คุณนายตกสวรรค์ พร้อมกับหนี้ 4 ล้านบาท

คุณแก้วขอภัยนะครับยังมึนอยู่
โทษยัยหม่อมอังนะครับ เดียวเจอกัน

เล่นผมชะมึนเลย

มึนอะไรท่าน???

เห็นหม่อมท่านเสวย น้ำปานะ ตรา "Hineken"จนตาลอย ไม่ใช่เหรอ??

ร้องเรียนว่าถูกกระทำอะไรอยู่วุ่นวายไปหมด..แล้วไงล่ะ นั่งรถดีรึเปล่า..??

ไม่โยกไปโยกมานะ...555

ดูสิ ปล่อยเด็กทำนา ผู้ใหญ่เรา ซด Heinaken

ถามว่า คนนี้ แมนไม่แมนค่ะ รู้ไหมค่ะ

คุณแก้ว...จะว่าอะไร...กับโพสข้างบน..นะ....

มาต่อเร็ว..

ที่ว่าคิดถึง ก็เช่นกัน ฝากคิดถึงหนุ่มน้อยน้ำมนต์ด้วยนะ

ว่าจะ ได้หยุดงาน 4 วันต่อกัน และพักงานบอร์ดอีกหลายๆ วัน
ดันมีเจไดมาจากต่างประเทศ ปลุกให้เข้ามาจนได้



นายคนนี้ เออ น่าจะเรียกว่า นางคนนี้มากกว่า เขาเป็นหญิงมาก่อน แปลงร่าง
จนไม่เหลือเค้าร่างนางเดิมเลย ดูแมนมาก สมัยนี้คนเรา ดูแค่ภายนอก
ก็ยากขึ้น ภายในยิ่งยากไปใหญ่ ซับซ้อนเหลือเกินชีวิต

หยุด 4 วันยาวๆ แพลนอยากไปบริจาคเลือด เลื่อนมา 1เดือน ไปดูหนังกับหลานๆ
ไปวัดวาทำสมาธิ ขจัดขยะในใจซึ่งคือ แหล่งเพาะความเครียด เพื่อจะมีช่องว่างเพิ่มขึ้น
สำหรับสิ่งดีๆ มาแทนที่ ไปทำอะไรให้กับตัวเอง รักและแคร์ตัวเองให้มากขึ้นหน่อย
ช่วงนี้ อาจยุ่งกับเมล์จากหนุ่มๆ มาคุยมากกว่า แต่หากใครหลงโทรมาก็รับตามปกติ
เจ้าค่ะ



ไปอ่านเจอกลอนบทนี้ที่เข้ากับช่วงนี้ของตัวเองค่ะ

พื้นที่ของชีวิต...
ที่เต็มไปด้วยสิ่งของที่ไร้ค่า..ไม่มีประโยชน์
เหมือนกับเศษขยะทางอารมณ์และความรู้สึกที่ร้ายๆ
ที่เราชอบเก็บสะสมจนล้นห้องหัวใจ
ย่อมไม่มีคุณค่าต่อชีวิตของเรา


หากพื้นที่..ทุกตารางนิ้วในหัวใจเรา
เต็มไปด้วยขยะอารมณ์..ขยะความคิดร้ายๆ..เหล่านั้น
ซึ่งจะทำให้พื้นที่ห้องหัวใจของเรา ดูเกะกะรก รุงรัง ไม่น่าดู


พื้นที่ของชีวิตของเราก็เช่นเดียวกัน
หากเราไม่จัดเก็บให้สะอาด..เรียบร้อย
ไม่มีพื้นที่ว่างๆ สำหรับพักใจบ้าง
ก็จะทำให้ชีวิตของเรา..ดูสับสน..วุ่นวาย


เมื่อจิตใจสงบ
พื้นที่ในห้องหัวใจของเรา
ก็จะขยับขยายออกไป
เพื่อเพิ่มที่ว่างๆ ไว้ ให้เราวางชีวิตได้ง่ายขึ้น


หากจิตใจไม่สงบ
พื้นที่ในห้องหัวใจของเรา
ก็จะแคบ..รกรุงรัง..ไม่เป็นระเบียบ
นั่นจะเป็นการเพิ่มขยะความคิด..ขยะอารมณ์ต่างๆ มากมาย
ลงในพื้นที่จิตใจของเรา

สวัสดีค่ะพี่แก้ว ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่ไม่ให้คิดถึงเรื่องหมายศาล (คุยทาง mail) บางครั้งมันก็มีบ้างค่ะ แต่ก็กำลังหาวันไปดูดูสักหน่อยเพื่อความสบายใจของตัวเองค่ะพี่

พี่แก้วเองก็รักษาสุขภาพนะคะ ปัญหาหนี้ของพี่แก้วก็น่าจะบรรเทาลงบ้างแล้ว สู้สู้นะคะพี่แก้ว ขอบคุณอีกครั้งสำหรับคำแนะนำและคำชี้แนะค่ะพี่ ไว้มีอะไรที่นอกเหนือจากนี้ไปจะรบกวนถามที่ mail ค่ะพี่แก้ว

