ทวงหนี้ประจาน แบงค์ชาติพึ่งได้ - ของคุณปูเป้

untitled.bmp

wikanmar เขียน: คิดถึงพี่เป้ สุดๆเลยค่ะ
รักษาสุขภาพนะคะ อดทนนะคะ
เข้มแข็งมากๆด้วยนะคะ

untitled.bmp

chaowalert เขียน:

wikanmar เขียน: คิดถึงพี่เป้ สุดๆเลยค่ะ
รักษาสุขภาพนะคะ อดทนนะคะ
เข้มแข็งมากๆด้วยนะคะ

untitled.bmp

คุณปูเป้เจ็บมืออยู่ หรือ คอมพ์เดี้ยงค่ะ ส่งใจช่วยนะค่ะ




ห่วงใยเสมอค่ะ




วันนี้ ท่านมหาเลิศ มาแปลกนะ คำคมบาดใจแท้ๆ

พี่เป้คะ ... ถ้าเบื่อยาแผนปัจจุบัน เมื่อไหร่
ให้รีบบอกหนูเลยนะคะ หนูจะพาพี่เป้ไปทดลองทานสมุนไพรกันค่ะ
หนูก็ไม่เคยไปหรอกค่ะ แต่ถ้าพี่เป้ตัดสินใจจะไป
หนูสัญญาว่า จะไปทานสมุนไพร เป็นเพื่อนพี่เป้
ความจริงหนูเป็นคนไม่ทานผัก ... ถ้าต้องทานสมุนไพร.. คงอาเจียนสถานเดียว
แต่ถ้าพี่เป้ทาน หนูก็จะทานค่ะ และ หนูก็รู้ว่าพี่เป้ไม่ค่อยอยากไป
ก็ไม่เป็นไรค่ะ ไว้ถ้าเราตัดสินใจจะไปตรงกันเมื่อไหร่ ก็ค่อยลุยกันไป
เป็นห่วงพี่เป้นะคะ พี่สาวที่น่ารักของหนู

น่านนะสิค่ะ พี่ปูเป้สู้หรือเปล่าค่ะ
ท่านมหาเลิศ ฝากดูด้วยนะค่ะ

เมื่อเช้านี้ นึกว่า นาฬิกาปลุกเปลี่ยนเสียง เอามือไปปิดนาฬิกาก็ยัง
ไม่หยุดร้อง เออ เสียงอะไรหว่า นึกได้ว่า น่าจะเป็นเสียงโทรศัพท์
รีบลุกมารับ เสียงใสของสาวสวยเจ้าแม่มือชาดังมาตั้งแต่ตี 5
ถือว่า ปลุกได้เก่งกว่านาฬิกาเราอีกนะค่ะ

เสียงหวานไม่มีตก แต่จะตกกะใจที่เธอโทรมาจากโรงพยาบาลเดชา
นี้ค่ะ

เธอแอดมิดเมื่อคืนมัง มาให้น้ำเกลือ บำรุงสุขภาพ ด้วยทานไม่ได้
นอนไม่หลับ เพิ่งพูดกับเฮียเหนอเมื่อวาน สงสารคุณปูเป้นะ

อยากให้รู้ว่า ไม่ทิ้งคุณไปไหน แต่วันนี้คงไม่สามารถไปหาได้ค่ะ
จากใจคนอกเดียวกัน เป็นโรคทรัพย์จาง เป็นหนี้ เป็นโรคอะไร
ไม่รู้ที่รักษายากรักษาไม่หายขาดสักที เข้าใจค่ะ แต่คุณปูเป้
ต้องสู้ เพื่อตัวเอง และคนที่รักคุณ คอยคุณกลับไปเป็นคนเดิมค่ะ

การละสังขาร เขาใช้กับพระไม่ใช่หรือค่ะ เมื่อท่านถึงเวลา
ที่จะไปจากทางโลก แต่ถ้าเป็นคนธรรมดา การคิดสั่นเพียงเพื่อ
หนีทุกข์ที่เกิดขึ้น มันโหดกับคนข้างหลัง และบาปกับตัวเองนะค่ะ

