คุณนายตกสวรรค์ พร้อมกับหนี้ 4 ล้านบาท

เป็นห่วงคุณแก้วจังเลย....ก็บรรดาสมาชิกใหม่ทั้งหลาย...เฮ้อ...สุดจะเยียวยา...

บัวในตม....แย่กว่าบัวใต้น้ำซะอีก....

ลืมมันซะ....

ฝนตกตั้งแต่ตีสี่...ตอนเช้า...แหวกฝนมาทำงาน..ออกจากบ้าน 7 โมง...

ถึงที่ทำงาน 9 โมง....แทบจะหันหลังกลับ...

มาถึงที่ทำงาน...เพิ่งจะมีคนมาทำงาน จิ๊ดเดียว...

เฮ้อ...ปีนี้พี่ลีหัวแข็ง...โดนฝนทุกวันแต่...ไม่เป็นหวัดเลย.....

เป็นห่วงคุณแก้วนะ...รักษาสุขภาพด้วย...อย่าเล่นน้ำฝนนะ....

พี่ลีเป็นกำลังใจให้...

.

มาทักทายและเติมกำลังใจให้พี่แก้วครับ .

ขอบคุณมากๆ ค่ะ ทั้งพี่ลี และคุณ batk สำหรับกำลังใจค่ะ

ถ้าเป็นสมัยก่อน อาจจิตตก หาท่านประธานว่า ลาออกลาออก
มาตอนนี้ ขอบอกว่า สบาย ยิ่งโกรธยิ่งชอบยั่วคนปากกับใจไม่ตรงกัน

ขนาดเราหวังดี แต่มองไม่ทะลุ ยังกะฟัดกะเฟียดขนาดนี้ แล้วจะไปสู้อะไร
กับเจ้าหนี้ คนที่มองคนอื่นด้วยใจที่ขุ่น เพราะเขายื่นยาขม แต่ตัวชอบรับ
ทานแต่ของหวาน แก้วจ๋า เหนื่อยใจแทน เศร้าใจมากกว่าค่ะ
แม้เขาจะยอมรับแต่ยังออกฤทธิ หาว่า เราไร้สาระ

บางครั้งก็คิดว่า ทำไมเราอยู่ของเราก็ดีอยู่แล้ว ปลดหนี้ก็ได้แล้ว จะเข้ามา
ให้เจ็บตัวทำไม ไม่มีรางวัลมีแต่มงกุฎหนาม ทำดีไปก็แค่เสมอตัว ไม่มี
หรอกคำชม ดอกไม้ ได้มาแต่ก้อนหิน แก้วจ๋าก็รับก้อนหินเหล่านั้นมา
สร้างกำแพงเพื่อเสริมภูมิคุ้มกันให้กับใจตัวเองแทนค่ะ เราทำเพื่อกระตุ้นให้
เขาคิด ให้เขาได้ดี เหมือนน้อง freedom_life ว่า ท้าให้เอาชนะคำสบ
ประมาทเราให้ได้ คนตกลงในบ่อขยะเน่าเหม็นถ้าไม่ลงไปทั้งตัวก็ฉุดเขา
ขึ้นมาไม่ได้นะค่ะ

คิดให้ดี ก็นอนหลับฝันดีค่ะ ดูแลสุขภาพนะค่ะ วันนี้ท่านพระพิรุณ
ประทานน้ำตั้งแต่เมื่อวานยันคืนนี้ เย็นชุ่มฉ่ำ แต่กว่าจะหลุดไปทำงานได้
ใช้เวลา ครึ่งวัน นั่งบนรถเมล์จนก้นสึก ทนไม่ไหว โทรถาม 1197 ว่าเกิด
อะไรขึ้น รถชนหรือไง ติดแบบไม่ขยับ ถ้ายังเป็นแบบนี้จะได้โทรลาไม่ไป
ทำงานแล้ว สาวรับสายก็บอกว่า ค่ะ เรารับทราบแล้วค่ะ กำลังแก้ไขค่ะ
วางสายไม่นาน จราจรก็ปล่อยรถทางเราวิ่งไปได้แล้ว เอากับเขาซิ
เออ ทำไมหนอเมืองนี้ จะต้องให้ร้องเรียนมากๆ งานจึงเดิน

good nite ค่ะ

พี่แก้วก้าวข้ามทุกข์ไปได้อีกข้อแล้วนะครับ.....

