 ก.พ. วันวาเลนไทน์

วันแห่งความรักของคนทั่วไปซึ่งในวันนั้นพี่เป้ก็เข้ามาโพสอวยพรให้คู่รักมีความสุขกัน

ทั้งๆที่พี่เป้มีน้ำตาเกือบจะพอๆกับน้ำที่ท่วมกรุงเทพ การสูญเสียคนรักที่เราเรียกว่า

"คนที่ใช่" นั้นมันช่างเจ็บปวดยิ่งนักพี่เป้ขอโทษนะคะที่พล่ามซะยืดยาว...

พี่เป้ขอแสดงความยินดีที่ได้น้อง batk มาร่วมเป็นกรรมการอีกหนึ่งคน คนหนุ่มไฟแรง

มาช่วยกันนำพานาวาแห่งนี้ให้แข็งแกร่ง พี่เป้ขอต้อนรับน้อง batk นะคะ....

พี่ลี เขียน: ปูเป้...เมื่อสามชั่วโมงที่แล้วนะ..มันหกโมงเช้า...ยังไม่ได้นอน..หรือตื่นแต่เช้าจ๊ะ...

พี่ลีคิดถึงนะ....ไปเที่ยวกันมั๊ย....วันเสาร์นี้....หรือไม่งั้นก็เจอกันวันที่ 29 เม.ย.นะ...

พี่ลีเจ้าคะ พักหลังเป้ก็ป่วยตลอด เลยไม่ค่อยได้คุยกันเลยแต่ก็คิดถึงนะคะ ไปเที่ยวเนี่ย

ไปทะเลใช่หรือเปล่าเอ่ย เป้อยากไปมากๆแต่กลัวว่าไปแล้วจะไปนั่งร้องไห้ซะเปล่าๆค่ะ

คิดถึงพี่ลีตลอดนะคะ...

ขอบคุณครับพี่ปูเป้....

สิ่งใดๆ ที่มันผ่านไปแล้ว....มันก็ต้องผ่านไป...

กาลเวลา...ไม่เคยหยุดรอสิ่งใด ไม่ว่าสิ่งนั้นจะสำคัญกับใครแค่ไหน...

มีแต่สองเท้า สองมือ และสมอง ที่จะต้องเดินตามเวลานั้นต่อไป....

ดีใจครับ ที่เห็นพี่เป็เข้มแข็งได้อีกครั้ง

แม้ว่าจะยังไม่เคยได้เห็นหน้าคร่าตากัน แต่ก็รู้สึกได้ครับ

เพลงนี้ขอมอบให้คุณแก้วจ๋า ผู้งามทั้งกายและใจ

You're Beautiful

My life is brilliant
ชีวิตฉันเจิดจ้า
My life is brilliant. My love is pure.
ชีวิตฉันเจิดจรัส,ความรักฉันบริสุทธิ์
I saw an angel.Of that I'm sure.
ฉันได้เห็นนางฟ้าองค์หนึ่ง ซึ่งฉันแน่ใจ
She smiled at me on the subway.
หล่อนได้โปรยยิ้มมาที่ฉันบนทางรถไฟใต้ดิน
She was with another man.
หล่อนมากับชายอีกคนหนึ่ง
But I won't lose no sleep on that,
แต่มันก็ไม่แย่จนทำให้ฉันหลับไม่ลงกับสิ่งนั้น
'Cause I've got a plan.
เพราะฉันเองก็มีแนวทางของฉันอยู่แล้ว

You're beautiful. You're beautiful.
เธอสดสวย,เธองามหยด
You're beautiful, it's true.
เธอสวยพริ้ง เป็นจริงดังว่า
I saw your face in a crowded place,
ฉันได้เห็นใบหน้าหล่อนในที่ซึ่งแน่นไปด้วยผู้คน
And I don't know what to do
,และฉันก็ไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรดี
'Cause I'll never be with you.
เพราะว่ายังไงฉันก็ไม่ได้อยู่กับเธอ