บัวไม่เคยเข้ามาในห้องนี้เลยนะ...
เพราะคิดว่ามันเป็นพื้นที่ส่วนตัวของ “มิตร” ที่แสนดีคนหนึ่ง
วันนี้บัวคิดถึง เลยอยากจะมาเล่าอะไรให้ฟังสักหน่อย...
เราเข้ามาในชมรมนี้ในเวลาไล่เลี่ยกัน...ห่างกันไม่กี่วันเองมั่งคะ บัวเข้ามาต้นปี 52 ราวๆเดือนมกราคม ตัดสินใจหยุดจ่ายเดือนมีนาคม 52
และเราก็เข้ามาเป็นกรรมการพร้อมๆกัน ในรุ่นห้า...
ไม่เคยรู้จักกันมาก่อน แม้กระทั่งวันไปสวนลุม ไปเฮฮาปาจิงโกะกับน้องๆหลายๆคน ก็ยังไม่รู้จัก “มิตร” คนนี้...
ทำงานด้วยกันมาหลายปี...บัวรู้ว่าคุณแก้วเป็นคนชัดเจน ละเอียดรอบคอบ ซึ่งบัวไม่มีตรงนี้
เก็บรายละเอียดเก่ง เอาจริงเอาจังเรื่องงาน ทวงติง เวลามีอะไรไม่ชอบ
จำตอนที่เราฝ่าฟันกันเรื่องคนทุจริตได้ไหม? เหนื่อยเป็นบ้า...เหนื่อยจนอยากจะแก้ เอ๊ย...โยนผ้าหลายหน
คิดดูสิว่า คนสองคน เราเป็นสิบๆคน ยังเอาไม่ลง...เหนื่อยจนน้องหลายคนมันถอดใจ...
ไปอ่านเมล์เก่าๆ แล้วยังฮาๆ...”ทำไมไม่ส่งบัญชีรายรับ-รายจ่ายให้ท่านประธาน” เมล์จากทุกทิศทุกสาย Reply กลับไปกลับมา เหมือนพวกเราเป็นคนบ้า
กว่าจะมาถึงจุดๆนี้...มันพิสูจน์อะไรหลายๆอย่าง แล้วคุณแก้วจะจากเราไปง่ายๆได้อย่างไร?
สิ่งที่ผ่านๆมา บัวยืนยันอย่างหนึ่ง เราทั้งคู่ต่างมีความมุ่งหวังเพื่อส่วนรวม หาใช่เรื่องส่วนตัว
หากมีสิ่งใดที่บัวล่วงล้ำก้ำเกินคุณแก้ว ไปบ้าง หรือมากๆ บัวขออภัย และโปรดให้อภัยเพื่อนและน้องคนนี้

บัวเขียนข้อความนี้เพื่อบอกคุณแก้วว่า...
บัวเคยคิดอยากจะทิ้งบ้านหลังนี้ไปหลายๆครั้ง หลายๆหน แต่พอนึกถึงคุณอาไพโรจน์ ทีไร บัวจะน้ำตาซึมทุกๆครั้ง
ทุกวันนี้ บัวบอกได้เลยว่า บัวอยู่ และบัวทำเพื่อคุณอา ผมขาวๆ หัวหงอกเต็มหัว แต่ยังคงนั่งทำงานเพื่อชมรมอย่างไม่รู้จักเหน็ดจักเหนื่อย
คุณอาบอกกอบัวว่า “เราเห็นเราเดือดร้อนตรงหน้าแล้ว เราจะไม่ช่วยเหลือเขาได้อย่างไร” “เรามีโอกาสทำบุญแล้ว ทำไมไม่ทำ ทำไปเถอะ ผลบุญที่ได้ มันจะกลับมาที่ตัวเราทั้งนั้น”
คุณอาเล่าโน้นเล่านี่ให้ฟัง เรื่องครอบครัวที่มีความสุข เรื่องลูกๆที่ประสบความสำเร็จในหน้าที่การงาน เรื่องสุขภาพคุณอาที่ดีวันดีคืน...เพราะผลบุญที่ทำ
แต่บัวและคุณแก้ว ไม่ได้หวังอะไรไปไกลขนาดนั้น บัวเชื่อว่า เราทำ และเราเป็นสุข ทำให้ชีวิตและจิตใจเราดี....เราจึงทำ
บัวชอบคุณแก้วในเรื่องของการแก้ไขปัญหาหนี้ที่...คุณแก้วสู้ยิบตา เน้นการเจรจา ไม่ยอมแพ้ เหมาะกับคนที่รู้สถานะตนเอง แก้หนี้ด้วยกำลังของตัวเอง และไม่ยอมถอดใจ...คุณแก้วตอบคำถามสมาชิกตรงไปตรงมา และชัดเจน
บัวชอบ...และเป็นสไตล์ของคุณแก้ว บัวเสียอีกน้ำท่วมทุ่ง ผักบุ้งไฟแดง 555++

อย่าถอดใจ อย่าไปไหนไกล มีหลายๆคนแบบสมัยก่อน สนุกดีค่ะ บัวชอบ แซวคนนี้ที คนนั้นที...โทรชวนกันไปกินข้าว ไปโอเกะ สนุกจังเลย
น้องไททั่นก็ยังส่งข่าวหาบัวเสมอ ชวนกินข้าวแม๊บๆ คนโน้นคนนี้ ชวนไปบ้าน ให้บัวทำหมูกระทะ...
คุณแก้วหล่ะ...เมื่อไหร่จะว่างสำหรับเรา...
และเมื่อไหร่....คุณแก้วจะกลับมาหาเรา...
ประชุมคราวหน้าเลยนะ...บัวจะชูจั๊กกะแร้โหวต เอาให้ประธานตกเก้าอี้ไปเลย....
รักและคิดถึงเสมอ...