ไม่มีคำว่า เป็นไปไม่ได้ค่ะ กับหนี้ คุณยังสู้มาถึงวันนี้ เหลือแค่
ร่างกายของคุณที่ต้องควบคุมจิตและกายให้เดินไปด้วยกันอย่าง
มีความสุขให้ได้ค่ะ

เมื่อใดที่จิตเราอ่อนแอ ร่างกายเราก็รู้สึกได้ ดังนั้น การรวบรวมพลัง
ทั้งหมดแล้วฮึดสู้อีกครั้งจะช่วยคุณรอดนะค่ะ

หากวันนี้คุณบอกว่า หมอที่วินิจฉัยโรคคุณนั้นมาถูกทาง ก็ขอให้
เชื่อมั่น ให้คุณหมอรักษาคุณเถอะค่ะ และจงปฎิบัติตามคุณหมอ
อย่างเคร่งครัดนะค่ะ

กว่าแก้วจ๋าจะมาถึงวันนี้ ทั้งหนี้ ทั้งจิต ทั้งกาย สะบักสะบอมมา
พอสมควร แต่วันนี้ ยังรอดมายิ้มได้ หนี้ก็ใกล้ปิดแล้ว โรคที่รักษา
มาเกือบ 5ปี ก็เหลืออีก 95 % จะหายแล้ว ใจที่เคยอ่อนแอก็
แข็งแรงขึ้น สามารถยืนบนขาตัวเองที่แข็งแรงได้อีกครั้ง แก้วจ๋า
ทำเพื่อตัวเองค่ะ ทั้ง สร้างบุญ ส่งบุญให้เทวดาประจำตัวเอง
อีกทั้งมั่นใจในตัวคุณหมอคนสุดท้ายที่รักษา (แก้วจ๋ายอมนั่งรอ
คุณหมอ เป็นชั่วโมง เพื่อให้คุณหมอดูหน้าแค่ 2 นาที โดยไม่ต้อง
พูดใดๆเลย) และทั้งแผ่เมตตา อภัย อโหสิกรรมให้กับตัวเองที่
เคยทำร้ายตัวเอง และทำร้ายคนที่เป็นเจ้ากรรมนายเวรแก้วจ๋า
ทุกวันค่ะ

เราจะไม่มีวันที่ดีของเรา ถ้าเราไม่ทำให้ดีที่สุดค่ะ

โลกธรรม ๘ ประการ อันได้แก่ มีลาภ เสื่อมลาภ มียศ เสื่อมยศ มีสุข มีทุกข์ สรรเสริญ นินทา ทุกคนมุ่งหวังไปสู่ความสุขตรงนี้กันโดยที่ไม่ทำจิตใจให้เป็นกลาง เมื่อคนเราไม่ได้ทำจิตใจให้เป็นกลาง จึงไม่มีสติในการบริโภคก็ย่อมตกต่ำ ย่อมตกไปอยู่ในบ่วงทุกข์ ไม่สามารถจะออกไปได้

ทุกวันนี้คนเราที่ต้องกินยาตาย ฆ่าตัวตายประสบทุกข์ทั้งหลายก็เพราะว่าตกอยู่ในอำนาจของวัตถุไม่เข้าใจเรื่องโลกธรรม ๘ ประการนี้ มองไม่เห็นสัจธรรมว่า ... อันนี้คือสิ่งที่โลกสมมุติขึ้นมาเท่านั้นเอง คือสมมุติให้ได้ความสะดวกให้ได้ความสบาย เช่น พวกเงินทองธนบัตรต่างๆ ก็คือกระดาษที่เขาสมมุติขึ้นมา ถ้าเราเอามาใช้ให้เป็นประโยชน์ด้วยปัญญาแล้ว ก็จะเห็นคุณค่าว่าสิ่งเหล่านี้มาช่วยบรรเทาทุกข์ในชีวิตประจำวันได้ แต่ไม่ใช่มาช่วยทำให้จิตใจของเราดับกิเลส หรือดับความเร่าร้อน การที่จะดับกิเลสได้เราต้องเข้าหาสัจธรรม