Yeah, she caught my eye,
ใช่แล้ว,เธอสบตาฉัน
As we walked on by.
ขณะที่เราเดินผ่านกัน
She could see from my face that I was,
หล่อนสามารถรู้ได้จากใบหน้าของฉัน ว่าฉันนั้น
Fucking high,
เหนือธรรมดามาก ๆ ดีเดียว
And I don't think that I'll see her again,
และฉันก็ไม่คิดว่าฉันจะได้พบเห็นหล่อนอีก
But we shared a moment
แต่เราก็ได้ร่วมแบ่งปัน(ความรู้สึกดี ๆ )ชั่วขณะหนึ่ง
that will last till the end.
ซึ่งจะมั่นคงไปจนจวบชั่วชีวิต

You're beautiful. You're beautiful.
You're beautiful, it's true.
I saw your face in a crowded place,
And I don't know what to do,
'Cause I'll never be with you.

You're beautiful. You're beautiful.
เธองามวิไล,เธอสวยเพริดพราว
You're beautiful, it's true.
เธองามพริ้ง,เป็นความจริงครับ
There must be an angel with a smile on her face,
จะต้องมีนางฟ้าองค์หนึ่ง กับรอยยิ้มบนใบหน้าของหล่อน
When she thought up that I should be with you.
เมื่อเธอเกิดความคิดขึ้นว่า ฉันควรที่จะได้อยู่กับเธอ
But it's time to face the truth,
แต่มันก็เป็นเวลาต้องเผชิญหน้ากับความจริง (ในโลกแห่งความเป็นจริง)
I will never be with you.
ฉันจะไม่มีวันที่่จะได้อยู่กับเธอ

หวาดดีค่ะพี่ปูเป้ ไม่ได้คุยกันนานเลยค่ะพี่เป้ไม่สบายเหรอค่ะรักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ เรื่องหนี้สินช่วงนี้ฟาดฟันกับเจ้าหนี้เกือบทุกวัน ส่วนใหญ่โทรมาให้ส่วนลด เมื่อกี้ด่ากับ UOB ไป 1 ยกเศษๆ เหนื่อยเลยพูดจาไม่เข้าหู เลยนึกถึงตอนหยุดๆใหม่ๆไม่ได้วีนมานาน คิดถึงๆๆๆนะค่ะ

พี่อังเป็นกำลังใจให้เสมอคะคุณเป้ พี่อัง สวยประหาร

ว่าท่านกรรมการเข้ามาตอบแล้วเวลา 21.32 น กรรมกรนอนดีกว่านอน ดึกไม่ดีต่อสุขภาพนะครับท่านกรรมการ
ได้ข่าวไปหาหมอไม่ใช้หรืออย่านอนดึกนะครับ ได้เบอร์หมอคนนั้นหรือยังระ

แด่เธอที่รัก

เหลือเพียงความรัก ที่ไม่มีเธอแล้ว
คิดถึงเธอ มากมายเท่าไหร่ ก็ไม่มีวันได้พบเจอ
กลับมีเหลือเพียงตัวฉัน กับใจที่มันแทบสลาย

เธอทนทุกข์ใจ ทรมานและต้องอ้างว้าง
ปวดร้าวมากเท่าไร ฉันไม่เคยรู้เลย
เธอซ่อนน้ำตา ไว้ข้างในไม่ให้ใครเห็น
เธอเข้มแข็งอย่างนั้น ทั้งหมดเพื่อฉัน

ฉันเพิ่งได้รับรู้ความจริงที่เป็น ที่เธอแอบเก็บไว้
ฉันเพิ่งรู้เมื่อวันที่เธอจากไป มันสายไป

เหลือเพียงความรัก ที่ไม่มีเธอแล้ว
คิดถึงเธอมากมายเท่าไหร่ ก็ไม่มีวันได้พบเจอ
กลับมีเหลือเพียงตัวฉัน กับใจที่มันแทบสลาย
ใช้ชีวิตทุกวันที่มี เพื่อคิดถึงเธอตลอดไป