1.รู้จักความทุกข์
2.รู้ต้นเหตุแห่งทุกข์
3.ความหมดทุกข์
4.หนทางแห่งความหมดทุกข์

อันนี้ก๊อปปี้มาครับ.....
อริยสัจ 4
1. ทุกข์ คือ อุปาทานขันธ์ 5 ได้แก่ รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ ที่ยึดถือว่าเป็นเรา เป็นของเรา
(ที่ไหนมีเรา ที่นั่นมีผู้ที่จะรองรับความทุกข์ / เมื่อไม่มีเรา ก็ไม่มีผู้ทุกข์)
2. สมุทัย เหตุของความทุกข์ คือ ตัณหา ความทะยานอยาก ที่จะทำให้เกิดความยึดมั่นตามมา เมื่อมีความยึดมั่นถือมั่น เป็นตัวเป็นตน ความทุกข์ก็เกิดขึ้น -- ดังนี้ ตามปฏิจจสมุปบาท
3. นิโรธ คือ นิพพาน / ความดับสนิทของความทุกข์
4. มรรค คือ ข้อปฏิบัติให้ถึงความดับของความทุกข์ โดยย่อ คือ ศีล/ สมาธิ / ปัญญา

สำหรับสิ่งที่ต้องทำ ตามแนวอริยสัจ4 คือ
1. ให้รู้ ทุกข์
2. ละ สมุทัย
3. ทำนิโรธให้แจ้ง
4. เจริญ มรรค ให้มาก

สาธุค่ะ หลวงพี่ batk




พยายามเข้าใจ และปฏิบัติอยู่ค่ะ

..สรรพ สิ่งในโลกเป็นแค่ของใช้ ไม่ใช่ของฉัน ถ้าเข้าใจความเป็นจริงของธรรมะ, ธรรมชาติ คือทุกสิ่งไม่มีอะไรที่เที่ยงแท้ ไม่มีอะไรที่มั่นคง ไม่มีอะไรที่ยั่งยืน เราก็จะไม่ต้องมานั่งทุกข์เพราะสิ่งต่างๆ ทุกอย่างมันเปลี่ยนแปลงไปตามเหตุปัจจัย

เราเอาใจ ไปยึดกับสิ่งนั้น สิ่งนี้ เอาใจไปผูกติดไว้กับเหตุแห่งทุกข์ พอมันไม่ได้สมดั่งใจ ไม่ถูกใจ เราก็เป็นทุกข์มากกว่าการรู้ทุกข์ วางใจให้ถูก วางใจให้เป็น มียาธรรมะไว้แก้ให้ถูกโรคทุกข์ แล้วจะเห็นจะรู้ได้เองว่า อ้อ! มันเป็นอย่างนี่ อ้อ! มันเป็นอย่างนั้น มันเป็นความจริงที่เป็นกฏของธรรมชาติ

เราไปสวนกระแสความจริงเราเลยทุกข์ มีสติเป็นเครื่องรู้ พิจารณาด้วยปัญญา หมั่นรู้ หมั่นพิจารณา ถือว่ามียาดีไว้คอยช่วยแก้โรคชีวิตที่ถูกต้องที่สุด...

สวัสดีค่ะ ขออนุญาตเรียกคุณแก้วจ๋าว่าพี่นะคะ

เพิ่งสมัครสมาชิกได้ไม่นานค่ะ แต่ติดตามอ่านข้อมูลการปลดหนี้และกระทู้ต่างๆนานแล้ว

มีโอกาสได้อ่านเรื่องราวของพี่แก้วจ๋าเองและการให้ข้อมูลต่างๆกับสมาชิกในบอร์ด


บางครั้งเห็นพี่เข้ามาตอบในกระทู้ต่างๆด้วยความหวังดี แต่คงจะมีเพื่อนสมาชิกบางคนที่ไม่เข้าใจเจตนา

คิดว่าตำหนิบ้าง รำคาญบ้าง เบื่อบ้าง ทั้งที่หนูอ่านแล้วกลับรู้สึกว่าพี่หวังดีอยากให้ลองช่วยตัวเอง

ก่อน เพราะถ้าจะให้โยนห่วงยางลงไปช่วยทุกคน คงจะไม่มีใครพยายามที่จะว่ายน้ำเข้าฝั่งเองเลย

เป็นกำลังใจให้พี่แก้วจ๋าเสมอนะคะ อย่าเพิ่งท้อหรือหมดความอดทนทิ้งพวกเราไปซะก่อนนะคะ

ถ้าไม่มีกรรมการทุกๆท่านที่เสียสละแบบนี้ ชมรมนี้คงจะเดินหน้าไปไม่ได้หรอกค่ะ

ถึงแม้ไม่เคยเห็นหน้า แต่รับรู้ถึงความหวังดีที่พี่แก้วจ๋าและกรรมการทุกท่านมีให้กับเพื่อนสมาชิก

ทุกคนในชมรมได้เป็นอย่างดีค่ะ

ขอบคุณจากหัวใจค่ะ

ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ สำหรับพวกเราทุกคน ได้ยินแล้วปลื้ม
ที่มีน้องใหม่เข้าใจเจตนาของเราค่ะ สู้ต่อไปค่ะ
ขอให้มั่นใจว่าคุณเดินมาถูกทางแล้วค่ะ

ซาบซึ้งค่ะ กลัวท่านประธาน กับนายอนาคินรู้จัง

ท่านประธาน...ไม่รู้หรอกคะ...ได้เวลา..มาวววว....แว้ว...