ดังนั้น เราก็ต้องเข้าใจว่า...เมื่อเราอยู่ในโลก เสวยโลกแล้ว เราต้องหาทางพ้นทุกข์ด้วย ไม่ใช่ว่าจะเสวยอย่างนี้ไปตลอด มันไม่ใช่สุขที่แท้จริง มันเป็นเพียงของสมมุติ บริโภคได้ ใช้ได้ แต่ต้องพิจารณา อย่าไปยึดมั่นถือมั่นว่า "ฉันจะต้องมี เมื่อฉันมีสิ่งนี้ฉันจึงจะมีความสุข ถ้าไม่มีแล้วฉันจะทุกข์" อย่าไปคิดอย่างนั้น สุขทุกข์มันไม่ได้อยู่ที่ตรงนี้ แต่มันอยู่ที่จิตใจ มันอยู่ที่คุณธรรมความดีที่ตนเองสร้างไว้ อันนี้ต่างหากที่จะเป็นตัวตัดสิน ไม่ใช่สิ่งของเป็นตัวตัดสิน ก็ให้เข้าใจอย่างนี้
อ้างอิงจาก หลวงพ่อสนอง กตปุญโญ * วัดสังฆทาน จ.นนทบุรี

อ้าว ตายห่า....

เพิ่งเห็นเมื่อเข้าบอร์ด...เมื่อเช้าขี่จักรยานไปส่งลูก..เพราะเมื่อวานเธอทิ้งจักรยานไว้ที่ร.ร.

เช้านี้รอมอเตอร์ไซค์รับจ้างไม่ไหว พ่อเลยไปส่ง ประหยัดไป 15 บาท...

โทรศัพท์ก็ไม่ได้เอาไปด้วย กลับบ้านก็เข้าสวนเลย จัดการต้นไม้ที่ล้มๆปักลักผูกไว้..จนเพลิน.

ขึ้นบ้านกินข้าวสิบโมงกว่า แล้วเข้าบอร์ด เพิ่งรู้ว่าเธอโทรหา...เฮ้อ..จะรอดมั๊ยน๊อ...??

.......................................ขอคุณพระคุณเจ้าคุ้มครองเํธอด้วยเถอะ...

เฮ้ยยยย พี่เป้ บอกคนอื่นสู้ๆ พี่เป้ก็ต้องสู้ด้วยสิ เป็นห่วงนะ

เอ๊ย..

โทรไปแล้ว..ยังอยู่ดี..แค่คิดหนีออกจากบ้าน..น้อยใจลูก..

แต่ไปไม่รอด ป่วยก่อน..จบข่าว...

เธอบอกจะสู้ จะเป็น Spider woman... ว่างั้น..


............................หลายอาการว่ะ...

เพิ่งรู้เหมือนกัน ว่า คุณพี่ไปนอนพักผ่อน ที่รพ.อีกแล้ว ฟังเสียง ก็ยังสวยอยู่นะค่ะ ว่าแต่หายไวไวนะ
ค่ะ แข็งแรงไวไว เป็นไอดอลของน้องๆ ต่อไปนะค่ะ

สวัสดีค่ะ พี่เป้

ขอให้พี่เป้ หายไวๆ นะคะ มีสุขภาพแข็งแรงทั้งกาย และ ใจ ค่ะ ....

มีข้อธรรมมาฝากค่ะ...
ความรักอื่นเสมอด้วยความรักตนไม่มี ทำอย่างไร ? จึงจะทำให้เป็นคนแข็งแรง และ อายุยืน
มีเคล็ดลับที่สำคัญ คือ

ธรรม ๕ ประการนี้เป็นเหตุให้อายุยืน ได้แก่

๑. ทำสิ่งที่สบาย

สิ่งที่แฝงมากับความสบาย คือ โรคที่ซ่อนอยู่ในร่างกาย เช่น เบาหวาน ความดันโลหิดสูง
ไขมันเลือดสูง มะเร็งระยะแรก เป็นต้น รวมทั้งต้องหลีกการโต้เถียง เลี่ยงความโกรธ
มองโลกในแง่ดี

๒. รู้จักประมาณในสิ่งที่สบาย

อย่าให้เกินพอดีในสิ่งที่รู้สึกว่าสบาย ความชะล่าใจ จะนำความทุกข์มาให้ หมั่นออกกำลังกาย
และ พักผ่อนให้เพียงพอ