สงสัย เพราะคุณกอบัวเข้ามาเจิมบ้านนี้ เรทติ้งเลยพุ่ง
2วันที่ผ่านมา ไม่ได้เข้ามา เพราะ 1 เป็นวันหยุดทำงาน 2 ดูได้จาก IPAD
ที่ได้รับมรดกมา แต่เขียนยาวๆ คงไม่ไหว นิ้วก็ไม่ใช่เรียวแบบเทียน จิ้มทีไร
ผิดเป้าทุกที่ 3 ที่บ้านมี PC เครื่องเดียวแชร์กัน 3 คน (เพื่อความประหยัด)
ดังนั้น จะเหมือนเวลาเล่นเก้าอี้ดนตรี ใครมาก่อนได้ก่อน

จะบอกว่า เรื่องที่ผ่านมา เจตนาของเราต่างทำเพื่อชมรม ไม่ใช่เพื่อตนเอง
จะถูกจะผิดบ้าง มันเป็นเรื่องปกติ แก้วจ๋าเองก็ใช่ว่า ทำอะไรต้องถูกทุกเรื่อง
งานมากเรื่องก็มาก ต่างคนต่างอยากให้ออกมาดีที่สุด บางครั้งคำพูดอาจ
แรงไปตามสไตล์ของแต่ละคน คิดว่า ลึกในใจ ต่างก็ไม่มีเหตุอันใดต้องผิดใจกัน
หรือโกรธเคืองกันเลยค่ะ แล้วเรื่องที่ผ่านมาแล้วก็จบกันไป ตั้งแต่วันที่คุณกอบัว
ได้ตัดสินใจเลือกทางเดินชีวิตของตนเองอย่างชัดเจน ซึ่งแก้วจ๋ายินดีและกด
Like กับการตัดสินใจครั้งนั้นของคุณกอบัว เพราะเข้าใจว่า เป็นการตัดสินใจที่
ไม่ง่ายเลย

สำหรับตัวแก้วเอง สิ่งสำคัญที่มีให้กับที่นี่ คือความจริงใจ และจะมีตลอดไปค่ะ
ไม่ใช่เพราะคุณกอบัว หรือใครๆ คุณกอบัวไม่ต้องขออภัย เพราะคุณไม่ผิดอะไร

เคยไหมค่ะ ที่มีความรู้สึกว่า ตัวเองกำลังอิน กับสิ่งที่ตัวเองทำอยู่จนเกินพอดี
ทำให้รู้สึกตัวเองยิ่งตอบยิ่งโมโห เรากำลังบังคับให้คนอื่นคิดแบบเรา ซึ่งไม่
มีทางเป็นไปได้

คนทุกคนจะมี 2 ด้าน ๆ ดี และด้านมาร แก้วจ๋าเองก็เช่นกัน อย่างคุณกอบัว
บอกมา แก้วจ๋าผ่านเรื่องหนี้ของตัวเองมาด้วยการสู้ด้วยตัวเองล้วนๆ ความรู้
เรื่องกฎหมายไทยรู้แบบจับแพะชนแกะ ลักเขามาใช้บ้าง แต่สิ่งสำคัญคือ
หลักการที่ได้จากคุณอาและชมรม คือ คดีเรา คือการไกล่เกลี่ย

กว่าจะหมดหนี้ได้ จากคนเคยนิ่งเงียบกลายเป็นพูดมาก วิ่งสู้ฟัดทุกทางที่จะ
ทำให้หมดหนี้ หรือปิดหนี้ได้ตามกำลังตัวเอง ไม่ใช่เพราะหยิ่งที่จะหาคุณอาหรือ
คุณนกกระจอกเทศปรมาจารย์ด้านวิชากฎหมายหรือวิชามาร แต่เพราะรู้ว่า
แค่ชีวิตดีขึ้นจากการหยุดจ่ายหนี้ ไม่วิ่งหาเงินแบบยายบ้า
ก็พอเพียงแล้วได้ส่วนลดถือว่าได้กำไรแล้วค่ะ เมื่อมีเงินเก็บ ก็ต้องชดใช้
คืนเขาไป และ การที่จะชนะเจ้าหนี้แบบknock out ด้วยการสู้คดี ใช้กฎหมาย
มาช่วยเรา มีโอกาส 50/50 ขึ้นอยู่กับดุลยพินิจของศาลแม้ว่าคุณอาจะเขียน
คำให้การสุดยอดแค่ไหนท่านก็ไม่ใช่เทวดามาเนรมิตถูกให้กับเราได้