ใครบังอาจทำให้แม่หญิงแก้วจ๋าขอผม หมดกำลังใจ

เดี๋ยวบัดเหนี่ยวเลย



อย่าถือสาเลยนะครับ เค้าไม่ฟังก็ช่างเค้าไป

แต่ยังงัยก็ยังเป็นแม่หญิงในใจกระผมเสมอ ขอรับ

batk เขียน: พี่แก้วก้าวข้ามทุกข์ไปได้อีกข้อแล้วนะครับ.....

1.รู้จักความทุกข์
2.รู้ต้นเหตุแห่งทุกข์
3.ความหมดทุกข์
4.หนทางแห่งความหมดทุกข์

อันนี้ก๊อปปี้มาครับ.....
อริยสัจ 4
1. ทุกข์ คือ อุปาทานขันธ์ 5 ได้แก่ รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ ที่ยึดถือว่าเป็นเรา เป็นของเรา
(ที่ไหนมีเรา ที่นั่นมีผู้ที่จะรองรับความทุกข์ / เมื่อไม่มีเรา ก็ไม่มีผู้ทุกข์)
2. สมุทัย เหตุของความทุกข์ คือ ตัณหา ความทะยานอยาก ที่จะทำให้เกิดความยึดมั่นตามมา เมื่อมีความยึดมั่นถือมั่น เป็นตัวเป็นตน ความทุกข์ก็เกิดขึ้น -- ดังนี้ ตามปฏิจจสมุปบาท
3. นิโรธ คือ นิพพาน / ความดับสนิทของความทุกข์
4. มรรค คือ ข้อปฏิบัติให้ถึงความดับของความทุกข์ โดยย่อ คือ ศีล/ สมาธิ / ปัญญา

สำหรับสิ่งที่ต้องทำ ตามแนวอริยสัจ4 คือ
1. ให้รู้ ทุกข์
2. ละ สมุทัย
3. ทำนิโรธให้แจ้ง
4. เจริญ มรรค ให้มาก

สวัสดีค่ะ พี่แก้วจ๋า และ คุณ Batk

น้ำมนต์ขอเสริมข้อแห่งมรรค นะคะ เคยได้ยินหลวงพ่อสอนเทศน์ไว้นานแล้วว่า

ศีล / สมาธิ / ปัญญา รวมย่อเหลือ ๒ คือ สติ และ สัมปชัญญะ

รวมย่อเหลือ ๑ คือ ความไม่ประมาท (ซึ่งเป็นพุทธโอวาสครั้งสุดท้าย)

นั่นคือ อัปปมาเทนะ สัมมาเทฐิ หมายถึง ท่านทั้งหลายจงยังตนอยู่บนความไม่ประมาทเถิด

บางครั้งคนเราก็จำเป็นต้องให้ยาแรงค่ะ ถึงจะหาย แต่ทั้งหมด ก็ขึ้นอยู่กับปัญญาของแต่ละคนที่สั่งสมมา

ยังไงน้ำมนต์ก็เป็นกำลังใจและขอบคุณพี่แก้วจ๋า, คณะกรรมการทุกท่าน รวมถึงพี่ๆ เพื่อนๆ สมาชิกทุกท่าน

ค่ะ

คิดถึงเสมอค่ะ





ขอมอบแด่พี่แก้วจ๋า สำหรับความช่วยเหลือที่บริสุทธิ์ และ ความเป็นมิตรแท้ที่มีต่อชมรมแห่งนี้ค่ะ