๓. บริโภคสิ่งที่ย่อยง่าย

เวลารับประทานอาหารควรเคี้ยวนาน ๆ ให้ละเอียด เพือให้น้ำย่อยในปากที่มีความเป็นด่าง
มาช่วยปรับสมดุลที่กระเพาะอาหาร น้ำย่อยในกระเพาะอาหารมีความเป็นกรด ไม่ควรรับประทาน
ข้าวคำน้ำคำ เพราะน้ำย่อยจะจาง การย่อยอาหารจะไม่ดี

๔. ประพฤติเหมาะเวลา

ปรับพฤติกรรมในการใช้ชีวิตเพื่อลดภาวะปัจจัยเสี่ยงต่อการเกิดโรค

๕. ประพฤติพรหมจรรย์

การปฏิบัติธรรมจะส่งผลให้จิตใจสดชื่นจากที่เคยหดหู่ ท้อแท้ ซึมเศร้า ก็จะมีจิตใจที่ดีขึ้น
มีภูมิต้านทาน ที่จะกำจัดความเครียด ความวิตกกังวล ที่สร้างความหนักใจ

ที่มา: อังคุตตรนิกาย ปัญจกนิบาต ปฐมอนายุสสาสูตร เล่มที่ ๒๒

ปูเเเเเเเเเเเเเป้...จะกลับมาาาาาาาาาาา...เพื่อจะเป็นนนนนนนน...

[/size]

สู้เขานะค่ะ พี่ปูเป้ รักตัวเองมากๆ เท่านั้นพอค่ะ ดีใจที่สุดที่
เปิดมาเจอพี่ปูเป้

ยัยปูเป้อยู่ว่างๆอ่านเรื่องนี้ซิดีนะ


5 หนทางสร้างกำลังใจง่ายๆ ให้ตัวเอง
ชีวิตคนเราไม่มีอะไรแน่นอนหรอกค่ะ เมื่อวานสนุกสนาน หัวเราะเฮฮา แต่พอมาวันนี้ จิตตกตั้งแต่เช้า แถมมีเรื่องราวแย่ๆ ประดังประเดเข้ามาก็มี

เพราะชีวิตคนเราไม่เที่ยงยังไงล่ะคะ แต่ถ้าจะให้คิดได้ทุกครั้งก็คงจะยากเล็กน้อยสำหรับมนุษย์ระดับปุถุชนเช่นเรา ดังนั้นเราจึงมีหนทางง่ายๆ ที่ใครๆ ก็ทำได้ เพื่อที่จะสร้างแรงใจให้กับชีวิตมาฝากกันค่ะ

1. เอาตัวออกจากจุดนั้น

การเอาตัวเองออกจากปัญหา ไม่ใช่การหนีปัญหาซะทีเดียวนะคะ แต่บางครั้งมันหมายถึงการเอาปัญหาออกมาพร้อมตัวเองด้วย เพื่อตั้งหลัก เพื่อที่จะเข้าไปแก้ใหม่ เพราะปัญหาก็เหมือนเชือกพันๆกันวุ่นวาย บางครั้งยิ่งแก้ยิ่งเครียด ปมยิ่งพันกันวุ่นวาย สุดท้ายแก้ไม่ได้แถมเครียดเปล่าๆ

การเอาตัวออกมาจากจุดนั้น ไปพักผ่อน ไปท่องเที่ยว ไปทำกิจกรรมอะไรก็ได้ เป็นการแก้อาการจิตตกแบบเร่งด่วน และเป็นการผ่อนคลายในอีกแบบหนึ่ง บางทีเราอาจจะได้ทางแก้ปัญหากลับมาหรือหากยังคิดไม่ได้ก็ไม่เป็นไร อย่างน้อยก็ถือว่าเป็นการลดอาการจิตตกให้น้อยลง เป็นการแก้ปัญหาเบื้องต้นไปก่อนค่ะ