มันจึงทำให้แก้วเองไม่เข้าใจ สมาชิกใหม่ๆ ที่ไม่ลุกขึ้นต่อสู้แบบที่ตัวเองเคยผ่าน
มา แล้วนั้นเป็นเหตุทำให้ใจแก้วขุ่น ทุกครั้งที่มองกระทู้ใหม่ๆ ถ้าจะดันทุรังตอบ
ต่อไป รังแต่จะทำให้แก้วถลำไปสู่ด้านมืดของตัวเองมากขึ้น (ขอโทษนะ ที่ดู
คล้าย the star war มากไป) จึงขอเบรกตัวเอง ถอยออกไปนะค่ะ

ไม่รู้ว่า ที่พยายามสื่อออกมาจะทำให้ใครๆ เข้าใจแก้วมากขึ้นหรือไม่ พยายามเขียน
ออกมาเป็นคำพูดดีที่สุดแล้ว หวังว่าคงไม่ทำให้ใครเข้าใจผิดอีกนะ

ไม่รู้ว่า จะกลับมาอีกหรือไม่ แต่การทำบุญหรือบอกบุญนั้น อย่างที่บอกไว้ ไม่ว่า
จะอยู๋ที่ไหน แบบไหน ไม่เคยทิ้งโอกาสหรอกค่ะ ยังมีบางคนโทรมา ส่งเมล์มา
บ้าง ก็รับไปตามเดิม

ส่วนเรื่องชมรม ต้องฝากคุณกอบัว ท่านประธาน และกรรมการไฟแรงหลายๆท่าน
ด้วยค่ะ ยังบอกน้องอนาคินว่า ช่วยเสนอ vote ให้คุณกอบัวกลับมา เพราะชมรมนี้
ขาดคุณกอบัว คงเหมือนขาดเจ้าภาพฝ่ายหญิง คุณคือสัญญาลักษณ์แห่งสีสันของ
ชมรมค่ะ ไม่มีใครทั้งปลอบเก่ง และดุเก่งเท่าคุณกอบัวค่ะ ขอโทษค่ะ
ที่ตรงไปหน่อย คงอภัยนะค่ะ

วันนี้คงพอแค่นี้ค่ะ เขียนมากอาจผิดมากขึ้น ขอบคุณสำหรับความรู้สึก
ที่ดีเหมือนเดิมค่ะ

บัวไม่ได้หยุดเลยค่ะ แต่มาทำงานพิเศษ ให้กับบริษัทของนาย คู่ทุกข์คู่ยาก คนเดิมนั่นแหละ...
กว่าจะได้กลับบ้านก็สามทุ่ม ช่วงเย็นๆ งานยุ่งมากๆ พึ่งจะอาบน้ำอาบท่าเสร็จก็เข้ามาเปิดเว็บเนี้ย...
เห็นคุณแก้วตอบ บัวก็ดีใจค่ะ อดคิดไม่ได้ว่า “ฉันมาต่อกระทู้คุณแก้วเนี้ย ยิ่งจะทำให้เธอไปแบบกู่ไม่กลับหรือเปล่า?”
แต่บอกตรงๆ บัวค่อนข้างสบายใจ กับความรู้สึกที่บอกออกไป จริงๆบัวว่า ที่ผ่านๆมา มันอารมณ์หญิงมากกว่า 555++
บัวว่าการทำงานด้วยบรรยากาศของเพื่อน มันสบายอกสบายใจค่ะ
อยากจะชม อยากจะคลิ๊ก Like ให้ ก็แหม...เขาจะว่าเราไหม? แต่เธอช่างตอบถูกใจฉันเหลือเกิน...อะไรประมาณเนี้ย
ยิ่งบัวเป็นคนเก็บอะไรไม่ค่อยจะเป็น แบบน้องๆ พี่ๆ เขาว่า “หลุดตลอด”
แล้วจับอารมณ์คนได้ไว...รู้สึกแค่ว่า คุณแก้วเหมือนไม่ค่อยสบายใจ...บัวเลยอดเป็นห่วงไม่ได้
เรื่องสมาชิกกากๆ เกรียนๆ ไม่สู้ปัญหา เอาแต่ถาม ช่างหัวเขาหัวเผือกเถอะคะ ให้เจ้าพีจัง เขาจัดการไปเถอะ 555++
ไม่ใช่งานถนัดของเรา อิ...อิ...คุณแก้วลืม “ร่างอวตาร” แล้วหรือคะ...หายไปไหนเอ่ย พ่อหัวแดง CSI คนนั้นนะ...
ดูซีรีย์เรื่องนี้ทีไร เป็นคิดถึงคุณแก้ว....คนอาไร้ หัวแดงเป็นหัวหอมเลย...หล่อก็ไม่หล่อ เอิ๊กๆ