ฉันไม่เคยลืม สัมผัสนั้นที่เธอกอดฉัน
และพูดว่ารักกัน เท่าชีวิตของเธอ
ฉันจำได้ดี คำสุดท้ายที่ฉันได้ยิน
คือพรุ่งนี้เจอกัน เราจะเจอกัน

ฉันเพิ่งรู้ว่ามันคือคำร่ำลา ที่เธอให้กับฉัน
และพรุ่งนี้ที่เธอสัญญาต่อกัน มันไม่มี

เหลือเพียงความรัก ที่ไม่มีเธอแล้ว
คิดถึงเธอมากมายเท่าไหร่ ก็ไม่มีวันได้พบเจอ
กลับมีเหลือเพียงตัวฉัน กับใจที่มันแทบสลาย
ใช้ชีวิตทุกวันที่มี เพื่อคิดถึงเธอตลอดไป

เพียงต้องการ อยากเอ่ยคำลากับเธอซักวินาที
พอให้ฉันได้มองแววตา สุดท้ายของเธอคนดี
ยอมทั้งนั้นแค่เพียงให้ฉัน ได้กอดเธอเอาไว้ตรงนี้
จะย้ำเตือนกับเธอ ว่ารักเธอจนนาทีสุดท้าย

เสียงหัวใจร่ำร้องเท่าไหร่ เธอก็ไม่มีวันหวนคืน
มีเพียงฉันที่บอบช้ำ กับใจที่มันแทบสลาย
ใช้ชีวิตทุกวันที่มี เพื่อรักแค่เธอตลอดไป
แด่เธอที่รัก

poopae เขียน:

แต่ละวันที่มีชีวิตอยู่

ฉันอยากให้แต่ละวัน เป็นวันที่จะเป็นผู้ให้

สิ่งที่ดีที่สุดที่ฉันมีฉันเป็น

ฉันอาจเป็นคนที่ไม่เหมือนใคร

แต่ฉันก็ไม่ได้อยู่คนเดียวนะ

วันเวลาที่ดีที่สุดของฉัน

จะเป็นเมื่อไรก็ยังไม่รู้

ฉันทำให้ตัวเองเจ็บปวด

ฉันต่อสู้ให้ได้มาในทุกสิ่ง

เพื่อจะซาบซึ้งถึงรสชาติของความหอมหวาน

ฉันต้องเผชิญกับความเจ็บปวด

ฉันลุกขึ้นและล้มลงอยู่หลายครั้ง

แต่กระนั้นก็ผ่านมาได้

ทั้งหมดยังอยู่ในใจฉัน

ฉันเพียงแต่ต้องการเวลาสักเสี้ยวเดียวเท่านั้นแหละ

เพื่อที่จะเป็นในสิ่งที่อยากจะเป็น ได้มากกว่าที่ฉันคิดเอาไว้

เมื่อความฝันทั้งหมดนั้นอยู่ใกล้เพียงใจรับรู้ได้

และคำตอบทั้งหมดนั้น ก็ขึ้นอยู่กับตัวฉันเองนี่แหละ

ขอเพียงเศษเสี้ยวเวลานั้นให้ฉันเถอะ

ยามที่ฉันกำลังต่อสู้กับโชคชะตาของฉัน

และในช่วงเวลานั้นแหละ (หากได้ช่วงเวลานั้นมา)

ฉันจะรู้สึกถึงความวิเศษอันเป็นนิรันดร์

ฉันมีชีวิตอยู่มานาน

ก็เพื่อจะเป็นในสิ่งที่ดีที่สุด

ฉันอยากได้สิ่งนี้ทั้งหมด

ไม่มีเวลาเหลืออีกแล้ว

ฉันได้วางแผนไว้แล้ว

แล้วก็ถึงเวลาที่ต้องใช้โอกาส

ที่มีอยู่ในมือฉันนี้

เธอจะเป็นผู้ชนะไปจนตลอดชีวิต

ถ้าเธอเก็บช่วงเวลานั้นไว้ได้

แล้วทำให้ช่วงเวลานั้นเจิดจรัส

ฉันจะมีอิสรภาพ