2. สร้างกิจกรรมให้ตัวเอง

บางคนไม่รู้จะทำอะไร โถๆ กิจกรรมบนโลกนี้มีออกมากมายค่ะ ถ้าไม่คิดอะไรมาก กำเงินร้อยกว่าบาทเข้าไปดูหนังซะค่ะ ขอว่าหนังดราม่าน้ำตาตก หนังฆ่ากันตายเลือดสาดออกมานอกจอให้งดก่อนนะคะ ขอเป็นหนังเบาๆ มีสาระเล็กๆ บ้างก็ดี อันนี้โอเคค่ะ

ส่วนถ้าใครอยากได้ความสงบ ลองหาหนังสือสักเล่มอานในร้านกาแฟเงียบๆ หรือในห้องคุณก็ได้ อยู่กับตัวเอง จมลงไปในเรื่องราวระหว่างบรรทัดบ้าง บางครั้งก็ทำให้เราคิดอะไรได้อีกมาก หนังสือดีๆ บางเล่ม เปลี่ยนชีวิตคนๆ หนึ่งได้เลยนะคะ

3. ตุนแรงบันดาลใจ

ความคิดสร้างสรรค์จะไม่ออกมาหากคุณเครียดค่ะ เพราะฉะนั้นหากต้องทำงานที่เร่งรีบกับเวลาแล้วล่ะก็ งานนั้นอาจจะออกมาดีไม่เต็มที่นัก หรือไม่ก็ไม่ดีเอาเสียเลย ออกแนวแก้ผ้าเอาหน้ารอดเป็นครั้งๆ ไป ถ้าอย่างนั้นเราลองมาตุนแรงบันดาลใจกันไว้ล่วงหน้าไหมล่ะค่ะ ลองไปทำกิจกรรมดีๆ เสพย์งานศิลป์ดีๆ ไม่ว่าจะเป็นนิทรรศการ งานแสดง ละครเวที ฯลฯ ที่จะสร้างแรงบันดาลใจ เก็บไว้ในความทรงจำและเครื่องมือบันทึกที่หลากหลาย ใครจะไปรู้ วันหนึ่งเราอาจได้ไอเดียจากการสะสมนี้มาใช้ในชิ้นงานก็ได้

4. มองลบให้เป็นประโยชน์

หลายคนอาจจะงงกับแรงบันดาลใจทางลบ อันนี้หมายถึงเรื่องของคนที่ด้อยกว่าเราค่ะ ไม่ได้อยากให้เราไปกดต่ำเพื่อนมนุษย์ แต่อยากให้เอาเคสของเขามาทำให้เรารู้สึกว่าตัวเองดูมีค่าและโชคดีกว่าแค่ไหน ทุกคนบนโลกไม่มีใครสมบูรณ์แบบฉันท์ใด เรื่องของคนที่บกพร่องก็ยังเป็นประโยชน์กับคนอื่นฉันท์นั้น ใช้เรื่องราวของเขาให้เป็นประโยชน์ แล้วเราจะได้มากกว่าความรู้สึกดีๆ ที่เรามีมากกว่าเขานะคะ

5. ตัดอดีต เลิกคิดถึงอนาคต

อดีตผ่านไป อนาคตยังไม่เข้ามา เพราะฉะนั้นปัจจุบันสำคัญสุดค่ะ แต่บางคนอาจจะเถียงว่า "ก็นี่ล่ะ ปัจจุบัน มีแต่ความทุกข์ จะไปหาความสุขจากไหน?" แต่แน่ใจแล้วเหรอคะว่าคุณอยู่กับปัจจุบันจริงๆ เพราะเสี้ยววินาทีที่ผ่านไปนั่นคืออดีตแล้วนะคะ ดังนั้นปัจจุบันก็คือทุกครั้งที่คุณมีสติรู้

หลายคนอยู่กับคนอื่นเสียมาก ทำงานประสานกับคนโน้นคนนี้ สุดท้ายแล้ววันๆ หนึ่งคุณได้อยู่กับตัวเอง ได้ให้เวลาตัวเองบ้างหรือเปล่า คนเราเกิดคนเดียว ตายไปคนเดียวนะคะ รักตัวเองบ้าง แต่อย่าให้ถึงกับเห็นแก่ตัว ไม่เอาตัวไปผูกพันกับสิ่งที่ผ่านไปแล้ว และไม่เอาตัวไปทุกข์ร้อนกับเรื่องที่ยังมาไม่ถึง เท่านี้ชีวิตก็สุขได้แล้วนะคะ