บัวเห็นที่คุณแก้วคลิ๊ก Like ให้บัวแล้วหล่ะ...บัวน้ำตาไหลกับการคลิ๊ก Like ครั้งนั้นของหลายคน...
เหมือนทุกคนอวยพรให้บัวโชคดีในการตัดสินใจในครั้งนี้...
บัวอยากจะบอกมิตรคนนี้ในฐานะที่รู้เรื่องราวตั้งแต่ไหนแต่ไรมานานพอสมควร...
ตัดสินใจยากมาก...เพราะคนหนึ่งก็พ่อของลูก ที่ชีวิตแขวนอยู่บนเส้นด้าย...
เสียงร่ำไห้ของลูกมันทำให้บัวตัดสินใจโดยฉับพลัน...
ลืมไปว่า มีคนที่คอยอีกคนอยู่ที่เมืองไทย...
ได้แต่คิดว่า เพื่อลูกทำได้ทุกอย่าง...
พอเอาเข้าจริง การจากกันทั้งๆที่ยังคงรักกัน...มันทรมานยิ่งกว่าตายจากกัน
ต่างฝ่ายก็โตเป็นผู้ใหญ่พอที่จะรู้ดีว่า สิ่งที่พ่อแม่ต้องทำคืออะไร
สิ่งที่ผู้ชายดีๆ ที่รักผู้หญิงคนหนึ่งจริงๆ ต้องเสียสละ ต้องทำอย่างไร
ต่างฝ่ายต่างต้องหักห้ามใจตัวเอง อีกฝ่ายเข้มแข็งจนขอร้องกอบัวว่า “ขอเวลาหนึ่งเดือน ห้ามบัวโทรหาเด็ดขาด”
เพราะถ้าเห็นบัวอีกเมื่อไหร่ มันจะเหมือนการ “ต่ออายุความ”
เวลาที่ต่างฝ่ายต่างล้อมกรอบกัน...มันช่วยได้มาก บัวต้องขอบคุณเขาตรงนี้...
เพราะความเข้มแข็งของเขา ทำให้บัววันเวลานั้นมาได้...

เดือนแรกบัวแทบไม่รอด...กับการกลับมาใช้ชีวิตคู่อีกครั้ง บอกตรงๆ เกือบจวนเจียนไม่รอดหลายๆครั้ง
ร้องไห้ทุกวัน นอยด์มากๆช่วงนั้น ลบกระทู้ “ลมใต้ปีก” ออกไปเพราะมีความรู้สึกว่า ทนไม่ได้กับการ “ไม่ได้เป็นคนดี” แบบที่คนอื่นๆคิด
ตัวอยู่กับอีกคน...ใจอยู่กับอีกคน ไม่ยุติธรรมกับเราทั้งสามคน เพียงแต่พ่อของลูก ไม่รู้เรื่องราวต่างๆ
สามปีที่บัวผูกพันกับเขา มันยาวนานเกินกว่าจะลบทิ้งได้แค่วันสองวัน ปีสองปี
ได้แต่บอกตัวเองว่า ลบทิ้งไม่ได้ ก็ขอให้มันเลือนๆลางๆไป และมีชีวิตเพื่อลูก ทำเพื่อลูก
เพราะถ้ามนุษย์เห็นแก่กิเลสตัณหาตัวเอง เราก็ไม่ต่างอะไรกับสัตว์
บัวหันไปทางไหนก็ไม่รู้จะไปพูดกับใคร ร้องไห้เวลาอยู่คนเดียว มีมิตรสองคนต่างวัยทั้งคู่ ที่บัวร้องไห้ด้วย ระบายด้วย
จะหันไปหาปะป๊า...คุณแก้วก็เคยเห็นอิทธิฤทธิ์มาแล้ว ว่าเธอ “แม่น”เพียงใดในการแก้ปัญหา
จะหันไปหาแม่ แม่ก็คงให้บัวเลือกลูก มากกว่าหัวใจตัวเอง
ใครๆก็บอกว่า กลับไปอยู่กับพ่อของลูกถูกต้องแล้ว (รวมทั้งเขา) อนาคตสดใส รับรองพ่อของลูกไม่มีวันดำเนินชีวิตผิดพลาดอีก เพราะเขาได้รับบทเรียนครั้งยิ่งใหญ่ เขารักเรากับลูกจริงๆ แล้วพ่อก็จะได้กลับมาอยู่กับลูกจริงๆ
เขาคนนั้น อนาคตอะไรก็ไม่มี นิสัยแย่ๆหลายอย่าง ในสายตาใครหลายคน...



แต่ไม่มีใครเข้าใจเรื่องของหัวใจ มันสลับซับซ้อน...บัวเห็นแง่มุมดีๆที่คนอื่นไม่เห็น (หรือบัวตาบอด) บัวหัวเราะเวลาอยู่ใกล้ๆเขา บัวไม่ต้องเป็นอะไร ไม่ต้องเป็นแม่ผู้สามารถ เป็นเลขา เป็นลูกน้องที่คล่องแคล่ว เป็นลูกที่ประเสริฐ เป็นเมียที่เชิดหน้าชูตา
เวลาที่อยู่กับเขา “บัวเป็นบัวเอง”
ไม่มีวันเวลาเหล่านั้นแล้วค่ะ...
ตอนนี้บัวได้แต่สูดลมหายใจ...เวลาช่วยได้จริงๆ สบายใจขึ้นมาก จนกลับเข้ามาอีกครั้ง
ได้แต่บอกตัวเองว่า...ชีวิตเราต้องเดินต่อไป เป็นแฟนกันไม่ได้ เราก็เป็นเพื่อนกันได้ เราบอกกันแบบนั้น
หากจะนึกถึง เราก็จะนึกถึงสิ่งดีๆที่เคยเกิดร่วมกัน และให้มันเป็นแรงผลักดันให้เราทำสิ่งดีๆให้กับสังคมร่วมกัน
ได้แต่โทรกระเซ้าเขาว่า คนหล่อๆแบบคุณ หาใหม่ไม่ยากหรอก ชี้นิ้วสักคน ก็ได้แล้ว 555++

ไม่มีใครคนใดคนหนึ่ง ที่จะเป็นของเราจริงๆ

มีแต่คนที่จะอยู่กับเรา ในช่วงเวลาๆหนึ่ง

จะสั้นหรือยาว เท่านั้นเอง...