เป็นอีกหนึ่งกำลังใจให้พี่แก้วนะครับ
โดยส่วนตัวเคยพุดคุยกับพี่แก้วครั้งนึงที่สวนลุม ช่วงนั้นเริ่มหยุดใหม่ๆ ไปขอกำลังใจกับคำแนะนำที่สวนลุม ได้คำแนะนำดีๆจากพี่แก้วมาข้อนึง เรื่องการเพิ่มรายได้ทำได้ง่ายๆ โดยการลดรายจ่าย บอกตามตรงตอนนั้นคิดจะลงทุกทำอะไนซักอย่าง มองในมุมแต่ว่าถ้าทำแล้วเงินมันจะเพิ่มขึ้นมานอกจากเงินเดือนประจำ
พอฟังพี่แก้วแล้วคิดได้ ไม่ทำดีกว่าหันมาลดรายจ่ายตังเองและครอบครัวดีกว่า ทุกวันนี้แต่ละเดือนก้พอมีเงินเก็บ จากที่ชีวิตทำงานที่ผ่านมาไม่เคยมีเงินเก็บเลย
ส่วนการตอบคำถามstyle พี่แก้วนั้นผมชอบนะ เพราะบางทีสมาชิกใหม่บางคนก้เหมือนคนไข้ที่มีอาการหนัก แบบว่าสติเริ่มฟุ้งซ่าน การให้ยาแรงๆ บางทีมันก้เป้นหนทางที่ดีเหมือนกัน
ถ้าอ่านแล้วมองด้านบวก ก้จะคิดได้หันมาพึ่งพาตัวเองมากขึ้น หาความรู้ใส่ตัวมากขึ้น ที่สำคัญมีสติมากขึ้น

แต่ถ้าอ่านแล้วคิดแง่ลบ ก็ช่วยไม่ได้ เสียดายโอกาสที่มาเจอ web นี้ ชมรมนี้ และกรรมการผู้ที่มีจิตอาสาทุกท่านที่เสียสละเพื่อพวกเรา (ชาวหนี้) ได้มากขนาดนี้

ขอขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาให้กำลังใจแก้วจ๋าค่ะ

วันที่ผ่านมา ใช้เวลาอ่านมากกว่า จึงไม่ได้เข้ามาโพสอะไร
ถ้าวันนี้ สิ่งที่แก้วจ๋า ทำ ยังมีประโยชน์กับคนอื่นก็จะสู้ทำต่อไปค่ะ
เพราะทุกครั้งที่ท้อ ใบหน้าคุณอาทั้ง 2 ที่คนหนึ่งต้องนั่งให้คำปรึกษา
ทุกอาทิตย์ที่สวนลุม กับอีกคนที่ต้องนั่งเขียนคำให้การและรับสาย
ลอยเข้ามาในความคิดว่า ขนาดคนสูงอายุขนาดนั้นยังสู้ไม่ถอย
แล้วเราจะยอมแพ้ง่ายๆ กับคำพูดที่ไม่สร้างสรรของคนขาดสติ
ทำไม

อ่านคำคมของใครบ้างคนที่ว่า

...มีบางมุม กับบรรยากาศ ที่รู้สึกท้อแท้ อ่อนไหว ความรู้สึกตัวเอง
ที่ตอกย้ำในใจเสมอว่า เราจะรับมือไหวไหม กับภาระผูกพัน ที่เราได้
สร้างมันขึ้นมา แต่หากเราหันมามองอีกมุมหนึ่ง เรายังมีผู้คนอีกมาก
มายที่ต่อสู้เช่นเดียวกับเรา ทำให้เรานึกถึงคำคำหนึ่ง ที่ว่า
"ท้อได้ แต่อย่าถอย" เพื่อเราจะสู้ต่อไป






ก้อนหิน ......สอนให้ อ ด ท น
ทราย......สอนให้ยืดหยุ่น ผ่ อ น สั้ น ผ่ อ น ย า ว,
ต้นหญ้า......สอนให้ ติ ด ดิ น
ท้องฟ้า......สอนให้ ใ จ ก ว้ า ง
สายธาร......สอนให้มุ่งสู่จุดหมายแห่ง คุ ณ ง า ม ค ว า ม ดี !

เป็นกำลังใจให้นะครับพี่แก้ว

แต่คนถามบางคนก็สุดสุด เข้าใจนะว่าเครียด แต่ก็ไม่อ่าน

ทำเท่าที่ทำได้ครับพี่แก้ว ไม่ไหวก็วาง

ขอบคุณค่ะ

บ่ายแก่ๆ วันนี้ไร้อารมณ์ทำงานสิ้นดี
จริงๆ ก็งานเสร็จตั้งแต่เช้า พอไม่มีงานเลยทำตัวไม่ถูก