จิตใจก็เหมือนกับทุกสิ่งบนโลก มีขึ้นก็ต้องมีลง มีตกก็ต้องก็มีขึ้น จิตตกเมื่อไหร่ อย่าลืมยกขึ้นให้ไวนะคะ เพราะวิธีสร้างแรงบันดาลใจนั้นไม่ได้ยากเลย เหมือนกับที่เราได้เอามาฝากกันนี่ยังไงล่ะคะ


ขอขอบคุณข้อมูลจาก www.chicministry.com

ยัยเป้ "ตัวแม่ร้องเรียนทวงถ่อย" "แม่นางเซียวเล่งนึ่ง"

"Spider women" "หงส์เหนือมังกร" เป็นอะไรก็ได้ ถ้าใจอยากจะเป็น...

มีใคร.. พอจะบอกเป้ได้มั๊ย..ว่าคนที่เป้คิดถึง..ทำไมมารวมตัวกัน

อยู่ในกระทู้นี้ได้อย่างน่าแปลก แต่ก็...เอ๊ะ !!! มีบางคนหายปายยยยยย...ด้วยหล่ะ

พี่ปู เป้ คนสวย วันที่ 29/7 ไปอบรมด้วยหรือเปล่าค่ะ papa จองไปแล้ว 1 ที่ค่ะ ไว้เจอกันนะคะ

kaewja เขียน:

น่านนะสิค่ะ พี่ปูเป้สู้หรือเปล่าค่ะ
ท่านมหาเลิศ ฝากดูด้วยนะค่ะ

เมื่อเช้านี้ นึกว่า นาฬิกาปลุกเปลี่ยนเสียง เอามือไปปิดนาฬิกาก็ยัง
ไม่หยุดร้อง เออ เสียงอะไรหว่า นึกได้ว่า น่าจะเป็นเสียงโทรศัพท์
รีบลุกมารับ เสียงใสของสาวสวยเจ้าแม่มือชาดังมาตั้งแต่ตี 5
ถือว่า ปลุกได้เก่งกว่านาฬิกาเราอีกนะค่ะ

เสียงหวานไม่มีตก แต่จะตกกะใจที่เธอโทรมาจากโรงพยาบาลเดชา
นี้ค่ะ

เธอแอดมิดเมื่อคืนมัง มาให้น้ำเกลือ บำรุงสุขภาพ ด้วยทานไม่ได้
นอนไม่หลับ เพิ่งพูดกับเฮียเหนอเมื่อวาน สงสารคุณปูเป้นะ

อยากให้รู้ว่า ไม่ทิ้งคุณไปไหน แต่วันนี้คงไม่สามารถไปหาได้ค่ะ
จากใจ คนอกเดียวกัน เป็นโรคทรัพย์จาง เป็นหนี้ เป็นโรคอะไร
ไม่รู้ที่รักษายากรักษาไม่หายขาดสักที เข้าใจค่ะ แต่คุณปูเป้
ต้องสู้ เพื่อตัวเองและคนที่รักคุณ คอยคุณกลับไปเป็นคนเดิมค่ะ

การละสังขาร เขาใช้กับพระไม่ใช่หรือค่ะ เมื่อท่านถึงเวลา
ที่จะไปจากทางโลก แต่ถ้าเป็นคนธรรมดา การคิดสั่นเพียงเพื่อ
หนีทุกข์ที่เกิดขึ้น มันโหดกับคนข้างหลัง และบาปกับตัวเองนะค่ะ

ไม่มีคำว่า เป็นไปไม่ได้ค่ะ กับหนี้ คุณยังสู้มาถึงวันนี้ เหลือแค่
ร่างกายของคุณที่ต้องควบคุมจิตและกายให้เดินไปด้วยกันอย่าง
มีความสุขให้ได้ค่ะ