เรื่องโหวตให้บัวกลับมา...บัวคงไม่ยอมกลับมาคนเดียวหรอกค่ะ
ถ้าจะให้บัวกลับ ต้องกลับแบบแพ็กคู่ 555++ อยู่ที่คุณแก้วแล้วหล่ะ...จะแพ็กคู่กะกอบัวหรือเปล่า?
ปล่อยให้ประธานยึดอำนาจ และเก้าอี้มานาน สงสัยได้เวลาทวงคืนแล้วล่ะคะ เอิ๊กๆ

Mr. Anakin , you should be my professional consultant not cupid.

ขอมาเป็นศิราณี กลับมาส่งเสริมเสียเอง พี่สวยเลือกได้จ้ะ
ยังหวงความโสด ที่เพิ่งได้มาไม่กี่ปี จะรีบไปไหน
ยังไม่อยากมีห่วงแบบเธอหรอกนะ

คุณกอบัวค่ะ บางคนเขาทำกรรมดีมากมาย ความถูกต้องกับความรัก
จึงเดินคู่กันไป แต่บางคนเช่น เรา ความถูกต้องกับความรักเดินกลับ
เดินคนละทาง แต่ยังดีที่ชาตินี้ได้เจอคนพิเศษแบบนั้น จริงไหมค่ะ

เออ บางครั้งก็นั่งนึก แปลกจริงหนอ คุณกอบัวจึงเห็นคนนั้นดี เป็น
คนที่ใช่สำหรับคุณ แต่คนอื่นรอบตัวกลับเห็นเขาเป็นเพียง bad boy
ที่ใครปรามาสว่า เลี้ยงคุณไม่รอด ตัวแก้วจ๋าก็เช่นกัน เห็นเขาน่าสงสาร
ค้านทุกคนที่เข้ามาขัด แต่คนอื่นรอบข้างกลับมองเห็นหัวงูโผล่มาตลอด


เขาถึงว่า เวลามีความรัก ผู้หญิง ใช้อารมณ์มากกว่าเหตุผล คิดว่า sense
เราแน่นอน มั่นใจล้าน% แต่ในโลกของความเป็นจริง ความรักอย่างเดียวนั้น
ไปไม่รอด มีหลายปัจจัยรอบข้างที่เราต้องเก็บมาใส่ตาชั่งค่ะ

หมดหนี้ แล้วมาต่อด้วยปัญหา 4 ห้องหัวใจ โคตรยากกว่าเป็นหนี้อีก
ไหนๆ ครั้งหนึ่งในชีวิตเป็นความทรงจำที่ดีระหว่างคุณกับเขา ก็ขอให้เก็บ
ไว้เช่นนั้นตลอดไปค่ะ เมื่อเลือกจะเดินหน้าแล้วก็อย่าลังเลเลยค่ะ
เคยดูเรื่อง the good wife ไหมค่ะ ช่อง Diva ค่ะ นางเอกเขาเลือกความ
ถูกต้องแบบคุณกอบัวค่ะ

ส่วนเรื่องชมรม กับคุณอานะ คุณอาคงเข้าใจแก้วว่า ทำไม เช่นเดียวกับ
แก้วที่เข้าใจคุณอาว่า ทำไมไม่ยอมอยู่บนหิ้งที่คุณประธานสร้างไว้
คิดเล่นๆ นะ ว่า ถ้าปีหน้า early retire จะขอมาทำงานชมรมกับคุณอา
full time ได้ไหมค่ะ ท่านประธานรับไว้ไหม ขอแค่ค่าเดินทางค่ากินค่าน้ำ
ค่ะ ไม่โลภมากค่ะ

Hello to all !!

"""""Then comes the day that I've been longing for a long time..!!!

.............................

พึ่งจะว่างเหรอเฮีย...หรือแอบอ่านสองคนคุยกัน...แล้วลุ้นอยู่ในใจเงียบๆ เอิ๊กๆ
เฮียง่ะ...น่ารักที่ซู๊ดดดด
ตรงกอบัวพูดอะไรก็ไม่เคยว่า ไม่เคยดุ ไม่เคยบ่น มีแต่สอนตบท้ายประจำ...
เฮียหวงหนู หนูรู้...หรือเฮียจะรู้ใจหนู และผ่านโรค เอ๊ย...โลกมามาก จนอดห่วงไม่ได้

บางครั้ง...

ก็ไม่เคยกลัวอะไร

นอกจาก... “หัวใจ”...ตัวเอง



เลือกแล้วแบบคุณแก้วว่า...ต้องเดินไปค่ะ
มันก็มีแบบแว๊บๆ
น่าแปลกจริงๆนะ เรื่องของใจ บัวเคยอ่านคำพูดของน้องๆในห้องพันธ์ทิพย์ ที่พบปะเจอะเจอกัน
เรากลุ่มนั้น ชอบอ่านนวนิยายจีน และสำนวนมันจะออกมาแนวจีนๆ เขาบอกว่า...