เข้ามาในบอร์ดชมรมอีก วันนี้ขออ่าน อ่าน และอ่านอย่างเดียว

สัปดาห์ที่ผ่านมาเราสองคน โดนพวกนังน้องใหม่ร้ายยยยสุดๆ รุมกระหน่ำ 555
กลับไปอ่านก็ตลกดี เราสองคนนี่ก็บ้าบอเนอะ คนเค้าเกลียด ก็ยิ่งเข้าไปหา
ปรารถนาดียังไง เค้าก็มองว่าเราน่ะ ร้าย ดีคิดแบบนี้ดีเลย มรึงร้ายให้ได้อย่างพวกกรุตอนรบกะเจ้าหนี้แล้วกัน หะหะ

[img][url=http://postimage.org/image/cdvrqk3yp/][img]http://s16.postimage.org/cdvrqk3yp/Catnotrhino.jpg[/url][/img]

ป้านมยาน ก็มาสร้างกระแสด้านบนหาว่า ข้าพเจ้ากำลังไล่ทำสถิติคนเกลียดมากที่สุดในเว็บ 555 ดีจิง ตำแหน่งนี้ว่างมานานแล้วนี่นา
ข้าพเจ้าจะครองตำแหน่งซ้อนกันหลายปีเลย แต่ว่าให้สิทธิพิเศษดังว่านะ นานๆ มาทีแต่จัดเต็ม เอิ๊กๆ

นี่ๆ จะบอกให้ว่า กองทุนรวม LTF ที่แนะนำให้ซื้อกันตั้งแต่ก่อนหมดหนี้น่ะ จะบอกว่าตอนนี้นะ โฮะ โฮะ เงินแสนจะกลายเป็นเงินล้านแล้วนะจ๊ะ
กีสสสสสสสสสสสสสส !!!! เย็นนี้จะไปงัดกระปุกออมสินน้องหมีแดง เอาเงินไปซื้อเพิ่ม ปล่อยให้น้องหมีอ้วนจนจุกนานเกินควรแร่ะ เอาไปหาดอก... เอิ่ม ดอกเบี้ยดีกว่า

[/color]

อยากตามหาเงินล้านบ้างนะ แต่ไม่มีตังส์ละ ทำไงดี
หนี้ยังไม่หมด ในกระปุกมีไม่ถึง 500 บาทเลย
คลิกที่ให้มาไม่ได้ ขอรวยด้วยคนซิ


เธอจ๋ามาชิงแชมป์กับคุณ moomoo เจ้าแม่บอร์ดเก่าหรือจ้ะ

ทำไงได้ เราเกิดมารบเจ้าหนี้ไม่พอต้องมาผจญลูกหนี้หน้าบาง
วีนแตก สติสาตังไม่อยู่กับตัว อ่านอะไรก็ขุ่นมัว สงสัยต้องตัด
แว่นใหม่เนอะ จัดไป ต่างคนต่างปลอบใจกัน

จงเป็นตัวของตัวเอง ดีที่สุด แต่อาจประหยัดคำพูด และ copy
แล้ว paste มากขึ้น ขี้เกียจพิมพิ์โว้ย

คิดถึงพี่แก้วที่สุดในโลก
แต่กอบัวยุ่งโพด โพด
กลับมาถึง นายก็โมโหกรุ่นๆไม่หาย ตั้งแต่ออกจากโน้นมาแล้ว
งอนอะไรฉัน ฉันไม่เข้าใจ แค่พี่ชายทางโน้นบอกว่า ให้ทิ้งงานนาย แล้วมารับงานพี่ชายอย่างเดียว จะได้ไม่เหนื่อย 555++ โถ...ตรู...จะ "ชิงนาง" ไปถึงหนายยยย
ไปแย่งคนอื่นบ้างเถอะ มีในโลกนี้เป็นอึดตะปือ เน๊อะ...
พอบัวจะขอกลับสายการบินที่ตัวเองมีไมล์สะสม ก็เกิดอาการเหวี่ยงแหลกราญ
จอง eco ก็งอน ไล่ให้ไปนั่ง Biz class โห...กรู...กะจะเอาตังค์ไปเล่นหุ้นแบบอีฟรีด้อมเสียหน่อย
บัวไม่ได้นั่งสายการบินของเรา กลับมาดอก...แพง 555++ อาหารพักหลังๆไม่อร่อย แอร์กี่ อิ...อิ...
ตอนมาถึง ง่วงสุดๆ เพราะพักผ่อนที่โน้นน้อยมากๆ นอนวันละไม่ถึง สี่ชั่วโมง
กะจะหัวซุกหัวซุน ไปนอนกะพี่แก้ว 555++
แต่นายจิกคอเสื้อ ลากเข้าบริษัท ออกจากบริษัทเข้ากระทรวง ออกจากระทรวง ไปสถานทูต ประชุม แล้วก็หลับ เอ๊ย...ประชุม
เฮ้อ...กุเหนื่อยจริงว้อยยยยย...