เมื่อใดที่จิตเราอ่อนแอ ร่างกายเราก็รู้สึกได้ ดังนั้น การรวบรวมพลัง
ทั้งหมดแล้วฮึดสู้อีกครั้งจะช่วยคุณรอดนะค่ะ

หากวันนี้คุณบอกว่า หมอที่วินิจฉัยโรคคุณนั้นมาถูกทาง ก็ขอให้
เชื่อมั่น ให้คุณหมอรักษาคุณเถอะค่ะ และจงปฎิบัติตามคุณหมอ
อย่างเคร่งครัดนะค่ะ

กว่าแก้วจ๋าจะมาถึงวันนี้ ทั้งหนี้ ทั้งจิต ทั้งกาย สะบักสะบอมมา
พอสมควร แต่วันนี้ ยังรอดมายิ้มได้ หนี้ก็ใกล้ปิดแล้ว โรคที่รักษา
มาเกือบ 5ปี ก็เหลืออีก 95 % จะหายแล้ว ใจที่เคยอ่อนแอก็
แข็งแรงขึ้น สามารถยืนบนขาตัวเองที่แข็งแรงได้อีกครั้ง แก้วจ๋า
ทำเพื่อตัวเองค่ะ ทั้ง สร้างบุญ ส่งบุญให้เทวดาประจำตัวเอง
อีกทั้งมั่นใจในตัวคุณหมอคนสุดท้ายที่รักษา (แก้วจ๋ายอมนั่งรอ
คุณหมอ เป็นชั่วโมง เพื่อให้คุณหมอดูหน้าแค่ 2 นาที โดยไม่ต้อง
พูดใดๆเลย) และทั้งแผ่เมตตา อภัย อโหสิกรรมให้กับตัวเองที่
เคยทำร้ายตัวเอง และทำร้ายคนที่เป็นเจ้ากรรมนายเวรแก้วจ๋า
ทุกวันค่ะ

เราจะไม่มีวันที่ดีของเรา ถ้าเราไม่ทำให้ดีที่สุดค่ะ

attachment:2]59WC.jpg[/attachment]







๑.เป้ไม่เคยคิดสั้นค่ะ ตกนรกอเวจี เป้ทำบุญสร้างพระประธาน (นำตุ้มหูทองคำแท้ใส่ในเบ้าหลอม)

ฟังเทศมหาชาติ ทอดกฐิน ผ้าป่าสามัคคี สร้างหนังสือธรรมะ ไถ่ชีวิตโค-กระบือ บวชชีพราห์ม

บริจาคเงินกับโรงพยาบาลสงฆ์เกือบจะประจำ บริจาคโลหิตให้กับสภากาชาดไทย เลี้ยงดู

และตอบแทนบุญคุณพ่อ-แม่ ถวายเทียนพรรษา อุบปะการะเด็กกำพร้า บริจาคเงินซื้อผ้าห่ม

ให้ผู้ป่วยที่ยากไร้ บริจาคโลงศพ บริจาคเงินให้กับสัตว์พิการ ทั้งหมดนี้เป็นทั้งผู้บอกบุญ

กับเพื่อนฝูงและเพื่อนฝูงมาบอกบุญ อ่านหนังสือเจอก็ทำค่ะ...

๒.เป้ไม่มีเรื่องอะไรให้ต้องเครียดอีกแล้ว ยอมรับว่ายังมีอาการน้อยใจหลงอยู่บ้าง

อยากจะยกก้อนหินที่แบกไว้มานานลงบ้าง ก็เท่านั้นเองค่ะ

เพราะเหนื่อยมาก เกือบจะหมดแรงไปต่อไม่ไหวแล้ว

๓.ขอเพียงแค่กำลังใจจากใครบางคน แค่นั้นเองที่วาดหวัง แต่ในที่สุดคนที่ให้กำลังดีที่สุด

ก็คือตัวเราเอง...(เมื่อไม่เหลือใครให้กอด ก็ต้องหัดกอดตัวเองให้เป็นบ้างค่ะ)

๔.โรคที่เป้เป็นอยู่ คุณหมอบอกว่าไม่มียารักษา เพราะให้มาหมดทุกตัวแล้ว อยู่ที่ใจของเองล่ะค่ะ

จิตสั่งได้...