สตรี มันสมาคมกับคนดี

ทอดกายให้กับคนเลว

และแต่งงานกับคนรวย...

โห...ยังกะมานั่งในหัวใจเลย...
เขาว่าอีกนะ เขาว่า...
ผู้หญิงมักเลือกคนรัก คู่ครอง แฟน กิ๊ก คล้ายกับพ่อของตัวเอง
จริงอ๊ะ...บัวโคตรเกลียดปะป๊าตรงเจ้าชู้ รับไม่ได้มากๆ
และก็รับไม่ได้มากๆ กับ Bad boy คนนั้นตรง "เจ้าชู้" นี่แหละ...
และช่างน่าเจ็บใจตรงที่...คำพูดของใครต่อหลายคน พูดจริงตรงที่ว่า
ยายม้า อรนภา เคยพูดว่า "ผู้ชายเจ้าชู้มีสีสรร ทำให้รู้สึกขนลุกซู่ซ่า" (เจ๊ว่าไปนั้น)
เจ้าน้องชายตัวดีที่อยู่ไกล ก็ชอบพูดกระเซ้าเย้าแหย่กอบัวว่า "ผู้ชายเจ้าชู้ มักมีเสน่ห์นะ...พี่บัว"
คนใกล้ใจกอบัว พ่อหนุ่ม Bad boy ก็ชอบพูดเสมอว่า
"ถ้าผมเจ้าชู้จริง ผมไม่เหลือมาถึงมือคุณหรอก..." โอ๊ะโห...ได้ยินแล้วโคตรหมั่นไส้เลย...
ทำยังกะเราไม่มีใครเอา...เป็นบุญนะเนี้ย ที่ผมเลือกคุณ อุ้ยตาย..บร๊ะจ่าง...ทนไม่ด๊ายยยย

มั่นอกมั่นใจดีนัก...สาวๆฟ้องผ่านสายโทรศัพท์หลายคน
กอบัวที่ใครต่อใครบอกว่า ใจอ่อน ใจดี อ่อนโยน บทจะเดินออกจากชีวิตใคร
ก็ไปแบบไม่เหลียวหลังเลย...ทนอะไรทนได้ ทนความเจ้าชู้ ไม่ขอทน...
มาคิดๆแล้ว...น่าจะอยู่เป็นสาวสวย แบบโสดๆ แบบคุณแก้ว...สบายจะตาย
เงินทองก็ใช้คนเดียว อยากซื้ออะไรให้ตัวเอง(บ้าง) ก็ซื้อ
อยากนอนตีลังกา ถ่างแข้งถ่างขา ก็จะทำ อยากนอนน้ำลายไหลโดนหัวไอ้แตงกวา ก็เรื่องของเรา
ไม่น่าเล้ย...555++ กลับตัวไม่ทันแล้วพี่น้อง
ต้องรอเกิดใหม่แล้วหล่ะ...

วันนี้ ขอมาเล่าเรื่อง ผู้ชายเจ้าชู้ ซึ่งเป็นมนุษย์พันธ์พิเศษ
ฆ่าไม่มีวันตาย นอกเรื่องหนี้ไปไกลโข

เจ้าน้องชายตัวดีที่อยู่ไกล ก็ชอบพูดกระเซ้าเย้าแหย่กอบัวว่า "ผู้ชายเจ้าชู้ มักมีเสน่ห์นะ...พี่บัว"

ไม่บ่อยนักที่แก้วจ๋าจะเห็นตรงกันกับน้องชายที่บอกว่า เลิกแล้วครับ
เชื่อจ้ะ ว่า ทำตัวอยู่ในกรอบที่ดี

ผู้ชายเจ้าชู้มักอ้างว่า ไม่ได้เจ้าชู้ ไม่ได้หลายใจ ผมก็แค่ผู้ชาย สไตล์เอื้ออาทร

ผู้หญิงที่ชอบผู้ชายเจ้าชู้ก็มีไม่น้อย อาจเพราะความมีเสน่ห์น่าใกล้ชิด
อาจเพราะ เขาช่างแสนรู้ว่า จะเทคแคร์ผู้หญิงยังไงให้ถูกใจ และอาจ
เพราะมันน่าลอง น่าท้าทาย คิดว่าตัวเองแน่ถ้าเขารัก คิดว่าจะเปลี่ยน
จะปราบเขาได้อยู่มัด หวังลึกๆ ว่า ข้าไม่ใช่คนแรกแต่ขอเป็นคนสุดท้าย
ก็ยังดี

บางคนอาจกลับตัวกลับใจได้ เช่น เฮียเหนออดีตตัวพ่อ แต่วันนี้เป็นสามี
ที่ดีของคนใกล้ตัว หรือนายน้องชายคนอยู่ไกลๆ ที่มักบอกว่า ไม่เลี้ยงงู
บนหัวอีกแล้ว แต่ห้ามเผลอ อาจมีแอบชำเลืองทางสายตาบ้างเป็นของ
ว่างเพื่อความกระชุ่มกระชวย หนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่พวกนี้ เขามีคำว่า พอ



ในสายเลือดมัง ทุกอย่างจึง happy landing.

และอาจกอปรกับไม่มีปัจจัย สภาวแวดล้อมเป็นพิษ เช่น บางคน(อดีตคนใกล้ตัว
แก้วจ๋า แม้ไม่ชอบคนเจ้าชู้ แต่ที่เคยควงแขนอยู่น่ะ ขุนแผนตัวพ่อ ! เปล่าไม่ได้
พาดพิงหนุ่มเกาหลีของใครนะ) สมัยนี้ สาวๆ สดไม่สดสวยไม่สวยมักจะบอกว่า

"บรรพบุรุษ" สอนให้ "รักนวลสงวนตัว" แต่ "สังคม" สมัยนี้สอนให้ "รักมัน เสนอตัว"

แถมคนของเราก็ชอบๆ

บอกกับแฟนว่าไม่มีใคร บอกกับใครๆ ว่าไม่มีแฟน

ดังนั้น จะรักคนเจ้าชู้คงต้อง ใช้

4 วิธีทำให้รักยืนยาว อดทนเหมือนอูฐ ไม่พูดเหมือนปลา ซื่อสัตย์เหมือนหมา แล้วก็โง่เหมือนควาย

เพราะเวลาโทรหา ต้องเข้าใจว่า

เมื่อก่อนโทรหาเธอบอกดีใจ แต่เดี๋ยวนี้โทรไปเธอถามว่ามีอะไรรึเปล่า

พออยู่กันนานไป อะไร ๆ ก็เปลี่ยน

เคยรู้สึกดีที่เธอดูแล แต่รู้สึกแย่ ที่เธอดูแลหลายคน

แต่ความรักไม่ใช่การวิ่งเข้าเส้นชัย แต่คือการวิ่งทางไกลไปด้วยกัน

และอยากบอกว่า

ไม่ได้คบคนที่หน้าตา แต่คบคนที่พร้อมจะ ชรา ไปด้วยกันสักคน
จงรักใน สิ่งที่เค้าเป็น อย่าเปลี่ยนเค้าให้เป็น สิ่งที่เรารัก

ดังนั้น จึงขอเป็น

โสดอย่างมีคุณค่า ชราอย่างลับลับ ขึ้นคานอย่างมีระดับ กินตับอย่างมีชั้นเชิง "

ในนี้ก็มีคุณแก้วจ๋า กับ เฮียเหนอ เนี้ยแหละ...ที่ห่วงอยู่ห่างๆ เหอ...เหอ...
เฮียเขาจะห่วงน้องสาวมาก พูดแต่ว่า "โง่ใช้ได้ อ่อนจริงๆ"
ปากเฮียเหนอจะบอก "เฮียตามใจกอบัวทุกอย่าง แล้วแต่บัวจะตัดสินใจ"
บัวจะไปก็แล้วแต่บัว เฮียจะไม่กวน...แล้วเขียน ไอ้จดหมายถึงเสฉวนทำไม????
พอบัวลบเมล์ทิ้ง ก็เขียน " You & Me " Only Only someone เท่านั้น...กูจะบ้า...
เพราะคุณแก้วได้กุนซือดี เลยอ่านเกมส์ขาดไง เอิ๊กๆ



อีกคนก็โน้นแหละ...(ต้องเอามาเผาให้หมด) ไอ้น้องชายตัวดี กูรูตัวพ่อ...
ผู้ชายเขาไม่เสียหายไงครับ รักนะ...แต่ก็อดไม่ได้ที่จะหว่านเสน่ห์ไปทั่วๆ กลัวเสียน้ำใจ
อ้าว...แล้วทีเรา เวลามีคนมาชอบเรา เรายังบอกความจริงเลยว่า เรามีเขาแล้วนะ เรามีแฟนแล้วนะ คุณอย่ามายุ่งกับบัวนะคะ...



เอาให้ตายไปข้าง...
หมั่นไส้เน๊อะ...มีสีสรร ซู่ซ่า เหมือนไฟลุกเปี๊ยะๆ บ้าบอคอแตก
ที่สุดแล้ว ผู้หญิงดีๆ ผู้หญิงที่คิดได้ ใครบ้างอยากน้ำตาเช็ดหัวเข่า
บัวเคยประกาศให้ได้ยินกันทั่ว "ผู้ชายของฉัน ไม่ใช่ของสาธารณะ ไม่ใช้ร่วมกับใคร"
ยิ่งแบบกอบัว...แบบน้องมันว่า ร้องไห้ตลอด...จะทำอะไรได้ นอกจากปากพูดว่า "ไม่มีอะไร" แล้วก็กลับบ้านไปนอนร้องไห้...ทิงนองนอยไปหลายวัน...
ถ้าเขารักเราจริง เขาจะไปมีคนอื่นทำไม...คิดแล้ว...ฮึ่ม...คุยกันสามวันก็ไม่จบ...

When ever I am far away from you I don't need a compass.
You are my true North, no matter were I am I will always find my way back to you

“ผู้หญิงทุกคนอยากเป็นดาวเหนือ…..เพื่อเป็นแสงนำทางแก่คนรัก”

แล้วผู้ชายหล่ะ...
อยากเป็นเข็มทิศให้เธอบ้างไหม?

อ่านแล้วมีความสุข...ความสุขกลับมาแล้ว...ดีใจจังค่ะ